Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 21:48:


Ga ik toch even iets tegen je zeggen wat helemaal niets met paarden te maken heeft. Toch moet je wel uitkijken. Want je zult niet de eerste zijn die z'n eigen operatie meemaakt. Bij volledig bewustzijn, en niet verdoofd.
Wel verlamd door de spierverslappers. Horror he? Het gebeurd.

Daarvoor is een apparaatje uitgevonden wat je hersengolven meet.
Daartoe plaatsen ze slechts 2 sensoren op je hoofd, als je in de OK komt.
Zo is in ieder geval te registreren dat een patiënt dus NIET volledig onder zeil is.... en dat er bijgespoten dient te worden.
Lijkt me in jouw geval zaak om dit in ieder geval, mocht het ooit nodig zijn, in je achterhoofd te houden en zeker aan te kaarten.

Ik schat dat ik 3, 4 x per jaar een paracetamolletje neem... of Ibuprofen, de 200 mg. En dat helpt.
Jules neemt gewoon 2 x 400 mg. de maximale dosis. Dát is het verschil.
Wordt trouwens ook niet dronken. Niet dat ie nu zoveel drinkt, eigenlijk zelden.
Maar in het verleden weleens met een dienstmaat 1 liter fles hele goede whiskey.
Was niets aan te merken. De dienstmaat was zo dronken als een tor.

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 21:48:


ALs je mij een DAFALGAN geeft lig ik een dag strijk Tijdens de ops ; na mijn ongelukken kregen ze me er met gelijk welke spuit niet onder !! Placebo , neuh 'k denk het niet

Zafir hoeft ook geen sedatie bij de tandarts, de andere twee die er staan trouwens ook niet... Maar Ziggy NU laten bekijken door de tandarts, is gewoon niet mogelijk.
Gisteren nog geoefend, touwtje vanaf de zijkant over zijn nek is geen probleem. Dat touwtje echter over zijn hoofd erover of eraf, dat is wel een probleem... Ik mag zonder touwtjes of vreemde dingen wel gewoon aan zijn oren komen enzo trouwens.
Hoefjes geven ging voor en achter vrij perfect, volgen geen probleem, vooruit, achteruit, opzij, omdraaien... Al DIE knopjes zitten er al op.
Vond het wel grappig, er zijn zoveel mensen die hun paard graag alles in vrijheid willen leren, dat is bij ons niet echt een probleem .

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 21:27:


Ik heb jarenlang extreme angst bij de tandarts gehad en in die tijd werkten de verdovingen totaal niet (of pas als ik al lang en breed weer thuis was). Volgens de tandarts kwam dat doordat ik zo bang was. Een nieuwe assistente gaf me het advies om van te voren een paar boterhammen met flink wat jam (die met veel suiker!) te eten. En dat hielp zowaar, toen werkten de verdovingen i.i.g. een stuk beter.
Na mijn bevalling 18 jaar geleden ben ik niet zo bang meer. Die pijn was ik niet aan dood gegaan en dat ga ik aan de pijn bij de tandarts ook niet. Ik concentreer me zoveel mogelijk op mijn ademhaling en probeer te ontspannen. Sindsdien werken de verdovingen wel en nu krijg ik alleen nog kramp in mijn kaken van het mond op houden.

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 11 januari 2010, 12:37:


Op de e.o.a. manier zal adrenaline er wel voor zorgen dat een verdoving niet werkt. Je hart gaat immers sneller pompen en het bloed wordt dus ook veel sneller rondgepompt.... afvalstoffen afvoeren, in jouw geval helaas de sedatie.
Boterham met jam.... tsja, als het werkt, dan werkt het!

Groet,

Wil.