Piet schreef op zondag 28 februari 2010, 14:58:
> Hetzelfde als wanneer ik Voest de wiebelbeweging met zijn armen zie maken
> om het paard in draf, of galop? (kweeniepreciesmeer) te krijgen.
> Oók lichaamstaal moet aangeleerd worden (tussen mens en paard niks
> natuurlijks aan) en de vraag is hóe leer je dat aan, want het wiebelen en
> jouw wijzen en drijvende hand zijn niet meer dan cue's.
Wiebelbeweging is overgang naar draf, inderdaad.
Tuurlijk zijn het cue's! Hoe je het aanleert?

Door het gewoon te doen! Binnen enkele minuten snappen ze wat ik vraag. Als ik wat vroeg en het juiste antwoord werd gegeven dan beloonde ik met "ja, braaf". Van stap naar draf, draf naar galop, overgangen terug, wenden ... enkele minuten! Zo ver ik kan beoordelen zonder spanning of stress. Ik zie lengte, ik zie een normale manier van staart dragen, ik heb de aandacht (oortje op mij gericht) en het totaal ziet er gewoon verrekte goed uit en is enorm leuk om te doen. Vooral om de aanwijzingen zo klein te maken als mogelijk is. Dus meer met minder. Let wel hé, zowel bij bijvoorbeeld Voest als bij clickertrainen, het paard doet het niet fout als iets niet lukt. Het is de manier waarop je een vraag stelt, is dat duidelijk dan geeft het paard het juiste antwoord (wat ik dan wil zien), laat hij iets anders zien dan wat ik als antwoord verwachtte ... dan is mijn vraag niet goed. Ik zal het wel te simpel zien, maar zo ga ik er mee om.