Karen Koomans schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:18:
> Moeilijk besluit, vind ik. Voor alle meningen hier geschreven, valt wel
> iets te zeggen.
>
> Eén ding heb ik nog niet gelezen hier. Een hengst heeft hormoongedreven
> behoeftes om te dekken. Hoe zielig is het, wanneer hij daartoe nooit de
> gelegenheid heeft?
>
> Hoe zit dat eigenlijk in de natuur? Krijgt een "zwakke" hengst ooit of
> waarschijlijk nooit gelegenheid om te dekken? Of - of zeg ik nu iets heel
Zover ik waargenomen heb (OVP) wél, en staan de jongens soms zelfs in groepjes hun beurt af te wachten bij een merrie in plaats van te knokken zoals de boekjes voorschrijven. Deed me echt denken aan hotspots op de Amsterdamse wallen (misschien is die goedkoper dan haar concurrenten

).
Het is allemaal niet zo eenvoudig en eenvormig.
Het wordt nog minder eenvoudig wanneer je DNA onderzoek (wat eveneens bij koniks gedaan is (Ooipolder)) erbij betrekt. Blijkt dat de hengsten die door mensen voor leider aangezien worden significant NIET de bevruchter voor het nageslacht zijn!
Kortom, ook paarden doen aan nonprocreatieve sex.
Totaal onbelicht (want dit soort onderwerpen gaat altijd over "hengst") is dat merries óók hun behoeften hebben. In de natuur wordt die altijd ad lib bevredigd, maar bij huispaarden meestal niet zoals ruitertjes op een onbevredigde maar willige merrie, vaak tot hun grote ergernis (had je ook maar een motorfiets moeten nemen!), zouden moeten weten als ze om het hardst de erogene zônes van hun rijdier zitten te bewerken en het dan nog gek vinden dat ze steeds beter gaat stil staan.
Dus of het een nu zieliger is dan het ander....
Laten we praktisch blijven. Niet de behoeften op zich zijn een mogelijk probleem maar de beheersbaarheid en vooral stuurbaarheid er van en dat geldt dus ZOWEL merries als hengsten. Mijn hengsten hebben altijd hun eigen merrie(s) gehad. Zoals Frans laatst ook nog aan gaf, probleemloos.
Misschien is, maar dat weet ik ook nog maar sinds kort, de simpelste manier nog wel je hengst een grote blauwe sexbal te geven
Het zou me zelfs weinig verbazen dat een hengst die op zijn blauwe sexbal gericht is echte merries makkelijk leert negeren. Zielig? Volgens mij niet.