Frans Veldman schreef op donderdag 25 maart 2010, 11:06:


Ach, wat is "onevenwichtig"? Alle mogelijkheden zijn "natuur"; het levert alleen varianten in "milieu" op.

[.]

Juist. Maar doe mij nu eens een plezier en lees in een goede flora hoeveel verschillende soorten gras er alleen al in NL voorkomen, in welke uiteenlopende milieus w.o. substraten.

De soorten gras (e.a. planten) die spontaan opkomen en het "goed doen" vertellen dus wel iets over bijv. het substraat, en/of over vochtigheid, etc.
Omgekeerd werkt dat natuurlijk ook: op zinkhoudende grond zul je zinkviooltje e.a. specialisten verwachten en als je naar "zeldzame plantjes" op zoek bent doe je er vaak goed aan in overgangszônes te gaan zoeken als niemand je (precies genoeg) wil vertellen waar die groeien. Zo is er van alles af te leiden.
Maar hou nu eens op met je instelling "gras = gras" want die is, zoals ik je nu al zo vaak aan je neus heb geprobeerd te hangen, net zo foutief als dat belonen bij paarden niet werkt.

Het wordt dus iets anders, wanneer je stelt: "Engels Raaigras = Engels Raaigras"!
Of: "Witbol = Witbol", of "Kropaar = Kropaar".
Want dán hebben we het over grassoorten. Iedere soort zal dan een milieu kunnen aanwijzen waarin die soort het beste groeit en bloeit. Het milieu waarin de door jou gewenste soorten cumulatief tezamen goed genoeg naar je zin gedijen vindt je een "goede wei".

e m kraak schreef op donderdag 25 maart 2010, 21:59:

Precies.. en de ene grassoort bevat meer Mg, dan de ander.
Op een Mg arme grond, kom je minder Mg minnende grassoorten tegen en krijgen je paarden dus minder magnesium binnen. (of een teveel van de antagonist)
Daarom willen we een weide met zoveel mogelijk verschillende grassoorten en begroeiing van kruid gewassen. In de schors van verschillende bomen en heesters, kan het paard dan weer andere vit.en/of mineralen vinden, die op een bepaald moment niet voldoende op de wei/grazen voorziet.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:33:


Ja, helemaal juist (Egon).


Yup. En zolang je een wei hebt die niet zo goed is (die bijna volledig wordt overheerst door maar één plantensoort, zoals engels raaigras), dan doe je er m.i. goed aan om regelmatig kruiden aan te bieden aan je paarden. Niet door iets lekkers heen, maar puur (met de boodschap "graag of niet" ). En als je hooi voert, dan vooral graag natuurhooi / kruidenhooi. Voer je weidehooi van een eenzijdige wei, dan zou ik ook dan dus regelmatig kruiden aanbieden.

Als je paarden langere tijd behoorlijk eenzijdig hebben gegeten, dan vind ik het alles behalve raar dat je dan extra attent bent op verschijnselen die kunnen duiden op een verminderde weerstand. Verschijnselen van een tekort aan iets (of een teveel van iets anders, maar die twee gaan vaak hand in hand). Maar beter is het natuurlijk om te voorkómen dat je paarden langere tijd eenzijdig eten.

Karen

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:33:


Nee! Zo makkelijk en rechtlijnig is het allemaal niet!
Het wil helemaal niet zeggen dat een zinkviooltje zélf vol met zink zit, of Beenbreek vol gebroken benen
Een groeiplaats van beenbreek zegt de dierenboer echter wel van oudsher dat het oppassen geblazen is omdat het milieu dan extreem kalkarm is, zoals het voorkomen van zinkviooltje aangeeft dat het plaatselijk milieu zinkhoudend is.
Ik kan dus vrij gemakkelijk een soortenrijke plantengemeenschap voor je bedenken (c.q. gewoon opzoeken in een boek over plantengemeenschappen) die natuurliefhebbers naar ik verwacht prachtig vinden maar welke helemaal niet zo gezond en veilig voor paarden is.

Karen Koomans schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:48:



Hey Karen en Egon, leuk zo'n antwoord. Is inderdaad erg evident wat er staat, maar soms moeilijk om dit te verwoorden blijkbaar. Hier heb ik iets aan.
Kruidig hooi is moeilijk aan te geraken. Ik heb er na zoeken gevonden gehooid aan de Somme, allemaal verschillende soorten grasjes. Ruikt heerlijk en af en toe een wikke erin, meer heb ik er nog niet in gevonden. Door dat hooi stond het veulen wel beter, ze mocht er zich echt te pletter van eten, samen met de andalusier. De andere twee krijgen er wat magerder hooi doorheen gemengd, omdat ze er snel vetter van werden.
Kruiden gaf ik onder de vorm van pre alpin aspero en wat structur energeticum van St hippolyt, dus niet doen als de kruiden er samen inzitten? In feite moet je dus in de zomer genoeg kruiden sprokkelen en drogen om in de winter te geven?
De hele vracht takken van populier hebben ze in enkele weken tijd helemaal ontmanteld
Ik heb Hofman gezaaid, zonder raaigrassen. Merk dat gras dat er nu staat, toch veel dikker blad heeft.
Heeft het gras wat er nu nog staat dan toch de goeie samenstelling en gezond voor paarden ondanks de zure bodem (die wellicht nog zuur zal blijven ook al gooi ik er 3000kg kalk op, natuur herstelt zich niet in een vingerknip)? Ik dacht van niet...
Oorspronkelijk groeide er veel witbol, die zal terug de bovenhand nemen wellicht binnen enkele jaren.

e m kraak schreef op donderdag 25 maart 2010, 23:20:



Ja, dat is ook weer waar.

Als je kijkt naar een paard in de natuur, zoals die er lang geleden waren, hoe groot is dan bij benadering het gebied waaruit die paarden hun voedsel betrekken? En van hoeveel verschillende bronnen zouden ze dan bij benadering gebruik maken, over een vol jaar bezien (verschillende planten, en misschien minerale stenen of klei e.d., mineraalrijk water)? Vol jaar = 1 reeks van alle seizoenen.

Of is het zinvoller om te kijken naar de grondsoort(en) waarop paarden van nature leefden?

Karen

Zie nu dat wikke ook giftig is...je zou er hoorns van krijgen...