Christel Provaas schreef op zondag 7 maart 2010, 13:43:


Hoi Christel,

Dat vind ik jammer, maar niet erger dan dat (gewoon: jammer).
Ik bedoel, als ik diep onder de indruk ben van bijv. een stuk muziek en de bijbehorende songtekst, en jij (of wie anders dan ook) hoort daar niet in wat ik hoor, nu ja - jammer.
Jammer omdat het nu eenmaal leuk is als iemand een bepaalde passie of een overtuiging met je deelt. Dan voel je je herkend en dat voelt prettig (zo werkt dat bij mij, althans).
Maar als blijkt dat we een bepaalde passie niet delen, oké. Ieder heeft zijn eigen interpretatie van dingen (muziek, een geloof/overtuiging, kunst, ...) en dat is goed. 't Zou m.i. een saaie wereld zijn als iedereen altijd hetzelfde zou vinden.

grt,
Karen

Peter Donck schreef op zondag 7 maart 2010, 15:01:


De join-up á la Monty Roberts is nu juist één van de dingen die volgens KFH, zoals ik hem begrijp, weliswaar gebaseerd is op "de natuur", maar gemakkelijk de spirit van een paard kan doden (of beschadigen).
Een belangrijk verschil is, ondermeer, of je op agressie/frustratie/angst van het paard reageert met acceptatie daarvan (negeren), of dat je reageert met P+ / positieve straf (paard opdrijven/wegdrijven). Alleen al dát verschil maakt m.i. door de ogen van het paard bezien een wéreld van verschil.

grt,
Karen