eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 15:38:
> Zoals ik al zei : Bitter weinig kennis over het verdoven van paarden !
Meer dan jij denkt.
Bala had ooit een diepe snijwond in het been, een paar centimeter diep, een paar centimeter lang.
Er moesten drie lagen afzonderlijk worden gehecht: Een beenspier, een huidspier, en de huid.
Bala kreeg een stay-narcose, maar daar drongen de handelingen zo nu en dan toch doorheen, en dan haalde ze fel uit.
Eigenlijk had er ook een plaatselijke verdoving bij gemoeten.... alleen zei de dierenarts dat het risico op infectie veel groter is, omdat een verdoving de doorbloeding verhindert. En doorbloeden was hard nodig om alle vuil eruit te krijgen.
We hadden dus simpelweg de keus tussen een plaatselijke verdoving, met grotere kans op infectie,
of een praam, met betere vooruitzichten op herstel.
Meer narcose kon niet, ze zat al aan de max. Haar plat spuiten en om laten vallen, en later weer overeind krabbelen was met een half doorgesneden beenspier ook niet verantwoord.
Wij hebben voor de praam gekozen. En de wond is voorbeeldig genezen, terwijl de dierenarts de kans minder dan 50% achtte dat het zonder infectie zou gaan genezen.
> Ik vind het onvoorstelbaar dat jij niet in staat bent om dat in alle rust
>> gewoon te doen. Bij onze paarden geen probleem, en ze zijn daarna niet
>> kopschuw en je kunt het gewoon weer opnieuw doen als dat nodig is.
>
> Sja, das dan de maatstaf hé !Het lukt bij jullie paarden dus gaat dat
> overal !
Ja, bij ons zijn ze zo geboren. Was altijd al zo. Ze accepteerden de praam, ze accepteerden de wormspuit, ze accepteerden het zadel, konden gelijk voetjes geven, laten hun tanden vijlen, allemaal al vanaf het begin. Wij zijn gewoon ontzettende mazzelaars. Heeft niks met ons te maken hoor!
> Ik wil er een dozijn langsbrengen waar je nog niet binnen twee
> meter komt met een praam
Ja, en je kunt er ook nog wat brengen die nog geen voetje kunnen geven.
Dus DAT is dan de maatstaf?
Frans
Warboel
