Hoi,
Ja vandaag weer tijd voor de jaarlijkse enting.
Isabella maar haar halster vast omgedaan (ivm vangpogingen het jaar ervoor). Omdat ze anders het halster niet vertrouwd als ik niets zou doen, maar wat handoefening gedaan (geen parelli) om de tijd te doden. De buiging ging goed en spaanse pas deed ze ook aardig, alleen het halt en blijf was ze kwijt (en dat kon ze juist zo goed); ze liep me direct achterna. Moest bijna vooraan beginnen met die oefening, maar later snapte ze het weer. Maar wat ze maar niet begrijpt is dat ze eigenlijk 2 kanten uit zou moeten kunnen appuyeren. Echt niet dus. Ze gaat naar rechts goed "pootje over", maar de andere kant op snapt ze echt niet. Ik doe exact het zelfde als de goede kant uit, maar ze snapt het niet. Ik wil niet zeggen dat ze het vertikt, want ik zie aan haar dat ze haar best doet te begrijpen wat ik bedoel, maar ze begrijpt kennelijk niet dat ze zoiets 2 kanten uit kan. Iemand tips?

Nou door een fikse sneeuwbui toch naar binnen gemoeten en Isabella maar hinniken en rennen. Want halster om is actie en ik was weg, dus is het even aandacht vragen. Komt die dierenarts eraan. Isabella komt braaf hinnikend aanlopen, echter ziet die man en gaat argwanend staan te snuiven. Kennelijk had ze genoeg vertrouwen in mij om zich direct te laten "pakken", maar die arts stak ook direct die naald in haar hals. Wauw, wegwezen. Ze was echt boos en geschrokken van die handeling. Wat bleek nu later, ze was echt boos op me.
Ze neemt het mij overduidelijk kwalijk wat er gebeurd is, want vanavond kon er geen begroeting van af. Alleen maar ongeduldig schrapen met de hoef (doet ze nooit) en vooral geen geluid maken (hinnikt of knort altijd). Ik mocht haar niet aanhalen, althans ze dreigde niet, maar ze keek me dan wat bozig aan. Ja ik heb het vandaag verbruidt hoor.

Hoe doen jullie dat met die entingen? Het beestje komt toch in alle vertrouwen naar je toe en dan krijg je dat.
Daarbij had ik de pech dat die dierenarts direct verder wilde naar de buren en ik moest mee, dus ik kon ook geen eens Isabella even troosten. Ik denk dat ze me dat ook kwalijk nam.

En nee, ik ben niet iemand die nu grote medelijden heeft omdat die pony een prikje heeft gehad, maar ik zag gewoon aan de manier waarop ze me benaderde en hoe ze deed dat ze echt boos is hoor op mij. Ik ken haar veel te goed en ze heeft een veel te sterk karakter.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 26 februari 2004, 21:22:


---Tja, vorig jaar heeft Tamara een inenting gehad (voor mij de eerste dus was benieuwd hoe ze zou reageren). Ikzelf ben toen bewust heel rustig gebleven, had haar vantevoren gepoetst en op het moment zelf heb ik haar niet aangekeken en daar gestaan met een houding van: Ach, het is geen 'big deal'...Tamara was er hartstikke rustig onder, heeft geen stap verkeerd gezet en liet het gewoon toe. De keer daarop ook weer. Maar het ligt ook wel aan de DA denk ik hoor, sommige kunnen vantevoren echt zo uitgebreid met die spuit gaan staan, tja, logisch dat je paard dan gaat kijken en achterdochtig wordt. Deze DA deed alles ook heel rustig, normaalste zaak van de wereld, en het was binnen een paar seconden gebeurt. 'No big deal' dus...
Bij Spunky heb ik dit ook gedaan, alleen die had ik toen nog maar net, dus misschien ligt het ook wel aan het vertrouwen. In ieder geval steigerde hij, maar daarna ben ik gewoon rustig hem gaan poetsen...alsof het de normaalste zaak van de wereld is dus...

Groetjes,

Linda

Linda schreef op vrijdag, 27 februari 2004, 10:31:

Hoi Linda,
Ik had dezelfde persoon, een hele aardige rustige man eigenlijk, maar ze vertrouwde het al niet toen hij aan kwam gelopen. Ze is altijd wat achterdochtig bij vreemde mannen, maar een dierenarts heeft kennelijk een bepaalde lucht bij zich, dus is het helemaal oppassen.

Daarbij heeft ze pas dus ook al aan de andere kant die chip gehad, dus ze was echt op haar hoede. En ik moest die enorme bos manen aan de kant gooien en vast blijven houden (anders vallen ze terug). Nou dan weet Isabella al heus wel hoe laat het is. Ik heb zelf die spuit geen eens gezien, dus zo snel was hij wel. Maar ze sprong toch een meter naar achteren en dat is nog niet zo erg, maar ze schud daarbij zo vreselijk met haar hoofd dan om die prik uit haar hals te krijgen. Zo heeft ze ook al ooit toen ze koliek had en eigenlijk doodziek was, toch kans gezien om die injectie direct eruit te schudden en lag het goedje op de grond, incl. naald en al. En moest de dierenarts dus terug om nieuw te gaan halen.

Nee prikjes daar houdt ze niet van. Maar vandaag waren we weer vriendjes hoor. Vanochtend al direct. Vond het heerlijk over haar borst gekrabt te worden. Hals wilde ze nog niet overigens. Kan geen pijn hebben, dus is wat aanstellerij van haar.

Groeten,
Ingrid

Hoi

Nou onze pony lijkt niet te voelen dat er een enting aankomt.
KLop klop klop klopprik en klaar. Doe haar niet eens een halster om. Wel het voordeel dat degenen die haar prikt haar soms ook voert enzo. Kent ze toch wel.

groet
Elsbeth

ps is ze nog chago of hebben jullie het goed gemaakt?

elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 27 februari 2004, 15:04:

Hoi,
Nee het is gezakt. Ze is wel wat duffer, maar niet echt ziek (althans tot op heden). Heb ik ook ooit meegemaakt; werd ze erg ziek van. Bleek een ander middel toegediend te zijn als wat ze anders kreeg (normaal heeft ze Equinza of zoiets).

Maar er is 1x een vrouwelijke dierenarts geweest. Nou geen centje pijn hoor. Het was gebeurd zonder dat ze er erg in had en maar schooien bij die vrouw.
Bij Isabella zit er duidelijk een verschil tussen man en vrouw dus.

Groeten,
Ingrid