Peter Donck schreef op vrijdag 8 januari 2010, 16:46:
>>
> de vraag was dus : waarom liepen ijslanders vroeger met hun
> hoofd in de lucht,
> en waarom doen ze dat nu niet meer ?
> zat de stokvis in hun keel, probeerden ze de zwaveldampen te
> ontsnappen
> of wogen die verdomde vikkings teveel zodat hun
> hangbrugruggetjes bijna doorknapten ?
> graag verduidelijking dus !
Ze doen dat nog hoor (ik heb het dan onder het zadel, maar ook vrij) Mijn ervaring met mijn IJslandse ros (van Belgische bodem weliswaar) is dat hij bij stress inderdaad sneller zijn rug wegdrukt (en zijn kopje omhoog komt) Maar die beesies kunnen zich ook heel lekker lang maken hoor
éénmaal de ontspanning er is. Enkel in tölt komt dat kopje weer snel omhoog... maar dat komt mss omdat ze zich "korter" moeten maken (weet niet hé)?
In de weide, als ze spelen, gaat hun hoofd ook weer in de lucht (en niet alleen omdat ze steigeren, maar ze kunnen dan zo'n "indruk" op elkaar lopen maken Hahaha)
't Is ook wel zo dat veel IJslanderruiters aan het bit gaan hangen (héél korte teugels) bij tölt en telgang, maar dan komt de gang niet vanuit de zit
jammer genoeg.
Ik verwacht het nog niet van mijn jongen. Komt wel, hij vertoont het al vrij in de wei en soms onder het zadel (toen ik nog reed met hem... ondertussen alweer 9 maand geleden
Stom bekken!) Hij is nog jong, dus eerst de spiertjes weer optrainen als ik met hem opnieuw aan de slag ga.
Maar ik wijk af... volgens mij lopen er nog steeds veel met hun hoofdje in de lucht, maar ze kunnen zich dus ook "lang" maken en "verzamelen".
Warboel
