Britt Claeys schreef op dinsdag 22 december 2009, 12:52:
>>>>> De paarden in liberty lijken mij niet 100% happy in het doen
>>>>> van de oefeningen, ik vind het moeilijk om het te verwoorden
>>>>> want ze blijven wel bij jullie wat ook een reden zal hebben
>>> de paarden dezelfde uitdrukking hebben bij het oefenen thuis
>>> maar dan ging het helemaal kritiekerig overkomen en dat is het
>>> zeker ni. Maar bij deze...
>>
> Als de oren afwisselend van voor naar achteren gaan, heb ik er
> geen problemen mee. Maar ik zie graag zo'n 'ah baasje, kom nog
> wat, wat volgt er nu?' als je met z'n twee bezig bent. Ik vind
> dat een indicatie dat het paard het leuk vindt.
Hey Britt,
Goeie vraag, en goeie opmerking!
Ik ben wel zeker dat de paarden het niet allemaal zo geweldig leuk vonden. Het was natuurlijk een grote demo, met all stress vandien, en ik zie achteraf op de film ook genoeg fouten van mezelf (focus helemaal fout, te onrustig, te onduidelijk, ...).
Voor de andere paarden kan ik niet meteen spreken (there is no closer kept secret than that between a rider and his horse) maar ik kan wel vertellen hoe het met mij en Lolita zat. Lolita was op de demo érg bang. Erg voor onze maatstaven want ik weet wel dat normale paardenmensen dan aan freakende bok-steiger-wegren-taferelen denken. Naarmate het publiek toestroomde, naarmate de muziek luider stond, werd ze onzekerder, wat zich uitte in niet kunnen stilstaan en nauwelijks aandacht aan mij kunnen geven (niet langer dan een seconde mij kunnen aankijken). Dat zie je goed in het eerste deel. Maar daar gaan de oortjes weinig naar achter, ze gaan in alle richtingen, met redelijk snelle beweging ook. Ze is op dat moment Right Brain Extrovert, voor wie de Horsenality chart kent. Zo niet zie hier:
parellinaturalhorsetraining.com/horsenality-horses" target=_blank>http://www.parellinaturalhorsetraining.com/horsenality-horsesparelli.com/HorsenalityChart.pdf" target=_blank>http://files.parelli.com/HorsenalityChart.pdfUiteindelijk kon ik haar genoeg kalmeren (leve
Parelli 
) dat ze weer bij mij was en kon stilstaan en ik kon opstappen en rijden, maar wanneer aan het eind er weer muziek kwam ben ik terug afgestapt. Na de pauze waren Lolita en ik dan ook opzettelijk degenen die de seven games op level 1 (=beginners) niveau gepresenteerd hebben. Daarvan kalmeerde ze trouwens weer goed, hoewel de aandacht er nog niet super was. Maar toch, waar ik voordien het gevoel had nog slechts tien percent over te houden van wat ik thuis heb met haar was dat op dat moment al weer 40-50 percent en heb ik toch aangedurft met haar wat in vrijheid te spelen. Ik was erg blij te zien dat ze af en toe tot spelen te verleiden was, en dat zijn net de momenten waarop ze de oren naar achter heeft. Dan is ze niet bij mij weg te slaan, dan vindt ze het leuk om er wat energie in te steken. Dan is ze op haar minst onzeker juist. Ze is altijd al wel eerder het type 'boze merrie', ik herinner me één van de eerste
Parelli-cursussen die ik meedeed, we waren klaar met de les en ik liep op een ander meisje af, en Lolita draafde met mij mee (geen halster), ik vond het toen super dat mijn paard zomaar met mij kwam meegelopen, maar het meisje naar wie ik liep zag Lolita (ik niet, liep voorop) en vertelde 'jouw paard kijkt zo boos, net alsof jij haar veulen bent dat niet mag weglopen'...
Die oren naar achter zal je bij clickerpaarden ook vaak zien, maar wat de precieze reden is? Er zijn al goede suggesties gepasseerd.
Het is wel leuk dat er hier dit soort opmerking komt, of we niet te hard zijn voor onze paarden, want uit het publiek, dat overwegend uit mensen met traditionele paardenachtergrond bestond, kwamen natuurlijk vooral opmerkingen als
'dat het bij mij niet waar zou zijn, een paard dat zo'n scène maakt en niet gestraft wordt''
'die gaan met hun paard om als met hun hond'
enzovoort.... Jullie kijken helemaal anders, bedankt!
Warboel
