Lena schreef op woensdag 10 februari 2010, 15:26:
> Martina schreef op woensdag 10 februari 2010, 10:41:
>
>> Een tijdje geleden had ik het zelfde met 1 van m'n paarden. Het begon
>> langzaam, alleen als je 'm kende zag je dat er iets mis was.
>
> Heel herkenbaar! Ik had het gevoel wel net iets vlugger dan mijn man.
Jep, ook dat is heel herkenbaar
>
> Ik kan me niet inbeelden dat onze paarden veel stress hebben. Momenteel
> wordt er alleen maar mee gewandeld en grondwerk gedaan, en dat vindt hij
> best oké (komt zelfs regelmatig aandragen met vanalles sinds ik hem heb
> leren apporteren). Ofwel werkt het veulen hem op de zenuwen, maar ook hier
> is mijn jeugdige 20-jarige ruin regelmatig zelf de aansteker van ravot- en
> renpartijtjes, dus ja... stress ?
Lijkt me niet echt stress nee
Ik kon wel iets aanwijzen omdat ik em net daarvoor alleen had gelaten omdat ik met m'n andere paard was gaan rijden. Ik had met iemand (van en via dit forum
) afgesproken een ritje te maken. We kwamen erachter dat we maar zo'n 2km van elkaar af woonden. Op die manier zijn we met z'n 2en nog een keer langs m'n paard gekomen dat nog een keer alleen achter bleef op die manier. Ik denk dat dat het misschien is geweest. In combi met iets anders dat z'n darmflora van slag heeft gebracht (geen idee wat dat was, ff dipje in weerstand?). Hij heeft er altijd moeite mee (gehad) alleen te zijn. En dit was iets uitzonderlijks. Wie weet of het dit was... of niet. Ben wel blij dat hij er in 3 dagen weer totaal vanaf was en m'n arts goed gehandeld heeft.
>
> Fijn dat je zo'n DA hebt. Eén van mijn DA (ze werken met 2) vindt 't
> ongelooflijk dat ik ze alleen maar hooi geef in de winter en dat ze toch
> niks te kort komen. Ze vindt het wel knap dat ik ze probeer zo natuurlijk
> mogelijk te houden.
Een goede
DA is goud waard...
Hoe gaat het nu met je paard? In de kou? Eet hij genoeg om zich warm te kunnen houden? Is z'n temperatuur goed?
Warboel
