Maria Delavega schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:43:


met een pijnlijke smile verberg je je gevoelens en daar trapt een paard niet in.
Beter om stoïcijns te blijven, schrik en woede te registreren, vervolgens afvloeien en er dan rustig weer opstappen. En het vóór blijven, je weet nu hoe hij reageert, dus nu ga je de lat verleggen, of je verandert je strategie, in ieder geval pak je één en ander anders aan.
Op zo'n heupspreider (mijn paard is ook breed geschouderd en rondgeribt, maar niet dik momenteel) heb je eerder kans om weer in stoelzit te raken, en heb je minder contactvlak dan bij een standzit (alsof je over je paard heenstaat)
Maar toch, als je paard leert om zijn lijf correct te gebruiken, wordt echt alles gemakkelijker.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 23 januari 2010, 10:49:

Ik bedoelde liever m'n knieen en m'n benen los hangen en meegaan met de zit.

Denk nu vooral aan m'n ondeugende haflinger in't begin. In een piste probeerde hij altijd, is maar door op wandeling hem eens goed vooruit te laten galloperen dat hij die neiging opgegeven heeft.

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 9:34:

Met achterover zitten tijdens een bokpartij heb je de grootste kans op een klap in je rug.
Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik het paardenhoofd omhoog houd tijdens een boksessie.
Verlichte zit is wat anders dan 'met instabiel bovenlichaam voorover hangen'. Dat weet jij vanuit je professie vast ook wel.
Verlichte zit is de bips uit het zadel halen, staan in je beugels dus en je gewrichten allemaal wat verder hoeken, zonder steun op de teugels, manenkam, dus in balans. Zou je het paard wegshoppen, dan blijf je rechtop staan (in een schijterige houding).
Bij bokken wil ik koste wat kost mijn gewicht UIT het zadel hebben, want daar komt de klap tgv de bok het hardste aan. Achterover hangen geeft juist een risico op rugletsel, bij de ruiter dus.