Uit de meeste feedback berichten lees ik, dat mensen dit filmpje kennelijk heel anders bezien dan ik. Het gedrag van Joris, mijn gedrag. Het onderscheid tussen signalen (cues) en stimuli (in dit geval met name P+). En in welke mate mijn signalen verwarrend zijn of juist heel duidelijk voor een paard.
Laat ik beginnen om te zeggen met welke kritiek/feedback ik het wél eens ben.
* Het is gezien de
doelgroep van het filmpje niet handig dat ik ook een clicker gebruik in dit filmpje.
Was deze oefening alleen bedoeld voor mij en Joris, dan vind ik het juist
wel een goede keuze, de clicker erbij.
Ik gebruik de clicker vooral om een belonend alternatief gedrag te bieden. Want zo kun je de frustratie van een dier beperken, wanneer je ongewenst gedrag ontmoedigt.
Dus wanneer je een dier iets afleert (door P+, of door negeren); geef dan bij grote voorkeur direct de mogelijkheid om met ander – wél gewenst – gedrag, diezelfde zo gewilde beloning te verdienen.
In dit geval kan Joris wat van die zo gewilde grasbrok met geraspte appel verdienen door op mijn vraag/cue “kom” de gewenste reactie te geven. Aan het einde van het filmpje idem, voor volgen en achterwaarts.
Ik had ook kunnen clicken voor het braaf in het gevraagde tempo op de circkel gaan, in plaats van alleen clicken voor het opvolgen van het “kom” signaal. Achteraf bezien had ik dat een verbetering gevonden; dus meer mogelijkheden bieden voor alternatief gedrag dat wél een beloning oplevert.
Ter verklaring/verdediging: dit is de állereerste keer dat ik iets (een hele oefening die 4 minuten duurt) aanleer aan Joris op basis van P+.
Normaal gesproken heb ik geen druk nodig om Joris op de cirkel te krijgen. Ik heb het signaal waarmee ik dat vraag aangeleerd op basis van R+. En meestal vindt Joris het erg geining, voorál als ik min of meer in cadans met hem mee ren. En dan blijven we niet op een cirkel maar rennen meestal gewoon wat, samen.
Als Joris geen zin heeft om te bewegen, dán vindt hij die oefening vanzelfsprekend niet leuk. Normaal gesproken vraag ik hem dan ook niet. En nu tijdens dit filmpje heeft hij ook geen zin, want hij heeft geen zin om te bewegen en/of hij wil naar die etensbak.
Wie zich daar niets bij voor kan stellen, dat meerennen met “overdreven” lichaamstaal, maar dat wel zou willen snappen, raad ik aan om (eventueel nogmaals) naar het eerste boek en bijbehorende video van KFH te kijken; Dancing with Horses.
Of voor een korte impressie van dat soort lichaamstaal/ meebewegen dit filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=mMBncWJcksk (vanaf minuut 1.15).
Of dit filmpje van Resnick,
http://www.youtube.com/watch?v=-6SMYBuau28 (duurt wat langer, ruim 6 minuten).
Welke van dit soort lichaamstaal wordt opgevat door het paard als spel, of als ondersteuning, of juist als P+ ; dat luistert enorm nauw. Het is daarom dat ik al enkele malen gewaarschuwd heb tegen het wegsturen van je paard. Het kán wel en het kan zelfs leuk zijn voor het paard, maar om dat goed te doen moet je heel goed weten hoe je begint en meteen daarna of je al dan niet doorgaat en hoe dan. En je moet heel goed je paard kunnen lezen, aan de kleinste signalen kunnen zien of hij lol heeft of juist niet. Fálki bijvoorbeeld stuur ik nóóit weg, met reden. Jomanda ook niet. Joris en Donna en Juul wel, maar normaal gesproken alleen als ze zin hebben om te spelen/bewegen.
Verder; ik ben m.i. heel consequent.
Al het voer is van mij, totdat ik het aan Joris aanbiedt. Dán mag hij wat ik gegeven heb natuurlijk rustig opeten.
Of het nou gaat om voer dat nog in mijn heuptasje zit of om voer dat in de etensbak zit: Joris mag het pas opeten nadat ik het hem heb áángeboden.
Dat is het thema van deze oefening, maar het geldt precies zo (mbt heuptasje of jaszak), als ik andere oefeningen aan het doen ben waar ik voerbeloningen bij gebruik.
Er is geen sprake van dat ik sta te zwaaien of te dansen of wat dan ook dat “opjagend” is, op momenten dat m’n paard(je) met mijn toestemming staat te eten. Wie dat beweert heeft nmm érg slecht opgelet bij het kijken naar het filmpje en/of het lezen van de ondertitelende tekst.
Dat alles neemt niet weg dat de oplossing die ik gekozen heb – om een clicker erbij te gebruiken –
in de context ongelukkig gekozen is. Want zo is de oefening niet geschikt voor een mens/paard combinatie, waar respect rondom voer juist een issue is, en clicker training nog niet gekend is. Dus gezien de
doelgroep van het filmpje vind ik dat een domme fout van mij.
Later meer…
grt,
Karen
Warboel
