Karen Koomans schreef op woensdag 24 maart 2010, 17:39:


Hey thx, inderdaad, dat heb ik al bij mezelf ervaren van die suikers. Vroeg me echter af of gras op zure bodem ook schade veroorzaakte aan de darmen, maar wellicht dan eerder een onevenwicht van de mineralen waardoor ze nog meer gaan schuren? Mijn weide is namelijk 4.7 en dat kan niet snel veranderen...

Maria Delavega schreef op woensdag 24 maart 2010, 17:13:


Het bruin verkleuren van de vacht van een zwart paard kan duiden op een stofwisselingsprobleem, bijv. een tekort aan Koper.

Zie ondermeer deze draad bij de blauwe buren,
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=1083292

en
http://www.levendehave.nl/kennisbank/geiten/kopertekort
http://www.voergezond.nl/pageID_9289621.html

grt,
Karen

Ja , gewoon dolokal erop , en dan in het najaar schelpjes.
Zuur/base evenwicht wordt door het lichaam geregeld door de longen en de nieren.
Vooral de nieren worden hierin zwaar belast.
Maar als de zwakste schakel de longen van het paard zijn , kun je je voorstellen dat continu dat evenwicht behouden veel van de longen vergt.

Suiker verstoord het evenwicht wel , maar of je er zuur van wordt? vraag ik mij af.

gr Esther

Gr Esther

Karen Koomans schreef op woensdag 24 maart 2010, 19:00:


stop met kneuteren over tekortjes dit en dat,
winterhaar is nu "fin-de-carriere" !!!!!
laat de natuur z'n beloop en over enkele weken zitten alle paarden in een gloednieuw pak
zonder bleke puntjes....

Ik heb toen ridderzuring gegeten. Het smaakte inderdaad wel zurig, maar wel zoals een fris zuurtje zeg maar. Veldzuring schijnt niet echt eetbaar te zijn als ik de kruidenexpert moet geloven. Die hebben we dan ook niet gegeten.

Groetjes Jolanda

Ik was al een beetje sceptisch en ik lees natuurlijk, dat wat ik wíl zien
Kom ik dít tegen, in de link van Karen;
http://www.voergezond.nl/pageID_9428683.html

***
Populair bij paardenhouders is tegenwoordig het gebruik van zeeschelpenkalk. Dit wordt door zeer commerciële bedrijven aangeprezen als de beste kalkmeststof wat er bestaat. Er wordt verteld dat zeeschelpenkalk langzaam de kalk afgeeft aan de grond en daardoor zelfregelend is, en ook de pH verhoogt (zie bovenstaande opmerking dat dit een misverstand is). Onder invloed van deze praatjes wordt er lukraak met zeeschelpenkalk gestrooid, zowel op klei- zand- en veengronden. Hierbij wordt geen rekening gehouden met eventuele calciumfixatie wat vooral plaats vind op humusrijke gronden (veen) en kleigronden. De problemen die hierdoor ontstaan kunnen grote gevolgen hebben. Zo onschuldig is het gebruik van zeeschelpenkalk niet, want een overmaat aan calcium in de bodem blokkeert o.a. de opname van magnesium en fosfaat, met alle gevolgen van dien. Wees dus erg voorzichtig met het gebruik van zeeschelpenkalk en andere calcium houdende stoffen.
***

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.