Hoi Egon,

Bedankt voor je inbreng! Ga dat zeker verwerken in de opdrachten waarin ik geacht wordt termen uit het behaviorisme te gebruiken.
Er wordt in het lesboek inderdaad vermeld dat je alleen op de zichtbare feiten moet letten, maar dat ging in het college dan toch weer anders.

Wij krijgen in de propedeuse maar zeer beperkt psychologie. Het is meer dat we moeten weten wat voor stromingen er zijn en hoe we die eventueel (een beetje) kunnen gebruiken.

Els.

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 15:31:

.

Mee eens Egon.

Er had ook kunnen staan:
Kind krijgt driftbui aan tafel. Ouders sturen het kind weg. Rust wordt hersteld. Na verloop van tijd blijkt dat de frequentie van de driftbuien toenemen.

Zó is de formulering dan wel weer passend binnen jouw strenge(re) leer , toch?

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 23 februari 2010, 17:55:



Wat je hieruit nu gegrond kan concluderen is dat het wegsturen mogelijk belonend is. Wellicht reden voor een verborgen camera in de kinderkamer om er achter te komen wat er nu precies zo belonend is (is er bijv. TV op de kinderkamer, met een door de ouders ongewenst of onbelangrijk gevonden programma dat bekeken moet worden om er op school over te kunnen mee praten en niet als gekke Gerritje gepest te worden?).

Als professionele analyse dus nog uiterst vaag zo. Je wilt ook weten hoe vaak, wanneer, welke intervallen (ik neem deze keer uit de beschrijving "frequentie van de driftbuien" aam dat het niet iedere maaltijd is, dus is er sprake van intervallen), latentiewaarden, magnitude van treiteren om naar kinderkamer te mogen, etc.
Bijvoorbeeld: als tyranniserend pokkekind niet iedere keer naar zijn kamer gebonjourd is omdat ouders misschien denken dat het toch een keer eten moet of anderszins dergelijke onzin, dan veranderd dat al het hele schema en alles wat eruit geconcludeerd kan worden.

Als ik een dergelijk gezin in praktijk zou moeten analyseren/behandelen voor het specifieke eettafelprobleem zoals gegeven zou ik er een verborgen camera boven hangen, misschien ook een in de kinderkamer. Misschien is het camera gedoe niet nodig; bijv. wanneer uit concordantie met de TV-agenda op internet blijkt dat de driftbuien om van tafel gestuurd te worden precies samenvallen met een bepaald programma dat niet op uitzendinggemist.nl komt

Misschien is het hele behavioristische research gedoe niet nodig en volstaat het als vertrouwenspersoon simpelweg vragen aan het kind wat de bedoeling is. Maar daar is de opdrachtstelling niet voor bedoeld - geef mij maar ponies...