Merel Stoffers schreef op maandag 15 maart 2010, 22:22:


Zweverig niet, wel schrijft ze op een idealistische manier. Ze gaat met paarden om vanaf haar vroegste herinneringen, er zit heel veel ervaring achter, ze kan gewoon heel goed overweg met paarden. Iedereen heeft wel van die momenten van blij zijn, heldere blik, geluk, de wind in je haar voelen, de vogels horen fluiten, kinderlijk zintuiglijk bewustzijn met rust in je hoofd en een tevreden gevoel. Dat willen we elke dag wel Wel ze schroomt niet om deze dingen op te schrijven en op te zoeken tijdens haar ritten te paard. Ze ziet dit bewustzijn als één van de factoren van goed paard rijden. Iemand die allergisch wordt van mijn woorden hierboven, zal het zweverig vinden. Ik zou zeggen kennis van zaken idealistisch beschreven.

Karen Koomans schreef op maandag 15 maart 2010, 21:48:


Het boek heb ik nog niet uit, en ga ik daarna nog een keer herlezen.
Het boek is voor jou waarschijnlijk nog waardevoller dan de DVD die ik je toe ga sturen. Die twee verschillen onderling teveel dat je aan een van de twee genoeg hebt. Het boek bevat haar jeugd herinneringen met paarden en wilde paarden,
en maakt veel indruk op me. Of ze liegt alles aan elkaar of haar ervaringen zijn zeer bijzonder. Ik leer er dingen uit die ik nog nooit gehoord heb. Het lijkt op je "7 heuvelen verhaal van Fàlki" maar dan in boekvorm boordevol soortgelijke ervaringen. De DVD bevat haar methode dat ze pas recent ontwikkeld heeft
en waarmee ik nu aan de slag ben gegaan.

Jouw verhaal van Fàlki heeft me destijds flink geinspireerd, en heb ik nu
verplaatst naar de Verhalen rubriek, het heet Quality Time #12593

Groet, Michiel

Michiel schreef op woensdag 24 maart 2010, 16:28:


Wat leuk (fijn), Michiel.
dank je!

Karen

Ik heb het boek en de dvd ook.
In het boek ben ik nog niet begonnen. Komt wel.
DVD heb ik wel een paar keer bekeken en mee geexperimenteerd en ik moet zeggen dat het buiten verwachting goed werkt.

Ik werk zo'n beetje met de merrie van mijn echtgenoot, een zeer zelfbewuste dame met eigen mening. Ze moet dringend aan beweging doen, maar is zelf een andere mening toegedaan We hebben er al een paar keer opgezeten, maar ik wil haar ook onbelast laten werken en dat was niet gemakkelijk met haar.
In stap was ik al een eind gekomen (lange teugel, volte, zelfs zijwaartse gangen), maar aandraven ging steevast gepaard met een hoop gigil, gedreig, gebok etc. Nu kan ik haar op veilige afstand los aansturen naar draf en dan mag ze gillen en bokken. Prima, als ze mijn vraag maar beantwoord. En dat doet ze. Gezien ik ook met beloning werk, merkt ze nu dat wegsturen en terugkomen eigenlijk een leuk spel is en komt er lijn in. Van hieruit kan ik haar dan verder aan het werk zetten, ter voorbereiding op het werk onder het zadel (ze is niet echt ingereden destijds door de vorige eigenaar. Ze heeft een paar keer met een bareback rondgewandeld met iemand erop, meer niet. En nu heeft ze lange tijd stilgestaan)

Sandra van Bommel schreef op donderdag 25 maart 2010, 8:43:


Mooi Sandra, net als Karen waarschuwt voor weg drijven, is vrijwilligheid wel een belangrijk iets in deze methode. Misschien niet voor jou maar wel wel voor de meelezers, daarom enige uitleg...

Voor zover als ik het nu snap, is weg sturen natuurlijk nooit zo vrijblijvend dat een paard het mag negeren. De link naar vrijwilligheid zit hem in, 1 de goede band die vooraf opgebouwd is en 2 het weg sturen slechts een pasje of 8 is waarna ik afwend en het paard mij gaat volgen. Slechts een paar pasjes is zoals paarden dat onderling ook doen, meer is niet nodig. In die zin kun je spreken van een instinctief en vrijwillig wijken van een paard. Door dit ritueel ontstaat er een diepere band en inderdaad plezier om samen te bewegen. En daarop gebaseerd kun je samen uitbouwen. Deze link is daar een mooi voorbeeld van (stond nog niet in deze draad) http://www.youtube.com/watch?v=bwoRjo2QlKU

Karen ik heb je gemaild voor je adres gegevens.
Groet, Michiel

Mooi filmpje michiel. Maar het wegsturen in draf, zoals carolyn dat doet in de dvd, zie ik hier niet expliciet in. Meer datgene wat zij ' magnetic connection' noemt. Ook een belangrijk onderdeel.
Het wegsturen in draf is belangrijk voor sil omdat ze alles best vindt, zolang je maar niets vraagt zoals bv een drafje. Ook aan de hand gaat dit gepaard met gillen en bokken. Ze kan het goed hoor. Ze wenst het alleen niet op commando te doen en zal het ook niet zomaar doen.
Dan vind ik dus weer dat het wel mogelijk moet zijn om een draf van haar te vragen, zonder een drama ervan te maken. Om te beginnen ben ik volledig tevreden met een paar stapjes. Gisteren ging dat goed. Vandaag rende ze meteen van me weg gillend en bokkend, om weer terug te draven te te vinden dat ze een wortel had verdient.
Het idee was goed. Nu nog graag op aanwijzing.
Het blijft schipperen en zoeken, maar ik vind het wel belangrijk.
Wil ze straks in het zadel op signalen reageren, dan zal ze dat nu toch moeten leren.
Nu boos worden bij een vraag of haar eigen plan trekken, betekent onder het zadel ook boos worden bij een vraag of haar eigen plan trekken.
en dat is niet handig..

Sandra van Bommel schreef op donderdag 25 maart 2010, 16:23:


Klopt ja, dat weg sturen zit meer in een ander filmpje van haar, de link daarvan staat in het eerste bericht van deze draad. Nu ik oefen met behulp van boek en dvd krijg ik wel het gevoel dat het haalbaar is en te doen is, richting die prachtige filmpjes te gaan. Richting hé ... dan ben ik al meer dan tevreden.

Ik heb Luna kennis laten maken met de bak, (we deden altijd alles op een buitenrit) en behalve een paar keer rollen was ze daar niet geweest. Asha en Luna samen genomen, Luna vrij en zonder halster en Asha bereden. Ik ben in het midden gaan zitten op een stoel. Luna heeft gerold, rond geracet, gebokt en is wezen kijken bij Asha en kwam dan weer even stil staan bij mij. Asha bleef fantastisch rustig rijden, echt super, zelfs een tijdje op de halsring, over balkjes heen, etc. Luna deed zelfs even mee door ook keurig tussen 2 palen door te stappen. Een goed begin waarop ze op haar eigen manier kon wennen. Ze heeft andere paarden al vaak dressuur oefeningen (met de nodige spanning) in die bak zien doen, dat speelt allemaal mee.

Michiel schreef op donderdag 25 maart 2010, 21:21:


wat leuk michiel dat je al helemaal begonnen bent! en dat je luna zo lekker meeneemt dat ze rustig kan wennen etc.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 25 maart 2010, 8:43:


In het boek van pag. 163 tot pag 194 heeft ze het vooral over weg sturen. Als wij mensen dat toepassen bij een paard, dan is het vooral van belang het paard niet te achtervolgen of op te jagen. Hij wordt enkel gevraagd door te lopen, een stuk op te schuiven, plaats en ruimte te maken. Zo wegsturen (weg van gevaar en naar een betere graasplek toe) veroorzaakt een diepere band omdat het instinctief zelfbeschermend kudde gedrag is. Opjagen of achtervolgen verwoest juist de band. Daarom kun je zoiets ook nooit in een ronde bak doen, omdat een paard daar niet echt van je weg kan en direct een achtervolg gevoel krijgt. Aan een lange lijn precies zo. Vandaar eerst beginnen los en vrij in een grote ruimte. Ze onderscheid drie basis gedragingen bij paarden onderling: samen oplopen, samen stil staan en wegsturen/wijken. Zelfs de kudde leider wijkt zonder probleem als een rang lager paard hem van achteren weg stuurt/vraagt door te lopen of plaats te maken. Weg sturen, samen stil staan en samen oplopen, zijn dan ook de belangrijkste oefeningen van de waterhole rituals.

Tuurlijk mag je niet erachter aan als je wegstuurd.
Achter het paard lopen doe je overigens wel bij leiden vanuit de achterhand. Maar dan jaag je niets op (doe je toch al niet) maar vraag je eenvoudigweg te stappen en loop je er heel rustig achter aan. Bedoeling is dat ze dan gaat reageren en blijft staan als je zelf staat.
Bij sil gaat dat soms goed, maar 1 keer holde ze ook gillend en boos weg. Later ging het wel erg goed. Moet erbij zeggen dat ze net zo'n dag had.... als merrie zijnde heeft ze gewoon van die dagen....
Volgen gaat eigenlijk erg goed.
Wegsturen doe ik precies als op de dvd. Ik breng er rust in, neem afstand en vraag dan om een drafje. Ik ga dus niet opjagen, erachteraan hollen of wat voor onzin dan ook. Ik kan wel iets meer nadruk in mijn vraag leggen als ze denkt: draaf zelf maar een eind...
Maar ik blijf dus zelf gewoon staan. Ze draaft weg (of vliegt boos bokkend en gillend weg ), ik roep haar terug en ze komt aangedraafd en krijgt beloning. Maar waar ik naar toe wil is het rustig wegdraven. Maar ik verwacht dat dat vanzelf komt als ik op het juiste moment een cue geef en haar gillen/bokken gewoon negeer)

Ik werk overigens altijd in de wei (5 ha... lijkt me groot genoeg) tussen de andere paarden.