Artikel over verschillende vetzuren en wat voor effect ze hebben op het lichaam (deze kennis veranderd overigens voortdurend!)
http://nice-info.org/BENL/assets_db/ITEMSKEYWORDS2/items/documents/01_vetzuren0307.pdf

Els.

Hij is bij mij opeens een stuk sneller geworden, nu. De laatste twee dagen was het echt geduld hebben.

Els.

Tja, het is maar hoe je het ziet. Ik vind zo´n lopende slachtlijn met allemaal levende kippen aan hun pootjes opgehangen, die dan een schokje moeten krijgen, maar wat soms niet helemaal goed gaat en die dan gekopt worden, óók geen leuk gezicht!

Er werd mij geadviseerd meer schapenvlees te eten. Bij de gewone slager en in de supermarkt is dat maar zeer beperkt te krijgen en wat je dan koopt is nou niet echt van een kwaliteit...
Bij de halal-slager kan je nog zien waar het deel wat je koopt aan het schaap heeft gezeten. Zullen velen misschien niet prettig vinden, maar een lekker stuk lamsnek smaakt gewoon veel beter dan zo´n droge lamsbout.

De opa van John was slager. Dat ging toen nog op het pleintje achter de slagerij. Die man kon beter met een mes overweg dan, toen het verplicht werd, met een schietmasker.

Bovendien vind ik een groot voordeel van schapenvlees, dat die dieren over het algemeen lekker buiten hebben gelopen en niet als een koe, varken of geit altijd in een stal hebben gestaan.
En zo heeft alles zijn voors en tegens...

Els.

Hoi Frans,

Viel me vandaag op dat het aantal nieuwe berichten onder het logo Paard Natuurlijk links niet gelijk op gaat met het forum. Staat eerst bijv. dat ik nog 100 nieuwe berichten heb, die ga ik dan allemaal lezen. Als ik dan alles heb gelezen staan in het forum alle tellers op nul, maar blijft onder het logo staan dat er nog 100 nwe berichten zijn. Deze melding verdwijnt pas als ik helemaal terug ga naar ¨interactief¨.

Het is niet dat dit me stoort, maar het klopt toch niet helemaal

Els.

Frans Veldman schreef op dinsdag 16 februari 2010, 17:13:


Ahum... Juist de redelijk geprijsde diepvries rundergehakt van de Aldi bevat geen dextrose en daar heb ik heel lang naar gezocht... Bij de plaatselijke slager en bij de supermarkt werd er vrolijk suiker in gegooid, dan bleef het beter op kleur (dit in verleden tijd, want ik spreek over een fors aantal jaren terug en weet niet hoe het nu is).

Els.

Voor THV (therapeutische vorming) ben ik mij aan het voorbereiden op het college van a.s. zaterdag wat gaat over Pavlov, Skinner en consorten.

Nu loop ik vast in het P-,+ en R-,+ concept, waarvan ik dacht dat ik het altijd goed had begrepen, hier op het forum.

In mijn boek: Hoofdpijn verdwijnt nadat je een aspirine hebt genomen, de volgende keer dat je hoofdpijn hebt neem je dus weer aspirine. Volgens het boek negatieve bekrachtiging, volgens mij negatieve straf (P-), je neemt immers de straf (hoofdpijn) weg door het innemen van de aspirine.

In mijn boek: Een kind dat te lang buiten blijft krijgt geen eten en komt de volgende keer eerder thuis. Volgens het boek negatieve straf, volgens mij negatieve bekrachtiging (R-), je neemt iets weg wat het kind als positief ervaart, namelijk het eten.

In de syllabus van de docent: Vanuit het kind gezien: Kind ziet een ijsje, zeurt om ijsje, krijgt ijsje; positieve beloning. Hier ben ik het mee eens.
En dan vanuit de ouder gezien: Het kind zeurt, ouder geeft kind zijn zin, rust keert terug; negatieve beloning. Voor mij is dit voor de ouder een negatieve straf (P-), het vervelende zeurende kind wordt weggenomen. Je zou het misschien ook als een positieve beloning (R+) kunnen zien, door het toegeven van de ouder keert de rust weer. De daad wordt dus met rust beloond.

Zie ik het nu zo verkeerd? Wie kan me helpen?

Alvast bedankt, Els.

Ja, heb ik wel wat aan!

Inmiddels dit van Wikepedia geplukt:

Er worden doorgaans 2 soorten bekrachtigers en 2 soorten bestraffers onderscheiden, die ongeveer hetzelfde effect op het leergedrag hebben:

* Positieve bekrachtiger: het aanbieden van een positieve prikkel (b.v. voedsel, geven van speelgoed aan kind)
* Negatieve bekrachtiger: het achterwege blijven of ophouden van de negatieve prikkel (b.v. hard lawaai of stroomstootje)
* Positieve bestraffer: het aanbieden van een negatieve prikkel
* Negatieve bestraffer: de afwezigheid of ophouden van de positieve prikkel (bijvoorbeeld onthouden van voedsel, een kind zijn speelgoed afnemen als het vervelend is).

Volgens de Engelse onderzoeker Edmund Rolls[2] kunnen veel basisemoties die bij de mens optreden, afgeleid worden uit dit schema. Positieve bekrachtigers zijn bijvoorbeeld geassocieerd met blijheid, negatieve bekrachtigers met opluchting. Positieve bestraffers met vrees, en negatieve bestraffers met frustratie en woede.

Heb ik het dus toch allemaal verkeerd begrepen, ben ik bang. Maar ja, nooit te oud om te leren.

Els.

Iedereen heel erg bedankt alvast voor de hulp!

En ja, Egon, het komt zo uit mijn leerstof. We gaan de stof zaterdag behandelen, maar je wordt geacht het van te voren voor te bereiden. Ik raak er nogal van in de war, vandaar mijn vraag hier.
Ik denk dat wat Karen, Nathalie en Inge beschrijven overeen komt met wat ik geacht wordt te gebruiken, maar ik heb ook altijd begrepen dat de + en - anders gebruikt worden. Ik heb er nu even geen tijd voor (moet ook mijn anatomie nog doen voor zaterdag), maar wil dit zeker proberen verder uit te zoeken. Zal die cursus die jij aanbeveelt eens opzoeken.

Okay, nog een voorbeeld dat ik zelf uit moest werken (oplossing wordt nog niet gegeven).
Een kind krijgt een driftbui aan tafel onder het eten. De ouders sturen het weg naar zijn kamer. De rust aan tafel wordt hersteld.
Nu vraag ik mij af, waarom het kind de driftbui krijgt, dat staat er niet bij. Er wordt wel bij vermeld dat het kind de straf nog wel eens als een beloning zou kunnen zien, daar ga ik dan maar even van uit.
Dus: Kind krijgt de driftbui, omdat het van tafel wil. Ouders sturen het weg, dat is wat het kind wil. Voor het kind is er dus sprake van positieve beloning. (Het kind zal dit gedrag gaan herhalen en krijgt iets toegevoegd; het mag immers van tafel)
Nu vanuit de ouders: Door het wegsturen van het kind wordt de rust hersteld. Negatieve beloning. (De ouders zullen het gedrag herhalen, zodat ze rustig kunnen eten. Doordat het kind weg gaat wordt er iets weggenomen).

Ik ben me ervan bewust dat dit niet het beoogde doel van de ouders is. Zij denken het kind op deze manier te straffen voor de driftbui.
Ze zouden het kind misschien beter aan tafel kunnen laten zitten en negeren om het gedrag te laten uitdoven. Maar er wordt niet om een oplossing gevraagd, alleen om een analyse.

Morgen weer verder...

Els.

e m kraak schreef op donderdag 18 februari 2010, 22:49:



Je hebt helemaal gelijk! Was gisteren denk ik te moe om het nog allemaal goed te lezen.
Ik zal e.e.a. uitprinten en meenemen morgen, ik denk dat wel meer studenten problemen zullen hebben met deze stof.

De gegeven casussen zijn m.i. ook best lastig. Maar we moeten in heel veel vakken alles van meerdere kanten bekijken. Culturele communicatie en ethiek zijn er zo twee. Vandaar ook dat we het uit het standpunt van het kind en de ouder moeten zien. Maar, zoals met de driftbui aan tafel, wordt geen oorzaak van de driftbui gegeven, waardoor je het eigenlijk niet goed kunt analyseren. De ouders zien waarschijnlijk een andere oorzaak dan er in werkelijkheid is.

Bedankt allemaal!

Groetjes, Els.

Ha, leuk dat jullie me er op wijzen. Het was me nog niet opgevallen

voor mij, met mijn kleine beeldscherm, is het wel handig. Kan ik de rechterkolom helemaal wegschuiven. Die had ik die alleen in beeld staan om te zien wie er on-line waren.

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Els.

Ziet er idyllisch uit!

Succes gewenst!

Els.

Wat mij heel goed bevalt als ontbijt (is niet helemaal low-carb, maar in kaas en groenten zitten ook wat koolhydraten):
Volle kwark (Weerribben, biologisch), 3 eetlepels gemalen lijnzaad (goed voor de omega-3), 3 eetlepels geraspte kokos, gemalen amandelen en een flinke snuif kaneel.
Dit vult enorm en er zitten ook behoorlijk veel vezels in. (Ik kan trouwens de kaneel van de natuurwinkel aanbevelen, die heeft veel meer smaak ne geur dan die uit een potje van de supermarkt)
Ik neem dit ook altijd mee als lunch als ik de hele dag weg moet, maar dan eet ik wel wat anders als ontbijt.

Omdat je met low-carb meestal meer eiwitten binnen krijgt, ga je ook boeren en winden laten. Dat komt omdat de eiwitverwerkende bacterieën in je darmen nou eenmaal meer gassen produceren dan de koolhydraatverwerkende. Als de boel stabiliseert gaat dat vanzelf weer over.

Els.

Ach, dat is toch niets nieuws onder de zon? Fysio is niet alternatief en verwijst indien nodig toch ook door naar de podo-therapeut?

Vorig jaar ben ik met aan beide voeten geïrriteerde peesplaten naar de huisarts gestapt. Die verwees mij door naar de podo-therapeut.
Ik moest stevigere schoenen gaan dragen, met vooral een zeer stabiele hiel en hak en kreeg steunzolen om de stand van mijn voeten te verbeteren (hoger bij de hakken en opvulling onder de voetboog. Gevolg: na een week deed mijn hele lijf zeer en na zes weken heb ik het opgegeven.
Ik ben op blote voeten gaan lopen en heb me (een tip van Michiel!) een paar heel lichte soepele teenslippers aangeschaft om het asfalt en steentjes te kunnen trotseren.

Mijn voeten zijn nu prima in orde. Het is alleen een hele klus om schoenen te vinden die én breed zijn, én geen hak hebben, én licht zijn en dan ook nog eens geen voorgevormde binnenzool hebben. Zal blij zijn als het weer zomer is en de schoenen weer uitkunnen!

Els.

Het college zaterdag gehad. We hebben het boek aangehouden, ik heb geprobeerd aan de docent uit te leggen dat er ook een andere interpretatie is, maar dat lukte niet echt. Voor de andere studenten was het ook allemaal heel verwarrend, ik was niet de enige die er moeite mee had.

Ik heb nog lang zitten puzzelen, maar denk dat het verschil tussen de uitleg van Karen en Nathalie en die van Inge (en Egon) is dat de eersten uitgaan van de getrainde (het paard) en de anderen van de trainer.

Ik zal nog een keer het voorbeeld van het kind met de driftbui aan de eettafel proberen te ontrafelen (zonder vooroordelen):

Dit is sec de opgave: Kind krijgt driftbui aan tafel. Ouders sturen het kind weg. Rust wordt hersteld. Het kind zit liever op zijn kamer dan aan tafel, maar dat beseffen de ouders niet.

Kind als trainer:
Kind krijgt driftbui en oefent zo druk uit op zijn ouders. Ouders sturen het kind weg. Rust keert weer (de druk verdwijnt) = negatieve beloning.
Ouders als trainer:
Kind krijgt driftbui, ouders sturen het weg en ontnemen het zo aandacht, eten en gezelschap = negatieve straf.
Kind als getrainde (paard):
Vertoont gedrag (driftbui), wordt door de ouders weggestuurd en mag naar zijn kamer = positieve beloning.
Ouders als getrainden:
Blijft hetzelfde als kind als trainer = negatieve beloning.

Dit wordt omschreven als het ¨ritssluitingeffect¨ beide partijen hebben voordeel en daardoor wordt de situatie in stand gehouden.

En dan nog het aspirine innemen bij hoofdpijn. In dit geval zijn trainer en getrainde dezelfde persoon.
Hoofdpijn oefent druk uit, persoon neemt aspirine, hoofdpijn verdwijnt = negatieve beloning.

Ik denk dat ik het aardig door heb. Kan ik nu mijn thuisopdrachten gaan maken.

Els.

Enkele maanden terug is bij Boully een beenwond onder verdoving gehecht. Volgens de da had hij twee verschillende mogelijkheden. Het paard helemaal platspuiten, zodat hij ging liggen, of een ander verdovingsmiddel, waarbij het paard wel bleef staan. Die laatste optie vond hij het beste.
Boully kon nog net op zijn benen blijven staan. Ik hield hem bij zijn hoofd vast en hij hing zo zwaar tegen mij aan, dat ik blij was dat ik tegen een muur stond, anders had hij me omgeduwd. Af en toe moest ik aan zijn hoofd schudden om hem af te leiden, anders kon de da nog steeds niet aan zijn been komen, de ene wondrand leek pijnlijker dan de andere.

Een paard in zo´n toestand zou je onmogelijk kunnen bekappen, omdat hij eenvoudigweg om zou rollen. Bovendien zijn ze nog zo ver bij, dat ze nog beseffen wat er gebeurt en dan kan de angst nog wel eens sterker zijn dan de verdoving, lijkt mij. (Boully is nergens bang van, dus dat gaf geen probleem)

Bij dit verdovingsmiddel (ik weet de naam niet) lijkt het paard weer heel snel helemaal wakker te zijn, maar de da waarschuwde mij Boully toch een flink aantal uren op stal te laten staan, omdat de slikreflex nog niet goed werkt. Het paard zou dan, als hij wat ging eten heel gemakkelijk kunnen stikken.

Froukje heeft verscheidene keren een praam opgehad om haar te kunnen onderzoeken als ze koliek had. Ze heeft daar nooit een probleem van gemaakt. Willem heeft een keer een praam opgehad, omdat de veearts hem niet kon benaderen en hij een ontsteking bij zijn penis leek te hebben. Na het onderzoek en nadat de praam weg was, was de da zijn grootste vriend en kon hij hem over zijn hoofd aaien. Willem heeft de praam van alle kanten bekeken en besnuffeld en had er totaal geen trauma van.
Maar een praam is m.i. alleen geschikt voor een heel korte behandeling die geen overmatige pijn veroorzaakt. In het geval van de beenwond van Boully was het geen optie.

Els.