Ik ben dan wel bang dat het paard in een vormpje gaat lopen.
Snap je wat ik bedoel?

Of dat dan weer niet goed is , of zelfs slecht , dat kan ik dan weer niet beoordelen...

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 maart 2010, 0:24:


De aanwijzingen naast het paard verschillen inderdaad van de aanwijzingen erop. Dat neemt niet weg dat het paard aan de hand al het GEVOEL heeft ervaren van in een bepaalde buiging te gaan met een bepaalde achterhandgebruik. Jij hebt aan de hand nl beloond voor de goede passen in de juiste buiging met de gewenste intensiteit.
Zodra je erop zit en je ruiterhulpen geeft voor diezelfde schouderbinnenwaarts zal het paard zich de buiging met bijbehorend achterhandgebruik herinneren, temeer omdat jij hem beloont zodra hij dezelfde buiging laat zien als eerder aan de hand. Het is uiteraard zaak dat je stil zit en niet gaat wringen waardoor je teveel overrompelende hulpen toevoegt.
Ik vind het daarom te verkiezen om -zeker in het aanleerproces- te werken met een extra persoon op de grond, die de overgang van ernaast naar erop begeleidt door de hulpen aan de hand te blijven geven. Geleidelijk aan kan deze persoon steeds meer uit beeld raken, terwijl de ruiter het helemaal overneemt.