Christel Provaas schreef op zondag 14 maart 2010, 20:26:


Dat van die strakke dwingende hand merkte ik ook in het begin. Je moet met die hand bewust blijven bewaken op lichtheid. Soms dwaalt inderdaad je aandacht te veel af naar achter, maar probeer altijd toch met je gedachten bij beiden te blijven.

beide

Cindy Helms schreef op maandag 15 maart 2010, 8:05:


Ik heb een héél zacht handje hoor dankzij Mel, die lijkt soms een vlinder, zo licht.
De neusriem heb ik maar heel licht vast en bij mijn tweede hand gebruikt ik enkel een paar "platte" vingertoppen. Ik kan ook niet echt duwen omdat ik tennis- & golfellebogen heb.
Mel lijkt ook meer te bewegen "onder druk" van de richting waarin ik stap. Begrijpen jullie wat ik bedoel?
Maar... ik denk dat ik dan weer niet genoeg naar achter kijk...

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 15 maart 2010, 11:53:


ik gebruik de tweede hand gewoon om te wijzen richting schouder (iets meer naar buiten vragen) of richting de plaats waar normaal het been ligt (binnenbeen vragen om onder te treden). En inderdaad jouw hele lichaamshouding geeft aan welke richting zij uit moet.

Ondertussen zijn we weer een paar weken verder.
Na een overtuigende mail van Britt heb ik een afspraak gemaakt met Cindy Helms en haar collega osteopate Yannick.

Die twee dames hebben maandag Mel bekeken, betast, gemasseerd, gestretcht, gemanipuleerd en veel goede raad meegegeven .

Het grootste probleem van Mel bleek in haar geblokkeerde bekken te liggen (bevalling).
Er zat nog vanalles vast en sommige spieren stonden bikkelhard. Na de behandeling had Mel een rechtere rug en een rondere achterhand! Wij stonden perplex.

Mijn zadel gaat ook de deur uit want dat was ook niet geschikt en dan zit ik zelf ook nog wat scheef... arme Mel... wat is die altijd braaf gebleven

Dus nu ben ik Mel lekker aan het masseren en binnenkort begin ik terug met de rechtrichtoefeningen. Gelukkig is Gerd me behulpzaam met de stretchoefeningen van haar benen. Cindy, jij begrijpt vast wel waarom

Binnen zes weken is het evaluatie en oh... dan hoop ik zo dat Mel een goed rijpaardje wordt.

Ik heb nu echt wel het gevoel dat we bij de kern van het probleem zijn gekomen en ik wil Cindy en Yannick via deze weg ook nog eens bedanken voor hun fantastisch werk.

Marianne

Hoop echt met je mee Marianne!!!

Gr Esther

Ik begrijp je volkomen hoor

Hier juist hetzelfde gevoel Marianne, eindelijk weten wat er juist scheelt en gericht werken om verbetering te krijgen.
Veel succes nog met Melleke!

Vandaag heb ik voor 't eerst terug met Mel gereden Elf dagen na de behandeling van Cindy (fysio) en haar collega (osteopatie). Ook na elf dagen van masseren en stretchen, van naast mijn paard wandelen, van wat rechtrichtoefeningen ook weer naast mijn paard.

Maar de beloning was er! Ik heb Mel haar eigen tempo laten bepalen en jawel zij wilde graag draven. Zij was super ontspannen en voorwaarts. Oh wat was dat zalig zo met mijn paardje in de natuur... een paardje dat niet onregelmatig liep, en ook niet hevig zweette zoals ze altijd deed. Alleen op het harde hebben we gestapt. Wij hebben er alletwee van genoten, ook Mel, die wilde zelfs liever niet naar huis, die had graag nog wat rondgezworven maar voor de eerste keer vond ik het wel genoeg.


Fantastisch werk hebben die twee dames gedaan

Marianne

Heerlijk Marianne!
Geniet ervan!!!

Gr Esther

Wat fijn! Ik hoop dat de lijn nu een opwaartse blijft.
Is Mel niet een Malanga Marchador. Ik meen me te herinneren uit vorige posts.
Ga je ook de marcha nog met haar rijden? Maar natuurlijk hoe dan ook, heel belangrijk dat ze nu lekker draaft.

Moniek

Oh, wat fijn! Wat zul je trots zijn!!

marianne laenen schreef op vrijdag 9 april 2010, 16:26:


Nu is het aan jou Marianne, vergeet dat niet