jennet schreef op maandag 14 december 2009, 21:47:


Hi Jennet,

Het gaat er niet om hoe vaak en hoe ver.
Het gaat om consequent , herhalen , elke dag op hetzelfde tijdstip[ongeveer] , het ritme wat je dan samen krijgt , snap je?!
Ik denk te weten waar Michiel dit idee heeft opgedaan....[Heb het boek van hem geleend.]
Jij zou voor jezelf moeten bepalen hoeveel tijd je per dag kwijt kunt zijn , en dan elke dag hetzelfde ritueel kunt herhalen , zo consequent mogelijk.
De afstand doet er niet zoveel toe , gewoon wat jij denkt langdurig vol te kunnen houden.

Ik heb zelf nog niet zulke problemen , maar merk zeer duidelijk dat als ik niet consequent wat doe met de jonge paarden hier , ik vaak weer opnieuw kan beginnen.
Terwijl als ik elke dag met ze train , ik snel merk dat het allemaal veel rustiger en makkelijker gaat.
Het is geen oplossing voor je probleem , maar misschien weer het begin van een opbouw van een leuke relatie met je paard , en das toch een begin...

Gr Esther

Ik had direct moeten schrijven , want ik weet niets meer van de trainingen.
Alleen dat het er niet zoveel waren , en dat het niet goed ging.
Maar ik denk ook dat ik te snel wil , en krijg steeds meer in de gaten.
Maar nu , hoe pak je dat aan?!

Oke , gisteren training gehad met Namkje.
Het wordt steeds duidelijker dat ze moeite heeft met rechtsom de oefeningen uit te voeren.
Zelfs ontspannen rechtsom draven geeft spanning in haar nek , zodat ze heel miniscuul haar hoofd kantelt.
Oefeningen rechtsom in stap raffelt ze af , en eindigen in draf.
Geprobeerd om in draf de ontspanning helemaal goed te krijgen , zodra ze haar hoofd niet gekanteld hield , Ex , en een beloning.
Rechtsom , zijwaarts over een balkje gaan; als ik niet snel genoeg reageer , dan maakt ze zelf de oefening linksom af.
Ze ziet balkjes liggen en vult zelf de oefening in...
Ik weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan. Eigenlijk vind ik het heel stoer van haar dat ze continu zegt , och ik weet het wel hoor , zus en zo doe je dat.
Maar dat is geen gewenst gedrag...
Ook al sta ik wel op tijd ''klaar'' , en sluit linksom met zweep een lichaam af , dan nog gaat ze soms linksom.
Ik denk dat ik meer moet trainen op concentratie.
Ze moet leren dat ze ook heel langzaam en gecontroleerd , voetje voor voetje de oefening kan doen.
Ook dat geprobeerd , een stapje met vier benen zijwaarts , laten stoppen en beloning.
Maar dan nog ziet ze kans om te vertellen , ohhhh , je bedoelt dit! raffelraffel!!!!

Als ze niet zo happerig was , dan had ik er ook nog om kunnen lachen.....

Ik wil jullie wat vragen , en dat klinkt misschien heel dom , maar ik wil gewoon weten hoe jullie dit zouden aanpakken.
Het lijkt mij [ pffff ik DENK het , maar weet het gewoon niet zeker...] dat we eerst moeten werken aan de verdere ontspanning. Dat die correct is , zowel rechtsom als linksom.
Dus bezig gaan met rechtsom , bezig gaan met dat gekantelde hoofd , en dan pas verder met rechtsom het rechterachterbeen goed onder te plaatsen en de andere oefeningen.
Ik probeer Namkje te helpen door de plek in haar nek waar het fout gaan aan te raken , en soms reageert ze daar goed op.

Of is een osteopaat eens laten kijken waarom ze rechtsom zo veel meer moeite heeft dan linksom ook nog een optie?
Ze is vorig jaar aan haar sprong geholpen , links... zou dat er mee te maken kunnen hebben? Lijkt me niet logisch eigenlijk , want haar rechterbeen onder haar lichaam plaatsen is het moeilijkst... Of begrijp ik iets nu verkeerd?

Gr Esther

Christel Provaas schreef op woensdag 16 december 2009, 13:36:


En hij lijkt dus te wisselen , want ze was rechtsgebogen...


Oke , even voor mezelf;Dus wel de voltes rechtsom door blijven oefen , en de focus alleen maar op de achterhand , een goed naar het balanspunt toe grijpend rechter achterbeen.. het probleem is , je raad het al wel denk ik , dat ze dan naar binnen valt , over haar rechterschouder , of versneld en niet meer in te houden is , of het verzand in zijwaarts , dus geen gebogen lichaam.
Gisteren met oefenen , een rondje linksom tegen 20 rechtsom , wat haar natuurlijk mateloos frustreerde....


Ze ontsnapt mij dus steeds , en belast haar rechter schouder juist meer doordat ze erover naar binnen valt.
Ik druk haar met mijn hand op de schouder wel naar buiten[moet gewoon een filmpje maken denk ik...] en dan gaat het een stap met de voorhand weer goed , maar komt de achterhand weer niet goed mee.
Ik vind het ook wel erg moeilijk om en dat achterbeen er goed onder te krijgen , en die schouder recht te houden.


Eerst in stap , dat goed bevestigen , en dan in draf neem ik aan?!


Ik sta dan echt verbaast te kijken wat ze allemaal aan het doen is , maar zal proberen kordaat op te treden , en dit niet meer te accepteren.


Dat was precies wat Trudy ook zei...

Maar , past het sprongverhaal [ operatie links] dan nog ergens in dit verhaal?Want ik zie het niet...Sprong lijkt zich verder wel goed te houden.

Thanks voor je input!

Gr Esther

Kynshiri schreef op woensdag 16 december 2009, 14:22:


Met honingzalf!
Wordt ook steeds meer toegepast in het ziekenhuis.

Ik weet dat ze het toevallig ook in brandwondencentra gebruiken , juist om litteken weefsel zoveel mogelijk te voorkomen.

Maar wat naar dat je de oorzaak niet kan achterhalen...

Gr Esther

Peet schreef op woensdag 16 december 2009, 14:34:


Ik zal het eens bespreken met Trudy , die heeft dit vaker bij de hand gehad.

Het lijkt me een goede optie in ieder geval!

Gr Esther