Karen Koomans schreef op woensdag 24 maart 2010, 17:21:


Leuk idee!
Het zal je misschien verbazen , maar ik kan zoiets niet maken. Ben niet zo thuis in grafische dingen, vond het al een heel gepruts om die emoticons aanklikbaar te maken.
Arno is daar wel in thuis. Die heeft dacht ik zelfs al eens zoiets gemaakt.
Arno?

Frans

Ik vraag me hierbij toch af of je kinderen nu wel juist moet leren een paard te trainen? Is het niet veel beter om te beginnen bij de verzorging? Wat eet mijn paard, waar woont hij het liefst, heeft hij het koud, moeten er vriendjes op de wei, etc.?
Daarna zou ik pas voorzichtig aan training gaan denken als: halster omdoen, meelopen aan een touw, voetjes geven.

Kinderen zijn m.i. veel meer met hun paard/pony aan het spelen dan daadwerkelijk aan het trainen. Hangt natuurlijk ook van de leeftijd af en wat ze aangeboden wordt.
Bij de rijvereniging waar ik vroeger kwam hadden ze een speciale shettenafdeling. Daar leerden de jongsten spelenderwijs met hun pony´s omgaan en rijden.

Maar op een site of in een boek zal je moeten beginnen bij het begin...

Els.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:48:


Ben ik met je eens!

Het filmpje "Joris en de Paardenbal; Clickertraining" is nu af.
De eerste 4 minuten zijn uit het filmpje gehaald waarnaar ik eerder al een link plaatste. In de huidige versie ben ik minder lang uit beeld en is het gebruik van P+ weggeknipt.

Daarna is nog in totaal zo'n 6 minuten materiaal toegevoegd; het hele filmpje duurt nu 9.56 minuten.
De clicks zijn benadrukt doordat bij elke click het woord Click! kort in beeld verschijnt. Ondertiteling legt uit wat ik doe en waarom.

In de huidige versie vind ik het goed bruikbaar als onderdeeltje van een site over clickertraining, doelgroep volwassenen (maar niet als eerste filmpje).

http://www.youtube.com/watch?v=AUFS38MDD1k

grt,
Karen

Els Kleverlaan schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:48:


Dat denk ik ook, maar hoe je ook begint kan het niet zonder voldoende draagkracht bij de volwassenen die het in de regel voor het zeggen hebben. Volgens mijn starre logica moet je daar dus eerst iets de(r)gelijks voor hebben.

e m kraak schreef op donderdag 25 maart 2010, 21:19:


Ik hoop dat het samen - naast elkaar - kan. Maar of dat daadwerkelijk lukt, dat zal mede afhangen van het aantal mensen dat daarin tijd wil steken.

Voor volwassen is er met betrekking tot het "hoofdstuk" voeding, huisvesting, hoeven en dergelijke al de PN site. En een groeiend aantal andere sites, ook NL-talige, met min of meer dezelfde uitgangspunten.

Voor wat betreft het trainen op basis van R+ is er naar mijn smaak nog veel te weinig te vinden op het net, zéker als ik dat beperk tot "NL-talig" en tot "met betrekking tot paarden". Vandaar mijn initiatief voor de website http://www.happypaard.nl/ (binnen enkele dagen zal daar een begin van een inhoud op staan).

Voor kinderen is er nog veel minder dan voor volwassen, met betrekking tot ál die onderwerpen. Voor wat betreft het onderwerp "training" wil ik daar zeker graag tijd in steken. Ik zie "training" heel breed, elke interactie met een paard is training! Je kunt niet niet trainen; zodra er interactie is, zijn er leerprocessen. Ook al ben je je daar niet altijd van bewust.
Dus daar hoort spelen bij, daar hoort bitloos rijden bij, daar hoort met je pony lopen bij (of dat nu alleen in en uit de wei lopen is of lange wandelingen, dat maakt niets uit voor de principes, hoe je dat veilig en paardvriendelijk doet).
Alles wat op http://www.paardenvriendjes.nl/ komt te staan en dat ik zelf gemaakt of geschreven heb mag worden overgenomen door PN, graag zelfs. Maar ik ga het niet opdringen .
Hetzelfde geldt in principe, maar graag in overleg, voor alles wat op http://www.happypaard.nl/ komt te staan.

Voor wat betreft de andere onderwerpen (voor kinderen) wil ik meedenken, en misschien eens een kort verhaaltje schrijven of wat foto's aanleveren. Maar niet meer dan dat, omdat ik dan veel te veel hooi op m'n vork zou nemen.

Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 25 maart 2010, 20:58:


Hoi Karen,
Leuk filmpje, maar...
Met het clickeren probeer je Joris ertoe te brengen dat hij met de bal gaat spelen. Dit lukt goed. Doel bereikt dus.
Maar dan ga je door met clickeren, en leid je de aandacht juist af van het spel. Zijn belangstelling voor de voerbeloning wordt dan weer groter dan zijn behoefte aan spel met de bal.
Jammer!
Je had volgens mij moeten stoppen met clickeren van zodra Joris het spel met de bal had ontdekt.
Begrijp je wat ik bedoel?

Coralie schreef op vrijdag 26 maart 2010, 0:05:

.

Hoi Coralie,

Leuk dat je hebt gekeken en feedback geeft!

Ik denk dat ik goed begrijp wat je bedoelt, maar dat ik het er niet mee eens ben .

Ik stop met clicken en voerbelonen zo lang Joris lol heeft in het spelen met de bal op zich. Na een tijdje lukt dat inderdaad goed. Zodra hij niet meer zelf verder speelt, stimuleer ik hem weer op dat wél te doen, door middel van clickertraining.
Dus ik kies er voor om dan het clicken en voerbelonen weer op te pakken voor "aanraken van/spelen met de bal". Omdat de bal op die manier weer leuk wordt, interactie met de bal wordt opnieuw geassocieerd met beloning. Is de motivatie op dat moment niet (meer) intrinsiek, dan maar extrinsiek .

Ik had ook kunnen stoppen met trainen, of zelf kunnen verder spelen zonder click + voerbeloning. Maar mijn inschatting is, dat als ik één van die twee gedaan zou hebben, de bal er niet leuker op was geworden in Joris' ogen. En nu wel (denk ik).

Overigens, maar dat terzijde, is Joris soms enorm speels en kunnen we dan samen gekke en heel wilde spelletjes doen, zonder dat daarvoor voerbeloningen nodig zijn. Dan is het spel zélf leuk.

Toen ik de opname startte wist ik nog niet welke kant het op zou gaan; een filmpje over de lol van samen spelen met een bal (het spel zelf is dan dus belonend, zonder een daarbij toegevoegde beloning), of een filmpje over voornamelijk clickertraining. Het is een mix van beide geworden en eigenlijk ben ik daar wel blij mee !
Een filmpje over de lol van samen spelen zonder dat daar een toegevoegde beloning bij nodig is, die komt nog wel. 't Is m.i. altijd weer afwachten hoe "de pet" van 't paard(je) staat, en daar kun je dan op inspelen.

grt,
Karen