Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 21:07:


Ja, klopt. Bij elke oefening komt te staan welke oefeningen - incl. de bij die oefeningen horende theorie - al beheerst moeten worden. Welke oefeningen minimaal door het paard beheerst moeten worden en welke door de trainer.

.

Zeker moet al voor praktijkoefening 1 duidelijk zijn dat clickertraining gebaseerd is op het markeren en belonen van gewenst gedrag en het negeren van ongewenst gedrag. En dat het laten vallen van druk (bijv. in de vorm van "rust") bij clickertraining NIET wordt gebruikt als beloning.

En hoewel ik wel van plan ben om uit te leggen dat clickertraining niet *persé* wil zeggen dat de beloning een voerbeloning is, wil ik er voor beginners wel van uitgaan dat zij voerbeloningen gebruiken. Omdat anders mensen wellicht toch denken "goed zo zeggen of een klopje geven is ook een beloning". Wat op zich niet onjuist hoeft te zijn, maar natuurlijk niet zo hoog-motiverend voor het gemiddelde paard...

Ik vind het niet nodig dat mensen eerst snappen wat bijvoorbeeld negatief straffen is, of een extinction burst. Of het verschil tussen klassieke en operante conditionering. Of intervalbeloning. Of dat ze de term "bridge" kennen - anders dan het kaartspel .

Niet dat ik dat geen nuttige kennis vind (integendeel)! Maar mijn ervaring is dat veel mensen daar maar weinig belangstelling voor hebben en het érg moeilijk vinden om dat alles goed te begrijpen. Dus waarom moeilijk willen doen als het makkelijk ook wel kan; in elk geval om een beginnetje met clickeren in de praktijk te maken? Als mensen zsm in de praktijk hebben ervaren hoe leuk en effectief clickertraining is, dan zijn ze daarna meer bereid om moeite te doen om de theorie te begrijpen.

Dus: leg mensen goed uit wat de clicker (of YES) precies betekent, hoe je (dus) goed timet, dat na de click (YES) áltijd een beloning volgt, dat het alléén goed werkt als je een beloning gebruikt die voor het paard écht de moeite waard is om te willen verdienen (= voerbeloningen), en mensen zijn klaar voor een eerste oefening.

Eventueel aan het eind van theorieles 1 - die je móet begrijpen om in de praktijk te kunnen beginnen, tenzij je bijv. al succesvol clickertraint met een hond of ander dier - een "quizje" (een zelftest)? Zodat mensen voor zichzelf kunnen controleren of ze die basiskennis goed hebben begrepen?

Als eerste praktijkoefening denk ik aan "het paard leren om beleefd om te gaan met voer, zowel zolang dat nog in je jaszak/heuptasje zit, als op het moment dat je het aanbiedt."

Door die oefening leert het paard meteen om de click of YES te associeren met de betekenis: "Met wat je nú doet, op het moment dat je de click/YES hoort, heb je een beloning verdiend". En de trainer leert vooral om goed te timen; en om te negeren indien van toepassing. Inmiddels heb ik wel een idee hoe dat veilig en effectief zou kunnen, bij een werkelijk voer-agressief paard. Ik hoop dat het me snel lukt om daarvan een eerste-versie filmpje te maken.


Misschien niet meteen. Hoewel, mensen die bereid zijn om met hun paard met voerbeloningen te gaan werken, die hebben denk ik naast goede trainingsresultaten toch ook wel het préttig samenwerken met een paard voor ogen?
Indien zelfs dat niet, dan gaan ze dat als het goed is wel erváren: wat een groot verschil het is in de motivatie/bereidwilligheid van het paard, of je op basis van bit en/of sporen o.i.d. iets vraagt, of op basis van een te verdienen beloning.

Vanzelfsprekend wordt op m'n site bitloos rijden, sterker nog: dwangloos rijden/trainen/omgaan met paarden, sterk gepromoot. Dat is immers de kern van clickertraining, dat je zonder dwang aan je paard iets leert.

Als er maffe mensen zijn die bijvoorbeeld met stang en trens en sporen een hoge mate van verzameling vragen aan hun paard, en dan clicken en voerbelonen als het paard het gevraagde goed doet; tsja... Ik vind die mensen dan wel maf, maar tóch is het voor het paard al een verbetering ten opzichte van alléén maar leren op basis van pijnprikkels / dwang. En ik kan me niet anders voorstellen dan dat óók bij een persoon die zoiets mafs doet, er langzaam maar zeker lichtjes gaan branden dat het paardvriendelijker kan...

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 30 maart 2010, 23:03:


Dat was ook de eerste ct oefening die ik met Luna deed.
Simpel voer in mijn gesloten hand aanbieden en laten onderzoeken.
Raakte ze mijn hand niet meer aan Y E S en mijn hand met voer gaat open.
Zo leert ze al snel te wachten en voorzichtig aan te nemen.
Plus de Y E S en het principe dát wat je nú doet is goed.
Ct leren en tegelijk al beleefdheid, dat is een goed begin.

Om zoiets te filmen, zou een vertraagde opname er tussen ook duidelijk zijn.
En even tellen hoe vaak je dit gedaan hebt op dag 1 en ook laten zien hoe dag 2 en dag 3 gaat. Een nachtje er tussen geeft vaak met een sprong verbetering en
voordat een oefening zonder vergissingen gaat heb je ook meerdere dagen nodig.

Michiel schreef op woensdag 31 maart 2010, 8:15:


Ja, dat is een prima oefening. Maar voor een internetcursus CT geef ik de voorkeur aan het voer, in jaszak of heuptasje houden, vooral bij oefening 1. De kans dat je dan gebeten wordt, ook bij een paard waarvan mensen zelf inschatten dat-ie dat niet zal doen, is dan minder groot.

Een gesloten hand met voer is voor een paard frustrerender dan voer in jaszak/heuptas, want het paard is waarschijnlijk tot dan toe gewend dat zo'n hand meteen ópen gaat.

Dat een oefening opeens veel beter gaat nadat het dier "er een nachtje over geslapen heeft", dat herken ik heel goed. Grappig hè? Ik heb best vaak meegemaakt dat een dier op dag 1 van een oefening niet één keer het eind -resultaat waar ik naar toe wilde werken liet zien, en dat het dier mij op dag 2, het eindresultaat liet zien als allereerste. Soms zelfs voordat ik weer geen clickertrainen, maar gewoon op het eerste moment dat ik aandacht gaf aan dat dier.

Volgens mij is het niet voor niets dat de uitdrukking is "ergens een nachtje over slapen". Niet "er nog een dagje over dénken". Ik denk dat juist als je met andere dingen bezig gaat en/of gaat slapen, dat je hersenen dingen op hun plaats zetten. Waardoor je na een nachtje opeens verbanden ziet die je de vorige dag niet zag.

grt,
karen

Wil je ook met stem markeren? Dat heeft belangrijke voordelen, je hoeft niet in je zak te zoeken naar een clicker vanuit het zadel, tijdens het bekappen of waar je dan ook bent met je paard. Bovendien staat niet iedereen je vreemd aan te kijken met zo'n klikding.

Michiel schreef op woensdag 31 maart 2010, 13:11:


Ja.

Karen

Anja Seijn schreef op dinsdag 30 maart 2010, 9:13:


Gelukkig, paarden zijn vergevens gezind, je mag fouten maken

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.