Frans Veldman schreef op maandag 14 december 2009, 15:06:


En heel weinig gras!
Maar ik laat het even bij mijn eigen observaties. Toen Bright drachtig was heeft ze kilo's smalle weegbree weg gegeten. Nu laat ze ze staan en neemt er af en toe een hapje van. Ik maak daaruit op dat ze op een gegeven moment behoefte had aan die plant. Wat er inzit weet ik niet hoor. Het is mij ook teveel moeite om het op te zoeken. Ze had die zwangerschap vast wel overleeft als ze niet al die smalle weegbree achter haar kiezen had gewerkt, maar kennelijk op dat moment er veel behoefte aan.

Maar dit is eigenlijk niet het punt wat ik wil maken. Wat ik bedoel is dat paarden van nature niet alleen gras eten. Ze vullen hun dieet aan met andere dingen die ze vinden. Elk in het wild levend paard doet dat in de omgeving waar hij leeft en neemt dus wat er voor handen is. Jullie hebben rondgereisd in een gebied waar de wilde paarden in een omgeving rondliepen die heel dor en droog was. Die vullen hun dieet ongetwijfeld aan met dingen die je hier niet vindt.

En verder was ik het gewoon met je eens hoor. Ze eten als ze in de natuur leven geen kilo's kool.

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 14:58:


Dat denk ik ook, maar het betreffende artikel begint met een verhaal dat de ondergrond te zuur is, door zure veengrond, zure regen, etc.

Het is, zoals ik schreef, een aaneenschakeling van discutabele beweringen die mij hier nogal sceptisch over maakt.


Nou, als je er een artikel over schrijft dan kun je toch ook voor een betere onderbouwing zorgen dan geklets over zure regen en electrosmog? Dat is ook een onderbouwing, maar wel eentje die dermate discutabel is dat hij de poten onder het artikel wegzaagt.

En wat je ook bedenkt, je mag aannemen dat er "iets" is geweest wat er voor heeft gezorgd dat je op het idee kwam om kool te voeren in plaats van autodrop. Dan kun je dat "iets" toch weergeven in het artikel, zodat de lezer in ieder geval niet het idee krijgt dat het van voor tot achter fantasie is, maar dat er een redenatie achter zit?

Op dit moment kan ik slechts gissen naar de redenatie, en aangezien er op het hele internet niets is te vinden wat in de richting van kool wijst blijft het een slag in de lucht, en niet beter dan de veronderstelling dat autodrop heilzaam is.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op maandag 14 december 2009, 14:47:


Ik begrijp jouw reactie maar al te goed!
En toch vind ik het moeilijk te begrijpen dat dit weer een onderzoek van niks zou zijn...
Maar goed , das mijn probleem.

Gr Esther

Ik heb het ook even helemaal niet meer zien zitten met onze IR pony, die voor de derde keer bij ons hoefbevangen was. Ik heb toen telefonisch contact opgenomen met Gerrit, pen en papier in de aanslag. Nadat ik al eens bij Gerrit thuis was geweest om hooikisten te kopen.

Gerrit is een erg wijze en bescheiden man, die heel erg veel weet maar daarin ook wel afdwaalt van de reguliere weg. Naast het feit dat hij erg veel verstand heeft van paarden is zijn vrouw (en hijzelf ook geloof ik) ook nog eens dietist. Hij doet iets met dieeten voor mensen die terminaal kanker hebben. Hij heeft daar erg veel mee bereikt, patienten die volgens artsen snel zouden komen te overlijden hebben veel langer geleefd of leven nog. Hoe het exact zit weet ik zo even niet te vertellen, maar dit is me toen bijgebleven, van een gesprek zo'n anderhalf jaar geleden.
Gerrit heeft wat dat betreft wel het lef om voor een totaal andere aanpak te kiezen als het gaat om hoefbevangenheid.
Hij vertelde mij dat een combinatie van spelt, kurkuma en zwarte peper (en misschien nog iets, maar kan het me even niet allemaal herinneren) ervoor zorgt dat de verzuring in het paardenlichaam wordt verminderd/opgeheven.
Je kunt met een teststrip (wordt gebruikt om de PH waarde van je vijver te controleren) kijken hoe zuur de urine is van je paard. En aan de hand daarvan zou je eens kunnen informeren wat de verdere stappen moeten zijn.

Ik heb toen (afgelopen maart) het advies van Gerrit niet opgevolgd, (hij raadde mij aan om absoluut geen bemest hooi meer te voeren) omdat dit voor mij onhaalbaar is. Het hooi wat ik in de omgeving koop is allemaal met gier bemest, puur voor de verkoop. Dus we hooien het zelf met zo min mogelijk mest, maar wel zodat ik 1x per jaar kan hooien. En ikzelf heb geprobeerd om eens niet te mesten(overigens geen gier maar eigen paardenmest, aangevuld met een beetje kunstmest), maar dan kom ik echt gras tekort voor de winter voor mijn andere 2 paardjes. Hij adviseerde mij toen ook de kool, i.c.m. kurkuma en peper. Omdat mijn pony uiteindelijk IR bleek te zijn heb ik dit dieet niet meer gevolgd, omdat het me toen niet duidelijk was of dit alleen bij hoefbevangenheid baatte of ook bij IR. Ik heb erg lang magnesium chelaat gegeven en had ook de indruk dat dit niet ging werken, heb toen 2 maanden gevoerd, dubbele dosis. Na even te zijn gestopt, ben ik vervolgens toch maar weer begonnen. Ik geef het nu al sinds 27 juli en inmiddels denk ik toch wel dat het werkt. Zijn cellulitus die hij in zijn billetjes had is verdwenen, en de vetbobbels in zijn manen zijn ook veeel minder. Dit heeft wel maanden geduurd met dubbele dosis. Helaas heb ik hem sinddien ook (nog) meer gereden, dus ik kan niet met 100% zekerheid zeggen dat het aan de magnesium ligt, maar ik heb zo een vermoeden omdat ik hem daarvoor al behoorlijk vaak reed, en de cellulitus toch niet weg ging. De pony is sinds maart niet meer bevangen geweest. Krijgt alleen hooi, en staat 's nachts met de graaskorf in de wei (stripbegrazing). En ik houdt zijn hoefjes superkort door ze elke week bij te vijlen. Dit doen wij al jaren zo, en toch raakt hij soms nog bevangen. Ik hoop dat dit nu anders zijn worden door zijn dagelijkse magnesium chelaat shotje

Groetjes Jolanda

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 14:37:


heb ze nog niet gezien hier in het bos, misschien omdat ik er niet op let.

Ik ben begonnen met die zemelen van de zomer toen ze bij ons kwam omdat haar magnesium toch ergens door moest en ik gewoon niet aan grasbrok kon komen. De brok die ik besteld had bleef maanden weg en heb uiteindelijk via Koen eraan kunnen geraken. Omdat haar mest plattekes was (verandering van omgeving en gras?) ben ik een beetje zemelen blijven geven maar deed er ook wat grasbrok door (eigenlijk was het de bedoeling de magnesium door de grasbrok te mengen.) <In september was de wei zo verdroogd dat ik volle bak hooi moest bijvoeren, Carmen haar darmen bleken er niet blij mee te zijn. Veel dunne mest, veel gas en veel natte scheten alhoewel ze niet veel hooi kreeg( het was Player die al bijna op winterrantsoen stond) Ook zagen we dat ze erg dik werd van dat hooi..Nu geven we geen magnesium meer maar de zemelen krijgt ze om haar darmen in gang te houden (vezels) en de (light versie van agrob)grasbrok (is zo minimaal) om een smaakje te geven aan die zemelen.


Dat is echt wel super, heb het verhaal een tijd terug op je site gelezen , geloof ik.

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 14:38:


Is niet wat ik bedoel, zou een microscopische blik willen werpen op wat er binnen in gaande is en zo zien wat de oplossing zou moeten zijn.
Bloedonderzoek kan ik wel laten doen eventueel, haar hoefbeentjes verwacht ik geen problemen aan, ze heeft geen bevangen verleden en haar hoeven zijn in prima staat (afkloppen) Raar maar waar.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 14 december 2009, 21:32:


Indertijd verwachtten we bij Puck wel dat er grote interne problemen zouden zijn. Ook onze DA wilde wel eens zekerheid, gezien haar verleden van chronische hoefbevangenheid, en tig hoefzweren. Hij was bezorgd dat haar hoefbeentjes hierdoor gedeformeerd waren (hoedenrand). Daarnaast had ze de diagnose hko.htm">hoefkatrolontsteking fase 2 en 3 (rontgenfoto's hadden we van de oud eigenaresse gekregen.
En wat bleek? Niets van dat alles. Geen afwijkende beelden, bloed oké, ze moest alleen eens goed ontwormd worden.

Ook de oesteopate/paardenfysiothearpeute erbij gehaald en ook daar kwam niks afwijkends uit.

Zo hadden wij een beginpunt van waaruit wij haar behandedling konden starten en ik moet zeggen dat het ons veel zekerheid en vertrouwen gegeven heeft te weten dat er lichamelijk niks mankeerde.
Dus het kan ook andersom werken

Groet, Pien