Spirithorses schreef op maandag 4 januari 2010, 11:30:

Had het niet beter kunnen zeggen, Pien .

Maar soms toch... ik kan me herinneren dat 's nachts Atout Pique me riep toen een van de ponies geveulend had en het veulen in de problemen gekomen was. Toen ik wakker werd van ??? voelde ik dat ik naar de weide moest, Piek stond toen richting slaapkamerraaam te staren (300 meter verder) en ik moest gewoon naar hem toe, eens bij hem zag ik pas het veulen (wat in het drinkbad terecht was gekomen).
Maar dat is iets geheel anders dan "telepatisch rijden" .

Gudrun schreef op maandag 4 januari 2010, 11:50:


Ik heb ook wel zo'n voorbeelden met mijn paarden ja, en weer; ik zie dat net als jij als verbinding. Als ik even doordenk en er een voorbeeld van maak: Hoe kan in vredesnaam een stalpaard dat met een berg druk, zweep, sporen een liefdevol telepatisch contact met zijn eigenaar opbouwen/aangaan terwijl dat paard in paardonwaardige omstandigheden moet leven. En eigenaar maar jubelen over hoeveel dat paard van haar houdt en hoe gelukkig-ie is. Kan eigenaar cursussen volgen totdat ze erbij neervalt, echt luisteren doet ze voornamelijk naar zichzelf en haar eigen wensen

Veel mensen 'horen' wat ze graag willen horen, als je het mij vraagt, lees er Bokt maar eens op na.

Groet, Pien

Piet schreef :

Om een snoepje te halen

Spirithorses schreef op maandag 4 januari 2010, 12:06:


Nee denk het niet, dat is zo'n getraind gedrag dat het te klein is om voor te belonen.

Piet schreef op maandag 4 januari 2010, 8:03:


Ikke ook. Als ik denk wat gaan we doen gaat ze in een hoekkie staan sch***en!