Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 29 maart 2010, 19:10:


Leuk !



Ja, ik ken het en het is inderdaad een heel mooie DVD en oefening. Fálki, waar ik veel frequenter mee train dan met Joris, kan ik ook zulke dingen vragen (en hij doet 't dan ook ).

Wat dat betreft is het wel mooi (praktisch) dat ik m'n ezeltjes heb die wel clickertraining kennen maar bijna geen oefeningen die zijn aangeleerd met de clicker, dan Joris die iets meer kent, en Fálki die veel meer kent.

Plus hier vlakbij huis nog een hoop andere paarden en pony's die geen clickertraining kennen en qua niveau van wat ze aan oefeningen kennen varieren van "nog niets" tot en met "Z-dressuur". Als ik medewerking krijg van een aantal van die mensen (ik denk dat dat wel gaat lukken, een aantal van hen zijn met hun hond ex-cursist van onze hondenschool), dan heb ik nog meer paarden en ponies die ik kan filmen voor bepaalde oefeningen. En evt. ook hun eigenaren, als die de betreffende clicker-oefeningen zelf willen en kunnen doen.


Ja, mee eens. Toch, ik doe het graag beide, ook afhankelijk van het paard. Met Fálki doe ik alles in rust, maar vooral met Joris en soms met Juultje vind ik het ook leuk om soms heel wild te spelen en te rennen. Afhankelijk van mijn bui, en hun bui .

Idem met m'n hond, Fred. Daar kan ik ook mee trainen en spelen vanuit een geconcentreerde rust, als ook vanuit een gezamenlijke lekker wild gék doen. Weer afhankelijk van ons beider stemmingen, en natuurlijk ook van wat ik hem op dat moment wil leren (als dat van toepassing is).
Dat laatste geldt natuurlijk net zo goed voor paarden. Leren stilstaan bij het opstijgen moet vanzelfsprekend vanuit rust, maar leren apporteren of voetballen etc. kán ook lekker wild, als het paard dat ook leuk vindt.


Ook mee eens .


Beginnend bij beginnende clickeraars, maar uiteindelijk tot en met oefeningen voor (ver)gevorderde clickeraars. En ik wil vooral - zo goed mogelijk als ik maar kan bedenken - oefeningen uitleggen en laten zien die aansluiten bij wat de gemiddelde paardeneigenaar graag wil van zijn of haar paard.
Bijvoorbeeld paard laten stilstaan bij het opstijgen, paard netjes aan een doorhangend touw laten meelopen aan het halster, overgangen vragen met paard aan longerlijn of loslopend, overgangen rijden, vierkant halthouden, galopwissels, zijgangen, schriktraining thuis en op buitenrit, etc. etc.

In een apart "hoofdstuk" wil ik wel aandacht geven aan dingen die vooral te maken hebben met spel, en/of met de interactie tussen een mens die niet zo nodig (altijd) hoeft te rijden en zijn of haar paard. Daar passen dan wel oefeningen zoals spelen met een bal, apporteren, spaanse pas (aan de hand), etc.

grt,
Karen

Michiel schreef op maandag 29 maart 2010, 22:18:

Ik vind het niet zo raar Michiel
Je andere dieren zul je waarschijnlijk vanaf dag 1 geleerd hebben dat ze niet al kunnen gaan eten voordat je klaar bent , bij je paard heb je dat toegestaan. Nu dwing je datzelfde in één keer af. Paard ziet ineens een compleet ander mens wat bovendien nog dreigt met een zweep....
Want oei, anders is mijn lichaamstaal niet duidelijk genoeg.
Tuurlijk leer je je paard hier iets mee, nl. dat zijn mens totaal onnodig vroeg of laat hem lichamelijk gaat bedreigen.

Waarom ben je al die tijd bezig geweest om Luna op jouw manier dingen te leren. Dingen die je, zoals je zelf zegt, als mens aanleert gaan goed en zijn bovendien zo paardvriendelijk mogelijk. Maar je bent dan verbaasd dat wanneer je je ineens op gaat stellen als en terug gaat grijpen naar een soort van pseudopaard Luna ander gedrag laat zien?
Of ik zie iets heel erg over het hoofd of ik begrijp er gewoon geen moer van.
In mijn ogen stap je kilometers terug op de leertrap. Ik zie hier geen vernieuwende manier van denken in. Ik zie nog net niet "lazer op of ik geef je een dreun paard" En waar ken ik dat ook alweer van

Piet schreef op dinsdag 30 maart 2010, 8:13:


Mooie analyse, Piet!
Vooropgesteld dat ik niet alles goed doe en niet alles weet, maar dit is precies wat ik al een tijdje probeer te zeggen op de zogenaamde "inspiratiebronnen". Dat is ook precies de aard van de mens! We lezen een nieuw boekje, kijken naar een filmpje en hoppa ... zonder nadenken gaan we het eens proberen! We kopieëren en zijn daardoor niet authentiek. Waarom deze andere manier van benaderen? Was het al die tijd niet veilig bij Luna als er hooi gebracht werd? Ik zou eerder verbaasd geweest zijn als Luna niet had gereageerd. Ik zou als mens ook ziedend geworden zijn. Logisch, Michiel, dat je je bij Luna krachtelozer voelt als bij je katten, je bent het namelijk ook! Een kat kun je, desgewenst, oppakken en tegen de muur gooien (niet proberen hé en niet laten inspireren), maar dat gaat je met Luna niet lukken. So what?
Als dit echt een serieus probleem zou zijn geweest, het hooi brengen, dan had je toch een plannetje kunnen bedenken hoe je dat ongewenste gedrag in kleine stapjes zou kunnen ombuigen naar gewenst gedrag. Dat past volgens mij ook veel beter bij je eigen persoonlijkheid (zoals ik je berichten kan interpreteren). Lief paard, die Luna, ze had je erger kunnen afstraffen! Je hebt haar impulsief en ondoordacht behandeld, zij heeft redelijk genuanceerd gereageerd ... niet jouw verdienste, wel de hare!

Michiel schreef op maandag 29 maart 2010, 22:18:


Ik heb nog eens zitten nadenken ...
Ik heb hier één paard die tijdens het hooi brengen om je af komt stormen met de oren naar achteren en dat is Nolasco. Die heeft in het verleden niet zo best te eten gehad en die heeft daar, denk ik, dit gedrag aan overgehouden.
In het begin heb ik Nolasco bij alles zo'n beetje uit mijn nek moeten houden. Ik heb hem geleerd uit mijn ruimte te blijven en "terug". Als ik nu hooi kom brengen, dan komt hij op het hooi afvliegen en probeert altijd het eerste hapje te stelen voor dat het in de hooibak ligt Ik kan rondom de hooibak lopen, zonder dat hij mij onderste boven loopt, ik zeg rustig "terug" en Nolasco gaat terug. Vaak is hooi zo spannend dat hij Ingenioso opjaagt, die nu wel geleerd heeft op dit soort momenten uit Nolasco's buurt te blijven anders krijgt hij klappen, maar Nolasco zal dit gedrag nooit naar mij vertonen. Als je bij dit paard met een zweep zou gaan lopen zwiepen, dan bereik je het tegenovergestelde ... hij is enorm bang voor een zweep en waarschijnlijk weet ik wel waarom ... Als ik zou doen wat jij hebt gedaan, weet ik niet of Nolasco alleen maar boos was geworden ... ik denk wel dat het vertrouwen wat dit dier inmiddels in mij heeft een behoorlijke deuk zou oplopen, dat is het mij niet waard. Dat hysterische gedrag rondom het hooi negeer ik en als hij mij in de weg staat dan zeg ik hem dat hij "terug" moet. De rest ... dat zoekt hij zelf maar uit. Ik voel me absoluut niet krachteloos of onveilig, want hij doet mij niets en heeft mij nooit wat gedaan!

Michiel... zonder je aan te willen vallen, ga ik met mijn voorgangers mee.
Luna was terecht boos.
Ja... ik weet het, ik heb dvd en boek van Resnick ook en ik ken dat stukje van wegjagen bij het voer wel.
Dat is dus iets wat ik bewust niet doe. Omdat ik het hier, bij mijn paarden nutteloos vindt. Mijn paarden zijn niet gevaarlijk of extreem dominant als ik met eten rondloop, dus waarom zou ik? Als ik dat hier zou doen, zouden zeker de dames tot in de punt van hun hoeven beledigd zijn. En deze dames hebben minder subtiele manieren om dat te laten blijken.(Lees: je kan een klap voor je kop krijgen wegens oneerlijke behandeling)
Ik meen dat Resnick ook aangeeft dat het van toepassing is op zeer dominante paarden.
Ik reken hier geen van de paarden tot zeer dominant. Zelfbewust? ja. Leiderskwaliteiten? Ja? Eigen mening? Ja, maar niet dominant.
Ik denk dat ook dat het agressief wegjagen bij voer bij slechts zeeeeer weinig paarden een zinvolle oefening is, als het dat al is.
Maar goed... kan me voorstellen dat iemand daarnaar zou grijpen als voeren levensgevaarlijk is.
Hier is dat niet het geval. Als ik met voer werk, proberen ze natuurlijk wel eens iets, maar een wapper met handje is voldoende. Geldt ook bij brokken ed. Ik laat ook geen voer uit mijn handen rukken omdat ik dat met 4 paarden, waaronder twee regelrechte kijfwijven, zoals ik dat iemand hoorde noemen, te gevaarlijk vind.
Dus wapper ik ff en zeg, allé wegwezen. Wachten op je beurt.
Meer is hier niet nodig en wat ik zo lees van Luna, zou het bij jou ook meer dan voldoende moeten zijn.
Paarden hebben een gruwelijke hekel aan overdreven gedoe. Je doet dat wat nodig is, meer niet. Dan ben je gewoon duidelijk en evengoed geen onbeleefde ploert.
Vergelijk het met jezelf. Stel dat je stikt van de honger en ze zetten een grote schaal heerlijkheden voor je neus.
Hoe bekijk je iemand die netjes vraagt of je heel even wilt wachten omdat hij nog iets moet doen, en dat je daarna welkom bent met toegrijpen
Hoe bekijk je iemand die meteen op je begint te schreeuwen dat je je niet in je hoofd moet halen om ook maar een vinger naar de schaal uit te steken.
Ik denk dat het vergelijkbaar is.
Heel veel dvd's kijken, lezen en leren is goed. Maar kijk bij experimenteren wel wat past in je eigen manier van trainen en bij je eigen paarden. Dan kan het een zeer waardevolle aanvulling zijn, mijn inziens na.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 9:46:


Nou, Sandra, vooropgesteld dat ik goed ben opgevoed en niet bij jou over de tafel vlieg. Maar als jij, desondanks, gaat lopen schreeuwen, dan eet ik daarna rustig mijn eten op, maar zal daarna niet meer op je uitnodiging ingaan om eens gezellig bij jou te komen eten. Echt niet!

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 9:46:


Oke mee eens, dank voor jullie feedback!
Luna is inderdaad geen agressief paard, en mijn aanpak was te vors, de overgang te groot, de paarden te hongerig, etc.

Tot dusver heb ik slechts een begin gemaakt met de rituals (zitten-rondlopen-een paar pasjes wijken vragen + belonen als ze me begroet met haar neus) en merk dat ze het wegsturen van een paar pasjes al minder gemakkelijk ging doen. De zweep gebruik ik hierbij niet, wel iets steviger lichaamstaal als ze die paar pasjes niet wou wijken. CR (Carolyn Resnick) zou denk ik wel de zweep gebruiken (als blinde stok) en daarmee verder gaan. En de paar pasjes uitbreiden naar leading from behind. Ik voorzie een erg boze Luna als ik dit zou gaan toepassen. Hoe doe jij dat Sandra heb je tips?

Groet, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 11:13:


Michiel, een vraagje tussendoor? Je noemt het rituals, maar is dit niet gewoon dagelijks bij je paard zijn? Ik kan me haast niet voorstellen dat je dit nog nooit gedaan hebt?
Enne ... is een nieuw topic over dit onderwerp niet zinvoller?

Michiel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 11:13:



Eerlijk gezegd heb ik daarbij wellicht een voorsprong?
Naast het feit dat ik altijd al veel in de wei rondhang, ben ik al veel met de paarden bezig geweest. Omdat vooral silja geen makkelijke dame is en niet zomaar iets voor je doet (waarom zou ik?) en daarnaast zeer snel vindt dat ze onterecht wordt behandeld en een gruwelijke hekel heeft aan onbeleefdheid en machogedrag (jajaja... echte vrouw dus )
heb ik het traject met haar langzaam opgebouwd, vanuit achtergrondkennis die ik al had. Wat daarbij ook een rol speelde was dat ze, ondanks dat ze 13 is, niet echt is ingereden. Vorige eigenaar had er een paar keer opgezeten met barebackpad en thats it. Toen Frans er in het begin op ging zitten, had ze de neiging om zich zonder pardon om te laten vallen.
De opleiding moest dus opnieuw, maar dat kwam er door omstandigheden niet van. Echtgenoot heeft weinig ervaring, nog minder tijd en had twee jaar geleden een autoongeluk met verstrekkende gevolgen, maar wilde het eigenlijk toch zelf doen met zijn merrie.
Gezien nu, twee jaar later, nog niets was gebeurd en hebben we afgesproken dat ik haar rijklaar zou maken, zodat we, als ik een paard heb gevonden, eindelijk samen de bossen in kunnen.
Ik heb veel leidoefeningen met haar gedaan, leiden vanuit elke positie geoefend (zowel ervoor, als naast de hals, als naast de rug, als vanuit de achterhand)om het 'stuur' erop te zetten, lange teugelen door de wei (ook weer inz stuur en gas en rem) rustige oefeningen op de cirkel gedaan om ' rem en gas' te installeren (we zijn er nog niet hoor.. aanzet tot draf is nog bokken en gillen, maar dat komt wel), wat gymoefeningen, schriktraining, zadel op en af, stoeltraining (naast stoel staan zodat je makkelijk over zadel kan hangen, klooien op de rug etc) ed. Al heel wat voorwerk dus, met gebruik van clicker.
Dat werkt voor haar nl erg motiverend.
Vandaaruit was het een makkie om zonder iets van achteren te leiden. Ze kende het nl al van het lange teugelen. Alleen was er nu geen teugel. Maar ze kende de commando's stap en ho . Was dus een kwestie van haar gewoon vragen en kleine aanwijzingen geven. Wegsturen ging tweede keer niet helemaal goed, maar was mijn eigen fout. Ik zag niet dat ze welliswaar bokkend wegsprong maar aanbood om in een drafje terug te komen en was te veel bezig met hoe de oefening moest zijn. Gevolg daarvan was dus een zwaar beledigde Sil. Maar dat is allang weer goed. Los leiden(synchroon bewegen) heeft ze als leidoefening al vaak gedaan en vindt ze leuk. Vandaaruit dezelfde oef los stelt ook niet voor.
Overigens heb ik er vandaag voor het eerst op gereden. En na wat bedenkelijkheid van haar kant, ging ook dat met hulp van click super.
(met dank aan Piet)
Om

ff aanvullen..... zoals je dus ziet, werk ik niet volgens 'regels' maar pas ik ideeen aan eigen paarden en manier van werken aan. Werkt vlgs mij beter dan iets doen omdat het vlgs een trainer zo moet.