Christel Provaas schreef op donderdag 18 februari 2010, 22:36:


Ok, net waaraan ik ook dacht


Neenee, dat bedoelde ik ook niet. Ik weet dat mijn paarden niet recht zijn Zeker Jean ni, hoewel ze al iets gebeterd is.
Ik gebruik voorwaarts neerwaarts als ontspanning tussendoor, Soraya volgt mooi de teugel maar zij blijft deftiger lopen dan Jean die ook mooi de teugel volgt maar heel snel op de voorhand loopt.
Ik veronderstel dat voorwaarts neerwaarts dan minder kwaad kan op een lange zijde dan in bochten? Dat je de bochten mijdt en enkel ontspanning zoekt op langere stukken kan dan wel?

Ik denk er mss te hard over na maar omdat ik een paar maanden terug ontdekte dat ik zelf wat scheef in elkaar zit (waar aan gewerkt wordt), begon ik me af te vragen welke invloed dit had op mijn paarden.
Beiden zijn ze rechtsgebogen, mijn heup staat rechts lager.

Britt Claeys schreef op vrijdag 19 februari 2010, 14:26:

Bocht of rechtuit maakt niet uit. Pas wanneer het paard evenveel druk neemt op beide teugels (druk is relatief he, voordat daar iemand zich over gaat opwinden), pas dán sta je toe naar beneden te gaan.

Is Jean degene van wie je al eens beelden hebt geplaatst? Ik herinner me dat die nogal op de voorhand gaat, die zou ik beslist met korte, heetmakende overgangetjes rijden, paar pasjes achterwaarts tussendoor, om haar meer 'op achter' te krijgen. Vwnw als ontspanning mag dan wel tussendoor, maar dan bv alleen in stap, zij heeft dat niet zo hard nodig. Zij zal veel te snel in draf gaan stofzuigen en dan is wat jij als beloning bedoelde, juist contraproductief.
Over het algemeen kun je stellen dat wat een paard gemakkelijk doet (zoals vwnw) minder bijdraagt aan zijn gymnastische ontwikkeling. Als je denkt: wat doet mijn paard dit lekker gemakkelijk! dan moet je meteen afvragen: kan hij het omgekeerde ook net zo makkelijk?

Prima dat je je ervan bewust bent! Probeer ook in het dagelijks leven zo symmetrisch mogelijk te zijn: schouders, heupen, knieën, voeten, alles evenveel buigen, gebruiken, op dezelfde hoogte houden, even ver doorbuigen, inknikken, draaien, kantelen etc etc etc.

Ik bedoel het allemaal wel in "de goede zin van het woord".
VOORwaarts NEERwaarts, het is zo'n mooie oefening (aktief los ruim kadans), Ik laat een paard niet zakken van voren als hij er achter niet bij is. Ik begrijp eruit dat jij dat verschil wel voelt (op de voorhand of niet) ?!
Dus niet de teugels uit handen laten trekken, geen controle over het tempo, geen regelmatige gang.

Ik kan me wel voorstellen dat je een paard de hals wilt laten strekken terwijl hij nog niet goed ondertreed, je kan ook niet verwachten dat je het allemaal gelijk goed krijgt, dat heeft zijn tijd nodig, maar o.a de dingen die ik hierboven opnoemde moeten wel goed zijn.
Je krijgt ze langzaam steeds beter eronder/aktiever. Ik geloof niet dat je daarmee schade aanricht, dat is een fase waar je doorheen moet, het paard moet alleen wel begrijpen op wat voor manier hij Wel teugel krijgt, zodat hij er beter van wordt. Zowel opvoeding als lichamelijk.

Waarom het niet goed voor een paard is wat niet recht is heeft Cristel uitgelegd, geen gelijke druk verdeling over de benen. Wat kan zorgen dat 1 been teveel belast wordt, met evt gevolgen. Dat kunnen gebieden zijn die zonder dat je het weet gevoelig/kwetsbaar zijn( hoef been misschien wel schouder).
Alles dus met controle en beleid.
Anita

Christel Provaas schreef op vrijdag 19 februari 2010, 15:25:

Sorry dat ik nu pas antwoord maar 't is hier de laatste dagen wat druk in combinatie dat ik wa weinig tijd heb.


Jean neemt geen druk op de teugels, ik heb bij haar echt een pluimpje in mijn handen. Zelfs dat stofzuigen doet ze in de mate dat ze er ruimte voor heeft, als ze geen ruimte heeft, durft ze zich opkrollen (rollkürachtig iets). Wat zou dat eigenlijk betekenen, kvraag het me al een tijdje af. Op die momenten drijf ik het tempo op, ik peins dat ik over het algemeen wat meer tempo met haar moet maken


Ja dat is ze en ze loopt idd op de voorhand, kmoet best wat werken om het zwaartepunt naar achteren te brengen en die overgangetjes gebruik ik nu ook (was je tip niet vergeten ).
Het stofzuigen doet ze in alle gangen hoor, met halsring zit ik op een paard zonder hoofd
Weette wat ik denk, als ik nu heel eerlijk ben tgo mezelf? Ik geef haar te weinig variatie, wat minder pistewerk zou al veel doen want buiten de piste verandert ze volledig (veel alerter, voorwaartser). Maar het blijft een 'broekkakker' buiten en ik sta er alleen voor in een omgeving dat niet al te rustig is. Ik weet dat als ze echt verschiet, ze wegspurt, ze kijkt dan ook nergens naar en dan zie ik al verscheidene doemscenario's hier op de baan Ik neem haar van de zomer nog eens mee naar de Kempen, in de bossen mag ze van mij wegspurten, nen boom is wat minder erg dan een auto hè.


Das moeilijk zenne Ben volop bezig maar mijne linkerkant werkt altijd wat tegen

Anita Cats schreef op vrijdag 19 februari 2010, 15:49:


Tijd heb ik zenne Lang geleden al de 'moetes' van mijn schouders geworpen bij de paarden, sindsdien is alles met de paarden enkel fun!
Ach, het was nog een pak erger gesteld toen ik Jeanneke juist had, ze wat actiever maken zal al helpen en dan zien we wel verder
't Is alleen dat ik ze ni de verdoemenis in wil rijden hè en toen ik die stelling las dacht ik: oeioei

Ja Christel heeft gelijk, ik heb net eender zo'n paard. Hij liep echt superfijn en makkelijk met zijn neus over de bodem. Helaas niemand, en ik ook niet, zag dat ie zo scheef was als een banaan Daardoor veels te veel gewicht op rv, daardoor steeds blessures. Het eerste dat ik leerde met rechtrichten was zijn kop omhoog. Anders laat je iemand meekjken. Ingrid

vagebond schreef op woensdag 24 februari 2010, 15:32:


Ik weet wel dat ze scheef is zenne, is ni enkel te zien maar zelfs nog beter te voelen. Ik rijd haar ook ni heel den tijd aan lange teugel.
Al een geluk heeft ze al héél lang (effe hout vasthouden ) geen blessures gehad.
Telkens als ik haar rijd, probeer ik te werken om haar rechter te krijgen. Maar ja, dan komen der weer zo'n periodes van drukte of an veel te lang slecht winterweer en dan is het weer van 0 beginnen, maar zolang we ons maar amuseren hè

Britt Claeys schreef op woensdag 24 februari 2010, 13:33:
Heel goed, tempo opdrijven op zo'n rollkür-moment! Want het opkrullen dat ze doet, is een teken van nog meer op de voorhand gaan, alle gewicht op de schouders nemen én de hand niet aannemen. "Achter de teugel" is daar ook een uitdrukking voor. Terug "aan de teugel" krijgen bereik je door haar naar voren te sturen. Een paard dat achter de teugel loopt, is doorgaans ook doof voor het been. Terug "aan het been" krijgen door even gas te geven, zonder hand daarbij. Niet te lang gassen bij zo'n type paard, want dan gaat ze juist in snelheid op de voorhand. Enkele passen dus... en weer wat anders vragen
Kom ik weer op de remedie die voor zulke paarden (en eigenlijk alle, maar vooral die horizontale paarden) het beste werkt: korte, snelle overgangen zodat ze zich nooit in een houding vast kunnen zetten. Dat vraagt nonstop concentratie, ja dat klopt!

Christel Provaas schreef op donderdag 25 februari 2010, 8:06:


Merci!
Ze is idd soms doof voor het been, de ene moment is ze supergevoelig (een zaligheid om haar te rijden dan), de andere moment helemaal het tegenovergestelde. Ik heb het hier is gezegd, maar dan blokt ze zich volledig af voor druk (eender hoeveel/weinig). 't Was vroeger zo'n lespaardje waar ze letterlijk op konden kloppen en shotten dat stokstijf bleef staan, volledig apatisch
Maar we komen er wel zenne, thanx voor de tips!

Ik heb even geleden nog zo´n paard gereden. Normaal zou je simpel willen beginnen wat lang en voorwaarts. Dit paard kroop op die manier gelijk achter de teugel, en heb je niks in je handen. Hem ben ik juist rustig gaan rijden, op de achterhand houden. Je kan pas naar voren als je wat druk hebt, anders duiken ze er gelijk weer achter. Ik was ook aan het vogelen hoe ik hem nou goed kreeg en dit was de manier om hem eraan te kunnen houden. Als ik druk had-aanleuning kon ik wat meer veruimen, en vandaaruit wat langer in de hals laten worden en hals strekken, hij sloot van achter aan. Daar niet te lang in doorrijden maar op druk houden en weer terug, zo steeds verder uitbouwen.
Maar dus klein ginnen en op druk houden, en niet Laten duiken, het voor zijn en bij je houden.
Als die eraan is-aanleuning dan pas uitschuiven wat verruimen.
Misschien heb je hier iets aan.
Anita

Ik heb juist het probleem dat als mijn paard heel hard galoppeert,dat hij zn kin bijna op zn borst doet en ik heb dus 'niks'voor me en ik kan moeilijk NOG meer voorwaarts rijden want hij gaat al zo hard!Tips?????