Spirithorses schreef op donderdag 14 januari 2010, 12:44:
> Piet schreef op :
>
>> Als respect moet komen van een woordje, dan ben je ver weg.
> Kan zo prachtig vormend werken op een jong kind, dat blijft
> heel je leven bij je....
>
> Groet, Pien
Absoluut Pien, ik was me er trouwens niet van bewust dat ik het vaak over hem heb. Mijn Opa heeft me de liefde voor paarden en natuur en daarover normen en waarden op een manier die alleen een opa kan, bijgebracht. Het was een simpele man, met alleen 4 jaar lagere school. - want gewerkt moest er worden- maar leerde me ploegen met 2 Belgen, eggen, afijn alles wat een boer vroeger met zijn paarden deed én vertelde me dingen....
Mijn ouders hadden daar helemaal niks mee. Ik denk wel eens dat hij rond me is, maar eigenlijk geloof ik dat hij IN me zit.... Gewoon in die genen die blijkbaar een generatie over hebben geslagen en dat ik dus misschien wel naar binnen kijk als ik iets over hem vertel
Het lijkt trouwens of de geschiedenis zich herhaalt. Mijn kinderen hebben helemaal niks met paarden, maar mijn kleinzoon is een geboren bioloog en kan niet wachten tot hij zijn rijles weer krijgt.
Warboel
