Monique Meijer schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:53:
> eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:34:
>
>> Clara van der Horst schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:13:
> onder laten zetten, want hoe zou ze anders bij die hal moeten
> komen en anders had ze immers niets aan die "Bock" (Duits zeer
> neerbuigend woord voor paard).
>
En in Nederland zeggen ze gewoon "bok" voor hetzelfde paard!
Weet je wat ik nu niet snap? Ik heb 2 Andalusiërs, geboren en getogen in Spanje, sinds medio 2007 in Nederland. Deze dieren hebben de eerste 2 jaar van hun verblijf hier in Nederland voornamelijk in een stal gestaan ... je zou zeggen, de hoeven gaan zich aanpassen. Niets is minder waar, keihard! Vanaf mei 2009 staan ze 24/7 buiten in een Nederlandse wei. Passen de hoeven zich aan? Niet waar! Nog altijd keihard. Hoe kan dit dan?
Al mijn paarden staan bloot en, zoals Eddy terecht zegt, ik ben zo'n paardeneigenaar die ze niet traint om allerlei terrein. Dus komen ze bij mij voornamelijk op weidegrond en de zand (rijbak/piste). Oké, ze worden uitgestapt op het harde, maar that's all.
Einde deze zomer hebben wij een verhard pad tussen de weiden aangelegd. Paarden moeten hier overheen als ik ze van weide wissel. Ik zet een weide open, haal de draad van de standweide weg en paardenvolk gaat volautomatisch zelf naar de nieuwe weide ... Alle paarden, geen één uitgezonderd gaat in volle galop en met klaar geweld over de verharde ondergrond ... grof gebroken puin
Ze zijn het niet gewend, ze lopen niet voorzichtig ... geen enkel probleem!
Neem de afgelopen vorstperioden ... weide is aangevroren, punten, hobbels, bobbels ... de dames en heren hier lopen vrolijk te rennen en te bokken ... wederom geen enkel probleem.
Alleen als er ijs ligt, dan lopen ze voorzichtig. Niet omdat auw aan de voetjes hebben, maar meer omdat ze geen zin hebben om onderuit te gaan.
Voor jullie beeldvorming, ik houd de hoeven bij door er zo nu en dan een vijl overheen te halen en iedere 7 weken komt mijn traditionele bekapper de puntjes op de "i" zetten. Nooit geen ellende, nooit geen hoefzweren, nooit niets niks niet.
Is dit een uitzondering? 7 paarden, verschillende rassen, verschillende achtergronden? Hoe zit dat dan?
Warboel
