Nataschadevreede schreef op dinsdag 23 februari 2010, 16:29:


Tja als het lapje gaat branden moet je afhaken hé .Stel je voor zeg

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 16:04:


Dit begrijp ik niet.


ja, dat denk ik ook


Eens. Realistischer is m.i. iemand die professioneel trainer is, gespecialiseerd in het helpen oplossen van basis trainingsproblemen van eigenaren met paarden. Help mijn paard geeft geen voetjes, mept mij soms de stal uit, is bang voor xxx, sleurt mij mee (aan de hand), ... - dat soort dingen.

Ik zou me goed kunnen voorstellen dat daar wél een gat in de markt zit, waarmee je voldoende je "brood' kunt verdienen (sja, ik eet geen brood meer hè, sinds m'n KH-arme dieet ).

Als je je werk dan goed doet, in mijn ogen dan, heeft iedere individuele klant jou niet meer nodig na een tijdje. Immers je leert die klant de kennis/vaardigheden/inzichten om dat soort trainings- en omgangskwesties voortaan zélf te kunnen oplossen.

Dat is niet anders dan wat wij aanboden (we zijn gestopt) vanuit onze Hondenschool/Adviescentrum. Klant (tevreden) weg = missie geslaagd! Gelukkig voor de mensen die dit op professionele basis willen doen, zijn er héél veel mensen die dit soort hulp graag willen. Mond-tot-mond reclame komt op gang, en voor je 't weet heb je 't té druk!

Moet je vanzelfsprekend wel echt goed zijn in je vak. Als je goed bent in dieren trainen, kun je pas een klein onderdeel goed. Om te slagen zul je vooral ook goed ménsen moeten kunnen trainen.

grt,
Karen

P.S.: nee, dat we gestopt zijn met de Hondenschool heeft niets te maken met dat ik geen brood meer eet en wij dat dus niet meer op de plank hoeven Is een keus geweest naar een ánder eigen bedrijf, omdat we vonden dat er in 't leven ook nog andere dingen zijn die zo interessant zijn dat je je er je beroep van wilt maken

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 16:04:


Treffend om deze bagatellisering uitgerekend in dit topic te posten.

ik schreef:

Eddy reageerde:
.

Sedatie geeft ALTIJD stress.
Hoeveel, dat hangt af vd persoon/dier en de situatie.

Ten 1e is er fysieke stress.
Niet voor niets kunnen dieren en mensen soms niet worden geopereerd, ook al zou dat als je alleen naar de aandoening kijkt hoognodig zijn. Als de arts inschat dat de patient de fysieke stress van een narcose niet overleeft, dan gaat de operatie op dat moment om die reden niet door.

Ten 2e mentale stress:
Aan een mens kun je vantevoren uitleggen wat er gaat gebeuren. Daarom ben je niet angstig als je voelt dat je je bewustzijn gaat verliezen en ook niet angstig als je weer bijkomt en bemerkt dat je niet normaal kunt functioneren. Als mens raak je daarvan niet in paniek, je weet immers waarvan dat komt en dat het straks weer beter gaat. Bovendien weet je dat die narcose (en operatie) nu eenmaal nodig is. Niet élk paard zal in paniek raken als het begint bij te komen uit een narcose, maar 't kán wel.

Een paard heeft geen idee wat hem overkomt en waarom. En jennet's paard is sowieso al heel gestressd als iemand een naald in het dier moet stoppen. Dus tenzij je het paard neerschiet met een verdovingspistool én die verdoving zou dan diréct werken (wat een illusie is); gaat dit paard zéér gestresst de narcose in.

Daarom, in combinatie met mijn idee dat hoefonderhoud voor dit paard nu géén prioriteit is, zou ik niet sederen en dan dus maar het hoefonderhoud uitstellen.

grt,
karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 23 februari 2010, 23:43:


ONzin van A tot Z

Isabel van der Made schreef op dinsdag 23 februari 2010, 13:56:


Ik denk dat het een combinatie van factoren is geweest.

Op de filmpjes zag ik een paard dat alle kenmerken/waarschuwingssignalen voor IR vertoont. Dat mag geen zekerheid over IR geven, maar nmm wél een zwaar vermoeden.

Een IR paard is erg gevoelig voor hoefbevangenheid (en spierbevangenheid). Een IR paard heeft vaak (sommige IR paarden altijd) zere voeten (en pijnlijk verkrampte spieren). Een lichte tot ernstige mate van HB dus, en evt. daarbij spierbevangenheid. In tegenstelling tot andere mogelijke oorzaken van HB toont een IR paard meestal HB aan alle vier de voeten (dus niet alleen vóór).

Uit de berichten begrijp ik dat Jennet's paard al heel gevoelig liep toen Eddy kwam. Bovendien wilde ze absoluut geen voeten geven, voor ging uiteindelijk nog, maar achterbenen niet. Dat kan natuurlijk gevolg van trauma's zijn, maar ook van pijn (of een combinatie van beide).
Eddy vindt dat wat er moest en ten dele nog steeds moet gebeuren: hoeven bekappen, paard meer in beweging zien te krijgen, paard over 't harde laten lopen zodat de hoeven beter slijten. Eddy heeft de voorhoeven bekapt en geadviseerd om het paard onder narcose te brengen voor het bekappen vd achterhoeven.
Hij heeft hierbij al voorspeld dat 't paard na (Eddy's) bekapping waarschijnlijk stijf zou gaan lopen en na bekapping van de achterhoeven zelfs dagenlang geen poot meer zou willen verzetten.
Eddy heeft daarnaast voorspeld dat Jennet een hoop "onzin" over zich uitgestort zou krijgen, als ze advies zou vragen op dit forum...

Daarnaast natuurlijk advies gegeven over werken aan vertrouwen etc. met dit paard - maar daar gaat deze forumdraad niet over.

Ik denk dat dit paard IR heeft en al in lichte mate bevangen was toen Eddy kwam. De bekapping, de wandeling met Eddy en daarna het lopen over 't harde met Jennet hebben vervolgens de bevangenheid verergert (zoals Isabel ook schreef, maar ik denk dat er nog iets meer aan de hand is dan wat Isabel ook vermoedt).

Kan ik zeker zijn dat het zo zit? Vanzelfsprekend niet. Maar ik kan wel - met gegronde redenen! - een zwaar vermoeden hebben. Als je je verdiept hebt in IR en in hoefbevangenheid (en dat heb ik), waaraan je dit herkent en wat de gevolgen zijn, dan herkén je de uiterlijke symptomen/signalen. Daar heb je geen röntgenogen voor nodig.

Natúúrlijk ben ik ervoor dat dit paard beter wordt onderzocht, door een uitstekende dierenarts. Misschien blijkt dan - tot mijn verbazing - dat dit paard géén IR heeft. Nou, dan ben ik heel blij voor Jennet en haar paard, want ik weet, o.a. door mijn IR ezeltje, dat de gevolgen van IR voor een paard bepaald geen pretje zijn.

De moeilijkheid is dat "beter laten onderzoeken door een uitstekende dierenarts" in deze situatie niet zo eenvoudig blijkt te zijn. Paard is zeer moeilijk benaderbaar door een vreemde en een uitstekende DA is ook al niet zo eenvoudig te vinden.

Wat nu? Dat is nu aan Jennet nmm, hoe moeilijk ook voor haar.

sterkte Jennet, grt,
Karen

Karen Koomans schreef op woensdag 24 februari 2010, 0:45:

En ik zeg jullie dat dit paard binnen de maand redelijk normaal stapt en ik ga Jennet vragen om DAN weer een filmpje te plaatsen
Niet ervoor echter of ze krijgt weer een vuilnisbakkenteam van "wannabee vets" over zich !! .Niet iedereen kan jullie vuilbekkerij aan , aan mij geen scheet gelaten hoor maar voor je je oordeel breed uitsmeert met al de kennis die jullie toch "zogezegd" bezitten .........Effe napeizen toch .......Mensen zijn vieze beesten .Maar bovenal zijn ze dietiste , fysiotherapeut , anatome patholoog, podoloog, psychiater, psycholoog,smid ,bekapper,zadelpasser,ridder, allemaal in één .Zonder enige noemenswaardige functie hierin weliswaar noch enige ervaring .MA ze weten het wel allemaal want.........ze hebben het gezien

The weakest creatures on the face of mother earth have spoken .Let it be so

Karen Koomans schreef op woensdag 24 februari 2010, 0:45:


Kan hoor, ik heb de filmpjes niet goed bekeken, en toen ik dat wilde gaan doen, waren ze verwijderd. Dus ik baseer me alleen op wat er geschreven is.
Wat op zich al lastig was, want de feiten kwamen mondjesmaat met tussenpozes binnen

Mee eens. Maar op de foto's zien de achterhoeven er overgroeid uit, maar niet typisch HB.

Ja, maar dat alleen al is toch niet acceptabel? Piet die Alegra (?)heeft bekapt na jaren verwaarloosde hoeven, omdat dat paardje ook geen pootjes wilde geven, liep er zo mee weg. Als paard pijn heeft na bekapping, heb je iets niet goed gedaan.


Over de IR kan ik niks zeggen. Wel dat plotseling fors bekappen, en dan ook nog meer dan het paard gewend is, over asfalt gaan lopen, flinke pijn kan veroorzaken.

Ja, ik wens Jennet ook veel sterkte toe, het is zwaar om je paard pijn te zien lijden.
Als ik het goed begrepen heb, is het ook moeilijk de voorhoeven op te nemen, anders zou ik voorstellen paard in schoenen te laten lopen.