Inge Teblick schreef op vrijdag 19 februari 2010, 15:04:


Het werkt ongetwijfeld, maar ik heb dit altijd een heel omslachtig gedoe gevonden. Oók bij ziende paarden. Voor mij lijkt het een beetje (kweet het is niet helemaal hetzelfde) op de opdracht "draf" en dan bij elke stap draf blijven zeggen. Of bij elke stap weer die verdommese beenhulp geven.
Een paard moet in de gewenste gang gaan tot hij wat anders hoort.

Voor een blind paard is alles wat je zegt een cue. Zodra je "kom" zegt geef je meteen een aanwijzing waar je bent alsook de opdracht om te komen.Hij moet zoveel vertrouwen leren dat hij weet dat hij die afstand zonder problemen af kan leggen.
Het is mijn ervaring dat het veel effectiever is om gewoon links en rechts en ga en ho plus duur van te voren goed aan te leren zodat je hem zekerheid meegeeft waar hij moet gaan, dan er een soort koud warm spelletje van te maken en hem laten bedenken dat hij iets niet goed doet omdat hij niks meer hoort

Ja, ik heb dezelfde bedenkingen als Piet.
Nu is het natuurlijk óók weer zo dat als iets (een hulpmiddel) als prettig wordt ervaren door de trainer/eigenaar, het (dus) heel goed kan werken.

Het is niet zo dat ik er zwaarwegende bezwaren tegen heb, maar persoonlijk vind ik het niet prettig werken en heb ik het idee dat 't het voor het dier ook niet gemakkelijker maakt (eerder integendeel).

Toch: proberen of dat iets is wat past bij jou en je dier, dat kan nooit kwaad natuurlijk. Als Inge het (kennelijk) een prettige manier van werken vindt, dan kan dat ook zo zijn voor een ander.

grt,
Karen