Volgens mij vond jouw merrie jouw 'kippenborstactie' wel geinig en nodigde je uit om een potje krachtmeting, een actie-reactie spel, dat moet je niet gelijk zien als 'dominantie'.
Jouw merrie voelt zich gewoon lekker bijelkaar geraapt, wat wij bedoelen met 'een opgeruimd gevoel' en dat drukt zij uit. Dit is wat men zo graag ziet bij dressuur, wat men 'temperament' noemt. Jij hebt het kado gekregen, vanuit volledige vrijheid.
Wees er blij mee, en laat je niet overrompelen, wees een gelijke kandidaat voor haar en je kunt mooie dingen doen.

Ow! Dat lijkt me leuk!! Ja misschien wou ze wel spelen! Gisteren heeft ze me ook op een prachtig schouwspel getracteerd, samen met de veulens. Ze is dik, maar als ze begint lijkt het wel een hengst! Ze steigerde kaarsrecht omhoog en dan gaf ze met haar massale lichaam zo'n courbette achtige sprong maar verloor haar evenwicht. Echt grappig om te zien, maar ik was wel verbaasd dat er zo'n temperament in zat! Ze is heel erg fris en ze voelt wss dat ik haar beetje uitdaag om gek te doen... Als de veulens beginnen te spelen, zit ik hen wel eens klein beetje achterna. Het is zo mooi om ze te zien spelen, maar wel opletten geblazen met al die beentjes en hoeven....

Het uitdagend gaan draven wat je deed, lijkt me geen goed idee. Je paard kan het geïnterpreteerd hebben als zijnde een spel, maar ook als zijnde jij als bang/onderdanig.

Verder: waarom zoveel lichaamstaal zoals jezelf groot maken en een kippeborst opzetten?
Zelf heb ik mijn paarden de stemcommando "afstand" geleerd. Da's kort, krachtig en duidelijk en superhandig wanneer je inderdaad je armen niet vrij hebt.

Ik heb ze nog maar juist... we leren mekaar beetje kennen. Alles is wat uitgesteld door die val op de mesthoop en die operatie.
Ik ben nu thuis een kraaltje aan het afzetten met paaltjes en we gaan wat beginnen werken.
Kan goed zijn dat ze dat zo geïnterpreteerd heeft zoals u hierboven beschreef. Moet erbij zeggen, dat ze dat de dag erna gedaan heeft, het was de vorige dag dat ik die lichaamstaal gebruikt heb (ik heb toen ook wat gespeeld met de veulens en daar werd ze ook nogal opgefokt van, misschien ook niet meer doen), dus ze herinnerde zich dat nog ofwel was het toeval.
In ieder geval, ze doet dat niet meer.
Wat ik haar wel geleerd heb ondanks m'n handicap is van stil te staan en niet weg te lopen als ik haar halster wil aandoen. Van zodra ze de halster zag liep ze weg in de paddock. Ik heb ze opgesloten in stal wat ze niet gewoon is. Natuurlijk wil ze graag naar buiten. In 1 dag geleerd dat ze pas buiten mag als ik halster mag omdoen, zelfs met 1 arm. Dat snapt ze heel goed. mag hem nu na twee dagen ook aandoen in de paddock.

Mag ik vragen hoe u dat leert van die afstand?

Maria Delavega schreef op woensdag 10 februari 2010, 15:48:


Zeg maar 'jij' hoor.

Wanneer je met je paard loopt, kun je de gewenste afstand aangeven met een wiebelend halstertouw, en de stemcommando 'afstand' daar aan koppelen. Dat begrijpen ze vrij snel.