verasita schreef op donderdag 7 januari 2010, 23:05:


Het pakt me, je verhaal, je wanhoop, je vechten tegen een massa onbegrip, harde woorden, tegen mensen die zich niet in andermans schoenen kunnen verplaatsen...tegen ego's.
Mensen zijn niet bepaald de mooiste creaturen die op de aardbol rondlopen, dieren daarentegen zijn puur natuur, wat je ziet is wat je krijgt.
Jammer dat mensen die intensief met dieren omgaan, dat op zich geen garantie is voor een empathische, altruïstische mens naar andere mensen toe.
Uitzonderingen bevestigen de regel.
Hoop je toch nog te lezen over Merry.

Jacqueline

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:30:


Alhoewel ik heen en weer wordt geslingerd - gevoelsmatig tussen mijn gevoel (koud) en hetgeen ik zie (paarden die zich opperbest voelen)
ga ik maar af op hetgeen ik zie.
Ook bij mij speelt het deken al of niet opleggen door mijn hoofd, heb al jaren geen deken meer gebruikt en daarvoor alleen bij riltoestanden -die ik nu niet meer tegenkom.
Player duikelt met haar staart rechtomhoog heel de wei door, zo zot en vrolijk als een deur. Ze staat megahengstig met volle overgave de ruinen van de wei naast haar te verleiden. En als ze wil soezen staat ze uit de wind, naast de stal.
Mensen om me heen zeggen dat ik ze moet binnenzetten of toch dikke dekens moet opleggen....zo zielig, het wordt zo koud.
Zo lang ze mij een fitte, blije indruk geven, niet opgetrokken in elkaar staan te staan...laat ik het zo.
Ook Carmen staat met ijspegels in haar vacht. Super, teken dat ze haar warmte goed isoleert. bereke dat ze is, kan overal tegen.
Player als Engels Volbloed met weinig wintervacht ivm Carmen, zoekt eerder beschutting maar geeft zeker geen koude indruk, integendeel, ze is in haar element.
Ze haat wel alles dat uit de lucht komt vallen, regen of sneeuw, dat is allemaal één doffe ellende in haar ogen

e m kraak schreef op vrijdag 8 januari 2010, 13:47:


Niet gewoon zoogdieren, wel zoogdieren.
We onderscheiden ons door onze ratio.
Je zou denken dat dat enig verschil zou moeten uitmaken met de andere zoogdieren.

e m kraak schreef op vrijdag 8 januari 2010, 14:21:


Niets zo gevaarlijk als (blind) geloven. Geloven zet de ratio opzij. Geloven is ook louter weggelegd voor ons, mensen.
.
Aanhangers van een geloof (op welk gebied ook dat er iets "geloofd" wordt) zijn niet erg rationeel, niet (meer) tot zelf denken in staat. Meestal ook niet erg empathisch (leert de geschiedenis). je krijgt aanbidding, volgelingen, fanatici....erg gevaarlijk wanneer het extreem wordt.

We worden niet door louter onze ratio geregeerd, we zijn een mengeling van onze ratio, ons gevoel en ons instinct.
Andere zoogdieren door hun instinct en aangeleerd of geconditioneerd gedrag.


Toch onderscheidt de mens zich door zijn ratio (als enige) en door zijn vermogen tot communiceren natuurlijk.

Arabesk schreef op vrijdag 8 januari 2010, 15:00:


Wat is er mis met de dood en wat is er luguber aan?
Het maakt deel uit van het leven.
Van ieders leven.
Het is helemaal geen aanstootgevende foto.
Vera ligt er mooi bij.
Mooi om af te sluiten.
En ja hoor, ik ken nog mensen die foto's maken van hun overleden dierbaren.
Of ze die op hun kast zetten, weet ik niet maar dat mogen ze zelf weten, niet?
Het is een manier om afscheid te nemen.
Waarom altijd zo rap veroordelen en verwerpen?

Ik betaal voor mijn wei van 1 ha 700 euro per half jaar.
Dat is wel alleen kale huur. De wei is wel afgezet met stroomdraad en de electriciteit daarvoor en het onderhoud van de draad is voor de eigenaar.
Heb er zelf een schuilstal inelkaar geknutseld met kleine plaats voor hooiopslag.
Zorg zelf voor de aanvoer van hooi, mest ruimen, mest uitstrooien of wegbrengen in da aanhanger naar de moestuin van mijn vader
Zorg zelf voor het onderhoud van de wei.
Ben er alleen, dus het voeren en sleuren met water is ook voor mij: tweemaal daags.
Geen luxe dus, wel eigen baas
(zolang ik niet te zot doe: mag geen stuk verharden of zo)

Coulash schreef op dinsdag 12 januari 2010, 8:36:


Toch wat verzuurde spieren?
Melkzuur?

Unartica schreef op dinsdag 12 januari 2010, 10:42:


Heb voor Bella de Rendac laten komen, heb daar eigenlijk niet bij stil gestaan toen.
Voor mij is dood ook wel dood, een leeg omhulsel, alles wat haar maakte tot de pony die ze was, was weg.
Niks bewaard , geen manen of staart.
Ook onze verzorgpaarden daarvoor, die beiden tegelijkertijd aan koliek zijn overleden, zijn door de Rendac opgehaald.
Wanneer Player ooit overlijdt, zal dat niet anders zijn. Hoewel dat gevoelsmatig totaal iets anders zal zijn. Zij is mijn eerste paard en de band die ik met haar heb kan ik niet beschrijven.
Misschien dat ik van haar wel een plukje manen zal willen bewaren.
Mag er niet aan denken dat ze er op een dag niet meer zal zijn, brrr

verasita schreef op dinsdag 12 januari 2010, 19:20:


Och Trudy, er zijn hier echt ook mensen die door al je verbale geweld gewoon heen prikken hoor.
Pijn kan soms gewoon teveel zijn, een mens kan tilt slaan.
Veel succes met Nopjes (leuke naam )