Britt Claeys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 23:24:


Ipv knarsentanden met bit, ging hij over naar smekken zonder bit
bitloos hoofdstel in auto? tuurlijk, was aan gedacht

Nadine Claessen schreef op zaterdag 16 januari 2010, 0:01:


wat goed van haar, maar inderdaad de meesten zien het niet.
de meesten zien zelfs geen verschil tussen een gespannen en een ontspannen paard

Peter Donck schreef op zaterdag 16 januari 2010, 8:13:


maar als de meesten op een jong paard komen te zitten met ontzettend veel capaciteiten, dan denken ze plots dat ze op die manier kunnen rijden én ook al weten ze wel of niet dat er een ganse gymnastische opbouw noodzakelijk is, toch overvragen ze zo'n jong paard omdat het nou eenmaal lijkt dat hij meer kan dan andere paarden van dezelfde leeftijd.
Dat schijn bedriegt, snappen ze niet.
Voor rustig is niet veel tijd meer hé in de paardenwereld?! Jammer genoeg.

Koen Theys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:00:


Paarden fascineren mij als sinds ik kind was.
De rust die sommige uitstralen en overbrengen op de mens,
De angst en pijn die in andere hun ogen verschijnt,
Hun lichaamsstaal onderling en tov ons,
De ijzeren wil en het dappere van een aantal onder hen,
Het gracieuze voorkomen van bepaalde rassen,
Hun nieuwschierigheid naar het onbekende,
Het speelse van een klein kind,
Het dartele en de onhandigheid van een pasgeboren veulen,
En een onschuldige blik,
Het eindeloze vertrouwen in de mens van telkens weer opnieuw verraden dieren,
Het zich afsluiten voor alles en iedereen of het wild om zich heen slaan om zich te kunnen uiten,
het geven van hun leven in de handen van niets zo onbetrouwbaar als de mens.

Piet schreef op zaterdag 16 januari 2010, 8:45:


inderdaad want in 99% van de gevallen blijkt hijzelf dan nog de pineut van zijn eigen talent te zijn. Blijkt hij introvert dan zal er niet veel wijzigen aan zijn situatie. Blijkt hij er dan toch tegen in te gaan en voor zich zelf op te komen, dan komt hij hopenlijk ooit toch bij een mens terecht die hem begrijpt. Meestal zit daar echter nog een levensfase tussen die iets minder fraai is.
Tot later,
Cindy