Loes B schreef op maandag 15 februari 2010, 15:51:
> Ik denk dat je zelf wel
> voelt hoe je het het beste doet!
Ik denk dit ook. Dierenartsen moeten klinisch blijven, anders is het werk niet vol te houden. Het zou voor mij niets zijn, ik ben op dit terrein een te grote jankerd. Luister naar je hart en luister naar je verstand, het is vaak je eigen verdriet. De dood is neutraal, dat is ooit eens tegen mij gezegd. Dan is er geen honger, geen leed, geen verdriet of pijn, dan is er niets meer. Soms is dit de beste, wel de moeilijkste, beslissing die je kunt nemen. Dood gaan we toch, mens én dier, waarom dan dat onnodige lijden. Als jij ziet dat het leven iedere dag een strijd is, als jij merkt dat het dier zich uur na uur door de dag sleept en je weet dat dit de rest van haar/zijn leven hoe lang of hoe kort dat ook nog moge zijn zal zijn, dan kun je haast geen andere beslissing nemen. Sterkte!