Nils Vellinga schreef op dinsdag 15 december 2009, 20:00:


Dat zal inderdaad uitmaken.
Als de paarden ook maar een paar kilometer onverhard of minder stenig terrein hebben helpt dat al behoorlijk tijdens een buitenrit, jet zíét ze gelijk ontspannen lopen en de boel weer effe loslaten.
In het prachtige filmpje van gisteren zie je ook dat de paarden dat heel ruwe terrein voornamelijk in stap nemen en zelf hun weg kunnen zoeken.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 15 december 2009, 20:22:


Véél belangrijker : grote ronde rotsblokken tonen héél imposant maar het zijn de gebroken kleine kiezels en puin/baksteen die onverteerbaar scherp zijn .En laat dat nu net ons gedeelte zijn waarop ze in het bos moeten lopen ! Iemand daar een filmpje van ???

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 15 december 2009, 22:03:


Filmpje nog steeds niet, foto's wel, ik zal eens fillempje maken van dat stenengedoe hier, goed idee.
2 januari is hier de Nieuwjaarsrit.:)*

Spirithorses schreef op dinsdag 15 december 2009, 22:06:


weeleuh ja , dat zal al méér naar de realiteit zijn in vlaanderenland

Nils Vellinga schreef op dinsdag 15 december 2009, 19:17:


Klopt helemaal, en zeker als het "dode materiaal" onvoldoende afgevoerd kan worden

joop schreef op maandag 14 december 2009, 11:39:


Hij staat nu superkreupel in een bevroren maanlandschap. Zijn hoef is niet echt warm meer... en ik vermoed dat zijn gevoeligheid nu véél meer te maken heeft met de ondergrond.
Op de klinkers of op straat lukt het hem aardig om "goed" te wandelen...

Sneeuw en ijs is mooi van ver.... maar ik vind het ver van prachtig.
Ik snak nu al naar de lente... ;-(