Karen Koomans schreef op maandag 18 januari 2010, 17:00:


Daar heb ik dan ook weer mijn twijfels over. De Berner Sennen gedraagt zich buiten eigen terrein ook anders dan op eigen terrein. Het ¨vreemde¨ maakt hem meer onvoorspelbaar. Buurvrouw heeft van alles geprobeerd, ook clickertrainen, zelfs met begeleiding thuis, maar hij blijft heel moeilijk. De hond reageert trouwens alleen vreemd op mensen, andere honden heeft hij geen problemen mee. En buurvrouw heeft al heel wat Berners en andere honden opgevoed, ook tweedehands verwaarloosde honden en heeft nog nooit problemen met een hond gehad, dus dat lijkt mij niet de oorzaak.

Els.

Pascal de Boer schreef op maandag 18 januari 2010, 20:30:


Plastic verouderd gewoon te snel voor dit soort werk. Wij gebruiken zo´n metalen waaiervormige bladhark om de mest bij elkaar of op de schep te harken, die doet het al jaren!

Els.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 19 januari 2010, 13:44:


De sneeuw viel bij ons steeds ´s nachts en dan was er ´s morgens geen hoop meer te zien
Daarna vroor alles vast en viel er in de rulle sneeuw en het ijs niets meer te rapen.
Nu dooit het laag voor laag weg, net nog twee kruiwagens mest weggehaald, ik ben nu bij de grond aangeland, dus morgen is het weer een routine klus.

Wij rapen de bak altijd heel grondig, ik wil voorkomen dat zich daar een humuslaag vormt met daarop gras- of andere plantengroei. Verder hebben de paarden een soort paddockje ter beschikking, voormalig grasland, nu blubber. En een stuk beton en de stal. Wij brengen de mest wel naar een mesthoop en dan gaat het in het voorjaar over het grasland en de groententuin.

Die sukkels mesten voornamelijk op de looppaden, juist de plekken die ik mestvrij wil houden.

Els.

van lennep schreef op dinsdag 19 januari 2010, 13:40:


Hoi Esther, ook voor mij heel herkenbaar, hoor. Aldoor weer de twijfel, steeds weer het gevecht. Ik weet nog hoe moeilijk het was de beslissing voor Froukje te nemen. Ik heb op een gegeven moment een limiet voor mezelf gesteld; als ze ondanks al mijn zorgen wéér verstopt raakt is het over. Daar heb ik mezelf aan gehouden en hoe hard het ook klinkt, ik vind het heerlijk nu er geen dieren zijn waar ik me zorgen over hoef te maken. Dan leer je weer genieten van je beestjes. Maar toch weet ik ook dat als er één ziek wordt, ik er weer vol voor zal gaan.

Sterkte met Maike

Els.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 19 januari 2010, 15:38:


En niet te vergeten, mijn favoriet: de subaru! Vrijwel alle types ook in 4x4 uitvoering verkrijgbaar, gewone personenwagen, maar kan prima een bospad aan. Je hebt alleen niet zoveel grondspeling, dus echt diepe kuilen zijn niet aan te bevelen, maar je kunt er ook prima mee de snelweg op. Die van ons trekt zonder problemen de trailer van het modderige land!

Els.

Marjolein Oika schreef op woensdag 20 januari 2010, 14:27:


Hallo Marjolein,

Is moeilijk te zeggen als je het niet kunt zien. Misschien zou je er foto´s van kunnen maken en die in het foto-album van deze site zetten?
En waar zitten de gaatjes precies? Ik weet niet of je paard ooit beslagen is geweest, maar veel paarden die warm beslag hebben gehad, hebben littekentjes in de zool aan de teenzijde tegen de witte lijn aan. Op de plaats waar de lippen van het ijzer hebben gezeten. Die littekens zien er ook uit als gaatjes.

Els.