Wil schreef op zondag 10 januari 2010, 16:45:


Wacht maar, als je blijft aandringen

Ik heb het nu helemaal gehad met dit weer.
Net weer een drama bij ons op stal.
Het paard dat enkele weken geleden die peesblessure heeft opgelopen, is vandaag opnieuw uitgeschoven.
Normaal moest ze maandenlang op stal voor die pees. Maar we zetten haar overdag op een klein stukje voor de stal met een berg hooi, zodat ze de andere paarden op de wei kan zien lopen en zelf ook wat kan rond lopen. In de stal wordt ze helemaal gek.
Vanmiddag haalde ik haar buiten en liep met haar tot aan haar berg hooi. En ze ging dan eerst even rollen in de sneeuw. (Doet ze altijd even.) Maar toen ze recht stond kon ze helemaal niet meer op haar been steunen. Zo zielig.
De eigenaresse had mij verteld dat die pees op één plek bijna helemaal over was, en dat het niet veel nodig had om helemaal af te scheuren. Dus ik dacht meteen daaraan. Gelukkig kon ik deze keer snel de eigenaresse bereiken, die meteen een DA heeft gebeld. Gek genoeg was niet die pees het probleem. Maar heeft ze nu haar schouder zwaar geblesseerd.
Waarschijnlijk is ze bij het recht staan na het rollen een beetje zijwaarts uitgeschoven en heeft ze op z'n minst een schouderspier (deels) afgescheurd.
Hoeveel pech kan 1 paard hebben? 2 zulke zware blessures aan 1 been.
DA zag het heel somber in. Ze krijgt nog een dagje tijd, maar de kans is groot dat die kl*tesneeuw haar einde wordt.
Dus nee, mij kan je ook niet meer plezieren met zo'n weer. Ik ben er helemaal klaar mee. Geef mij maar regen dan.

Elke pas die mijn eigen paard nu in die sneeuw zie zetten, word ik zenuwachtig van. Daarnet ook. Na veel moeite hadden we dat geblesseerde paard weer op stal gezet. Maar dan moest ik mijn paard en haar vriendje wel in de paddock voor de stal zetten ipv op de wei, zodat dat paard hen kon zien vanuit haar stal. Pête en haar vriend vonden het blijkbaar wel leuk daar.
Maar ervan genieten als ze zo gek lopen te doen, dat kan ik toch ni meer. Ze schoven alle kanten uit, en vonden dat blijkbaar ni erg.
Maar ik kon er niet naar zitten kijken.
Dan maak ik mezelf continu wijs dat het het beste is voor de paarden, lekker buiten, niks van aan trekken, ze weten zelf wel wat kan en wat niet kan etc...
Maar dat echt geloven doe ik voor't moment even niet.

Op de ijzers kunnen we het trouwens deze keer ook niet steken, want die waren er ondertussen al een tijdje onderuit gesloopt.

groetjes
Ans

Cindy Helms schreef op zondag 10 januari 2010, 17:02:


Watje

jan.

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 16:41:


Hier wordt geen sneeuw geruimd op de wegen en ook niet gestrooid, niks van dat al. Maar diegenen die met gewone banden de weg op gaan komen wel veelvuldig in de greppel terecht, echt, de ene schuiver na de andere zie je aan de kant staan. Dus die theorie van normale banden gaat hier niet op. Wij rijden met kettingen en kunnen overal naar toe dank zij het feit dat de sneeuw gewoon op de weg blijft liggen.

jan seykens schreef op zondag 10 januari 2010, 17:56:


I know Ik wil paardriiiiiiiiiiiiiijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjden! Voila het is eruit

Cindy Helms schreef op zondag 10 januari 2010, 18:04:


dat lucht op

Ans Jondral schreef op zondag 10 januari 2010, 17:42:


Dit is echt een drama voor dat paard! Vreselijk zeg... pechpaard.
Denk dat ze juist wederom geblesseerd is door die andere blessure, instabiel dus... Ja... wat moet je he?? Je kunt ze moeilijk dag en nacht opsluiten...

Kan me wel voorstellen dat je geschrokken bent... ik denk altijd heel simpel misschien: hún hebben vier benen.... en wij maar 2!
Dus de kans dat zij onderuit gaan, is vele malen kleiner als wij... toch?
Ja, als het goed is weten ze precies wat wél en wat niet kan natuurlijk..
Ze passen zich aan. En in weilanden ligt stroeve sneeuw, daar kunnen ze heerlijk in keten. Link wordt het als je over een glad bevroren stoepje moet of zo...
Maar ook daar is een goede oplossing voor. Gewoon mest eroverheen kieperen.
Dat maakt het in ieder geval stroef. En als het gaat dooien, nou, dan gooi je die mest alsnog op de bult.

Oh Ans... het is hier nu ook zwaar bewolkt, regenachtig.... niet echt tof om buiten te zijn. Maar nog niet te vergelijken met waar jullie nu doorheen moeten!

Wederom WARME groetjes uit Portugal!

Wil.

Cindy Helms schreef op zondag 10 januari 2010, 17:02:


O jee ik ben zó verbaasd over de vele mensen die een hekel hebben aan de sneeuw, ik vind het HEERLIJK en denk steeds: misschien moet ik toch echt ergens in de bergen of in Noorwegen gaan wonen, de sneeuw en het prachtig witte landschap geeft me zoveel energie! Ik blijf het mooi en heerlijk vinden en voor mij persoonlijk geen enkel nadeel en geen extra werk, niet met de paarden voeren (ook niet voor de kudde die geen hooimachine heeft), niet met water geven, niet met wandelen, niet met rijden, ik vind het écht alleen maar prachtig en geweldig. Ik wil altijd zo'n mooie winter vol sneeuw in plaats van die rottige rotregen.

Arno8 schreef op zondag 10 januari 2010, 17:01:


ALS er over duizend jaar nog teruggekeken kan worden.... Dan worden wij in de geschiedenisboeken omschreven als die idioten die, nadat de aarde al duizenden jaren werd bevolkt door mensen, ineens in 100 jaar tijd zo ongeveer alle grondstoffen hebben opgegraven, bijna alle fossiele grondstoffen erdoor hebben gedraaid, en het aantal diersoorten heeft gedecimeerd. Die genoeg wapens produceerde om de aarde duizend keer te vernietigen, genoeg afval produceerde om een heel continent mee te vullen. Allemaal in een luttele 100 jaar tijd. Knap.
Waarbij zowat niemand in opstand kwam, de mensen driftig met hun bladblazers de stoepjes "schoon" maakten, hun autootjes wasten (die ze na een paar jaar toch weggooiden), de bodem lieten zakken om zout te winnen zodat we een paar dagen toch vooral hard konden blijven rijden, de lampjes in de tuin ook 's nachts lieten branden terwijl er niemand was, waarin mobieltjes bijna niks kosten maar de helft van de bevolking honger heeft, en de voornaamste zorg bestond uit hoe we deze plaatselijke zeepbel met een groei-economisch model in stand konden houden zonder de realiteit voor ogen te zien.

De erfenis die wij achterlaten zal de mensen over 1000 jaar nog zeker parten spelen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Ilona Kooistra schreef op zondag 10 januari 2010, 18:18:


Zolang het weekend is en ik ook niet hoef te martelen om bij mijn paarden te komen vind ik het ook leuk.

Maar als je op maandagochtend door een berelange spits moet al glibberend en glijend omdat er brood op de plank moet, wens ik ook lente....

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 18:21:


Zoiets ja maar eigenlijk is het om te