Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 19:48:


Grasgeil...

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 19:48:


Pien schreef:

Maar al mijn vragen zijn eigenlijk gericht op precies die vraag: is ons weidegras wellicht per definitie wél ongezond?
In die zin te vergelijken met roken dat sommige mensen rokend oud kunnen worden, zonder problemen. Toch is roken aantoonbaar ongezond, de káns dat je ziek wordt is groter vergeleken bij een niet-roker.

En sommige paarden (of misschien veel paarden, ik heb helaas geen exacte cijfers) worden probleemloos oud op ons weidegras. Maar mogelijk is ons weidegras toch ongezond, oftwel: mogelijk leidt weidegras tot een hogere kans op bepaalde ziektes, net zoals roken dat doet bij mensen.

Ik ben niet zeker van mijn zaak! Ik probeer antwoorden te vinden.

Eigenlijk hoop ik dat je gelijk hebt Pien, dat gras (in onze weides) niet per definitie ongezond is. Want ook ik zie m'n beestjes 't liefst op gras. De paarden vinden het fijner, en ik heb veel minder werk en minder kosten.

Aanwijzingen waarom ik denk dat ons weigras mogelijk ongezond is voor paarden:
* paarden die al gezondheidsproblemen hebben zoals IR, eczeem en/of HB, kunnen ons laagland-waterrijke-weidegras slecht verdragen
* HB komt niet veel voor bij stalpaarden, des te meer bij weidepaarden
* ik vermoed dat hetzelfde geldt voor eczeem en IR, maar heb hierover nog geen cijfers kunnen vinden
* ons weidegras zijn anders dan de grassen die (semi)wilde paarden eten. Dus zeker, paarden zijn grazers. Maar van nature grazen zij grassen met heel andere eigenschappen dan "ons" gras...

(ik schreef eerder:)

(Pien schreef:)

Ja, dat nadeel in jullie situatie kan ik me voorstellen. Mijn situatie is wat anders, want áls ik overga naar paddock dan gaat dat gelden voor m'n hele kuddetje. Hoewel Donna en Jomando tot nu toe geen problemen ondervinden op gras, vind ik het geen goede oplossing om die twee op gras te zetten en de rest niet. Want Jomanda is ronduit bang voor Donna, ze gaat haar altijd heel ruim uit de weg. En Juul en Jomanda (de beide ezels) zijn vrijwel onafscheidelijk.


In mijn situatie zou de "paddock" net zo groot kunnen zijn als alles wat nu weiland is (1 hectare). En ik kan ook nog een tussenoplossing kiezen; paddock-paden langs de zijden van de drie weiden, de weiden opdelen in meer kleinere stukjes en dan per dag bekijken welke weidehekken ik openzet voor de paarden en welke niet.

Ja, een paard wil van nature graag grazen. Mede daarom zie ook ik het liefst mijn paardjes (en ezels) op gras. Maar als de gezondheid van 3 van m'n 5 dieren nu aanmerkelijk zou verbeteren zonder gras, tsja, wat "moet" ik dan?


Ja, dat lijkt mij ook rot. Zeker weten dat Fálki ook "grasgeil" wordt en dat lijkt me heel frustrerend voor hem, en daardoor ook voor mij. De andere paardjes zullen net zo goed "grasgeil" worden, maar alleen Fálki wordt regelmatig geconfronteerd met gras, letterlijk onder z'n neus... Wel iets (voor mij) om ook nog goed over na te denken, want dat lijkt me echt heel vervelend. De pony's en de ezels, daar wordt niet mee gereden. Dus die hebben niet zo'n directe confrontatie met gras dat zo goed als voor het grijpen staat.

Ik ben er nog lang niet uit... (maar goed, ik hoef gelukkig niet op heel korte termijn te beslissen wat ik al dan niet aan de weides zal veranderen).

bedankt weer Pien!
grt,
karen

Karen Koomans schreef op maandag 1 februari 2010, 2:15:


Waarom denk je dat paarden op stal niet bevangen worden?

muriel schreef op zondag 31 januari 2010, 19:44:


Laten raaigras, luzerne en klaver nou net de soorten zijn die zullen gedijen op een nieuw gemeste ingezaaide wei.

Karen Koomans schreef op maandag 1 februari 2010, 2:15:


Het is eigenlijk heel simpel...sobere rassen op ons gras= problemen. Is dat gras niet gezond? Voor die paarden niet!
Niet alleen sobere rassen hebben problemen, er zijn warmbloeden en volbloeden die er ook gevoelig aan zijn. Mijn eerste zomerexceem paardje was er eentje die ik een jaar verzorgde voor een meisje die naar Canada ging. Die schuurde zich open tot bloedens toe, ex-dravertje.
Oplossing: paarden terug zetten in hun oorspronkelijke habitat. Ik mag hier dan nog lezen dat in de bergen ook wel eens exceem voorkomt, dat zijn uitzonderingen. Ik heb de beesten zien lopen, vol met vliegen rond hun ogen, op hun lijf...maar geen enkele die schuurde!
Jammer genoeg moet je dan concluderen, dat zo'n dieren in de zomer beter af zijn als ze volledig van het gras af zijn.
Mijn Haflinger schuurde zich rot als hij op het gras stond. Ik had ook zo iets van, geef hem de vrijheid, 24/24uur!!
Ik heb hem anderhalve maand op een manege gezet, ten eerste om te kunnen rijden en ten tweede omdat het dicht bij zee was dat ik hoopte dat hij dan wat zou stoppen met schuren, want de helft van z'n boett-deken was al aan flarden..
Daar kreeg hij enkel hooi en kwam af en toe buiten in de paddock, maar zij deden z'n deken niet op omdat ze er geen tijd voor hadden. Hij stopte met schuren en was vermagerd na een drie-tal weken.
Als ik ging wandelen, dan waren de momenten dat we gallopeerden het aangenaamst, want anders deed hij alles wat hij kon om toch een sprietje gras te eten.
Ik vind het inderdaad ook zielig op die manier, maar geef zo'n paarden gras en ze schuren zich te pletter in de zomer, ook met deken op!
Misschien is een paddock paradise toch geen slecht idee om ze van de stal te redden...ik ben daar nu wat mee bezig.

Piet schreef op maandag 1 februari 2010, 7:45:


In het aangehaald artikel wordt gesuggereerd dat paarden op stal minder snel laminitis krijgen:

-Despite the lack of published scientific studies, most veterinarians
and horse owners would agree that the majority of cases
of laminitis occur in animals out at pasture. This was confirmed
by the UK survey (13,20) conducted in the mid 1990s (61% of
animals were kept out at grass before an attack, 30% on a combined
system, and 9% stabled), and in the US survey [;45% of
cases (11)-

Je kan hier gemakkelijk vraagtekens bij stellen: wat werd er precies gevoerd aan de paarden, zowel binnen als buiten, hoeveel paarden hadden voor het eerst laminitis of waren het paarden die het al eerder gehad hadden?

joop schreef op maandag 1 februari 2010, 10:55:


Toen wij hier kwamen wonen bestond het weiland (2 ha) uit raaigras dat geteeld werd om kuilvoer voor de koeien van te maken. Na een jaar hebben we het doodgespoten en opnieuw ingezaaid met het weidemengsel (basic) van Hoffman, zonder kruiden.
Wij zijn er zeer tevreden over. Ook het hooi dat we ervan winnen is van topkwaliteit. Het gras droogt ook zeer snel. Onder goede omstandigheden kan het na drie dagen in het pak zonder wikkelen, maar zeker met wikkelen. Na openen blijkt het dan helemaal droog te zijn, net als gewoon hooi.
We zitten op zeer droge zandgrond. s'Zpmers moeten we soms veel beregenen.
We mesten net voldoende om het JKK geen kans te geven. (Daardoor is de opbrengst wel drie keer minder dan die van de buren en dus duur)
We strooien regelmatig kalk (met 20%) magnesium.
Wat we zeker niet doen is onze paarden in voorjaar en zomer 24/24 op de wei zetten. Ook met structuurrijk en fructaanarm gras is een weide vol gras niet gezond en volgens mij ook niet natuurlijk. In natuurlijke omstandigheden moet er veel meer gezocht en gescharreld worden voor de geschikte hapjes en trekken paarden over grote afstanden (net als zebra's) om voor hen geschikte graasplekken te vinden.
Dus in de zomer komen ze een tussen de twee en vier uur op de wei, al naar gelang het paard en wat hij/zij op dat moment nodig heeft. Alleen een zogende merrie mag langer grazen.
Onze eczemer heeft nu sinds twee jaar niet meer geschuurd. We weten natuurlijk niet wat de toekomst brengt, maar we denken dat ons weidebeheer + het feit dat hij sinds twee jaar een speelkameraad heeft die hem flink uitdaagt en tot veel beweging dwingt, hierin een grote rol spelen.

Moniek

Moniek schreef op maandag 1 februari 2010, 13:32:


O ja, omdat de paarden dus weinig op het gras lopen, hebben we een ruime paddock die grotendeels verhard is. Er ligt ergens een berg zand waarop ze liggen en stoeien. Dat zand verspreid zich steeds meer zodat ook op het verharde een laagje zand komt. Dat geeft soms modder, maar nooit van die modder waarin je wegzakt.
Verder hebben we elementen uit het idee van Paddock Paradise.toegepast..

Je zou ook je weiland kaal kunnen laten grazen en lopen, maar dan heb je tijden van modder en kans op veel ongewenst onkruid zoals JKK.

Moniek

Moniek

Moniek schreef op maandag 1 februari 2010, 13:32:


Lijkt me super! Jullie grond is ook wel beter dan de vettige leemgrond hier bij mij. Met droge zandgrond zal het gras wellicht iets minder rijk zijn. Wat gebruikt u van meststof?
Hebt u foto's van uw paddock?

Piet schreef op maandag 1 februari 2010, 7:45:


Pavo weet het, in gras zit véél meer suiker dan in muesli of koeken:
www.pavo.nl/actuele-vraag-van-de-week/vraag-van-de-week-krijgt-mijn-paard-genoeg-bouwstoffen-binnen.html

Christel Provaas schreef op maandag 1 februari 2010, 17:01:


Hmmm, toch hebben ze hier m.i. niet helemaal ongelijk....
In het artikel waarnaar je linkt is hun uiteindelijke advies (voor een Tinker die geen arbeid verricht): als enig "krachtvoer" Summerfit koek. Letterlijk schrijven ze: "Voor jouw Tinker is een Pavo SummerFit koek de beste oplossing. Met deze koek geef je vitaminen en mineralen die hij nodig heeft om gezond te blijven en te groeien, en je geeft weinig andere voedingsstoffen. Via hooi en kuil krijgt hij voldoende voedingsstoffen binnen."

Natuurlijk is het maar de vraag of die Tinker die Summerfit koek echt nodig heeft, om voldoende vitaminen en mineralen binnen te krijgen. Waarschijnlijk niet. Maar dan de vraag of het kwaad kan, met het oog op suiker/zetmeel. In zo'n koek zit 52 gram suikers/zetmeel.

Gras kan in slechte omstandigheden 25+% suikers/zetmeel bevatten (bron ondermeer http://www.safergrass.org/articles/safergrasses.html ).

"Species like orchard, timothy, fescue, Kentucky bluegrass and perennial ryegrass have the highest genetic potential for NSC. These grasses are generally consider 'best' due to their relatively higher nutrient content, and palatability. They are prized by horse farms raising 16 hand 2 YO TB's ready for racing, and cattle producers. I have frequently found these to be 25+% under worst case environmental conditions. This is about twice the NSC that an insulin resistant horse should get. No wonder our horses like them! "

Uit tabel 2 in dit rapport, http://www.safergrass.org/pdf/SoakReport.pdf , begrijp ik dat de gemiddelde hoeveelheid suiker in grasHOOI 10% is (het gemiddelde van 1711 verschillende samples, afkomstig uit de gehele USA).

Dus dan bevat gemiddeld (USA) grashooi 100 gram suiker per kilo hooi.
Het verse gras waarvan dat hooi gemaakt is, had naar alle waarschijnlijkheid een nog hogere gemiddelde suikergehalte!
In dat licht is het suiker/zetmeel gehalte van zo'n PAVO-koek inderdaad niet zo hoog.

Pavo schrijft verder: In een kilo brokken die 21% suiker/zetmeel bevat zit 1000 / 21% = 210 gram suiker/zetmeel.

Dus, alleen kijkend naar suiker/zetmeel bevat dan 2,1 kilo gemiddeld USA grashooi evenveel suikers/zetmeel als 1 kilo brok. In dat opzicht vind ik hooi dan helemaal niet zó positief scoren, tegenover brok...
*Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat aan het voeren van krachtvoer méér kanten zitten dan alleen het suiker/zetmeel gehalte. Bovenstaande is dan ook zeker niet bedoeld ter verdediging van krachtvoer!*

Er zijn hier vast forummers die hun hooi hebben laten testen. Zijn er voorbeelden van suiker/zetmeel gehaltes in NL hooi, op basis van die testen?

grt, Karen

Karen Koomans schreef op maandag 1 februari 2010, 17:59:


Ik weet niet, ik vertrouw Pavo gewoon niet zo, omdat ze sowieso bevooroordeeld zijn...
Jantine zal ook wel een niet zo hoge pet ophebben van Pavo...

Ik lees even mee. :)