Nils Vellinga schreef op zondag 3 januari 2010, 15:17:


Goh, geen idee. Dat moet je aan haar vragen.
Ze loopt wel bij een ruin die vrij laat gecastreerd is en nog wel weet wat de bedoeling is. Het gebeurt wel eens dat hij erbovenop springt, maar hoe vaak daar heb ik geen idee van.

Op haar vorige stalling stond ze trouwens altijd naast een dekhengstje op stal en ook hun weides lagen naast elkaar. Ze hebben nooit samengelopen (liever geen veulentjes voor Pête.) Maar ze was daar altijd heel regelmatig hengstig, zomer en winter. (Tja, wat wil je met zo'n knap manvolk om mee te staan smoezen.)

joop schreef op zondag 3 januari 2010, 16:13:


Ik kan er mij eerlijk gezegd wel iets bij voorstellen. (Niet dat ik het ermee eens ben.)
Ik rijd al een tijdje een dressuurpaard dat langere tijd getraind is geweest, door dé Belgische trots in de GP.
Dat paard functioneert simpelweg niet zonder minstens 30 kilo in z'n mond en liefst nog meer en als je hem dat niet aanbiedt, dan weet hij geen blijf met zichzelf.
Erg gek, maar dat paard loopt alleen onder enorme druk. Laat de druk vallen en hij is verloren, gaat staken, vertoont allerlei ongewenst gedrag, etc...
En ik ben dan de gek die hem persé zonder druk wil rijden. Je wilt het niet weten...
Ondertussen kan ik hem rijden met een compleet losse teugel. (maar licht contact is uitgesloten) Ik ben niet tegen een bit, maar moest deze van mij zijn, zou ik hem nu wel bitloos rijden. Maar een half jaar geleden was dat nog zelfmoord geweest. Paard flipt net op het gebrek aan druk, snappe wie het snappe kan...?

Laatst nog kwam ik in een discussie terecht met een leerling van betreffende GP-ruiter naar aanleiding van een wedstrijd die ik had gezien.
Ik maakte een opmerking over zijn teugelgebruik en dat ik het paard dat ik rijd, heel erg begrijp na die proef gezien te hebben.
Het antwoord van die leerling sloeg echt alles.
Hij stelde dat als dat paard alleen functioneerde onder zoveel druk, dat de oplossing simpel was. Ik moest hem maar gewoon die druk geven. Probleem opgelost!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 3 januari 2010, 23:12:


Onbegrijpbaar, maar dat doet niet eens ter zake voor hun.
Betreffende GP-ruiter en zijn leerlingen geven gewoon grif toe dat ze met enorm veel druk rijden. "Zonder druk, geen expressie"
Maw als je hem vooraan met al je gewicht (letterlijk!) bijeen trekt en dan z'n kont eronder schopt, dan gaat hij zo leuk met z'n voorbenen zwaaien. :)*
Paard kan niet voorwaarts-neerwaarts, maar hé een showdraf zit er wel op.

De eigenaar (zelf subtop-ruiter en leerling van) gaf trouwens wel toe dat ik hem beter over z'n rug kreeg als ik hem alleen rijd zonder aanwijzingen van hem.

sibyl de jager schreef op maandag 4 januari 2010, 8:14:


Hoi Bedankt iedereen voor de wensen!

clarissa ruijgrok schreef op maandag 4 januari 2010, 9:11:


Met die kan ik het eigenlijk wel eens zijn.

Arabesk op wat baseer je jezelf om zoiets te schrijven? Je eigen paard?
Waarom zou het niet mogelijk zijn om een paard op één of twee uurtjes kreupel te rijden.
Het is zelfs heel makkelijk.
En daarvoor hoef je ze niet eens in een stal te proppen.

Grappig ook, hoe jij denkt een paard recht te krijgen door rechtuit te rijden. Als er nu één ding is waaraan je heel goed kan merken hoe scheef je paard echt is... Ik ga wel eens een heel stuk rechtuit de dijk afdraven, dan voel je meteen hoe scheef ze zich maken. Daar krijg ik een hele goeie indicatie mee, waar we mee aan de slag moeten en hoe erg het is. Maar het paard recht krijgen in dat stuk rechtuit? Hihi... ja, als je gaat zigzaggen over de dijk of schouderbinnenwaarts gaat vragen in dat stuk rechtuit. Maar dan is't nimeer rechtuit.