Karen Koomans schreef op dinsdag 6 april 2010, 2:42:


Dikke 10 jaar en langer geleden al hond-telepaten:
Google je suf met keywords Rupert Sheldrake.
http://www.sheldrake.org/Articles&Papers/papers/animals/index.html
Blake (isbn 9060848578) experimenteerde al veel eerder wat met paarden. Is helaas, zover ik weet, ook nooit wat van terecht gekomen.

e m kraak schreef op dinsdag 6 april 2010, 0:15:


Ik zie het wat breder, ik ben het met je eens als ... elke sturing aan een teugel en leidtouw of met louter lichaamstaal een mindgame en psyco onderhandeling genoemt kan worden. Er is geen verschil hoor met de lieve zachte en duidelijke dingen (vol beloningen) die ik doe met het weg sturen van mijn paard. Ja er is wel verschil, ik geef veel meer vrijheid aan het paard om van me weg te lopen als ze dat wil. Een klein verzoek tot wijken (maar voor een paard van vitaal belang) en volop ct beloont. Een verbetering dunkt me.


R+

Ik vind honden en paarden vergelijken niet echt opgaan. Een hond is een roofdier, een paard een prooidier. Een hond leeft dan ook in roedel en zal alleen anders reageren dan in groep, dan alleen. Sommige honden vallen anderen aan, heeft in mijn ogen ook weer te maken met rangorde binnen de roedel. Een indringer wordt niet zomaar toegelaten.
Een paard evalueert de situatie anders dan een hond. Een paard valt volgens mij enkel aan, wanneer er geen andere uitweg meer is. Als een paard kan, zal het vluchten. Ook weer een sociaal dier, maar hier is de kudde de bescherming. Hun veiligheid ligt in het aantal. Alleen is een paard in het wild, ten dode opgeschreven.

Zo bezien vind ik het maar raar, dat veel mensen het doodnormaal vinden dat hun hond losloopt als ze gaan wandelen; maar hetzelfde doen met een paard wordt door bijna iedereen als (haast) onmogelijk beschouwd.

Maar een hond leeft dan ook bij de mens in huis. Als deel van het gezin. Een hond is een sociaal dier dat helemaal geïntegreerd is in ons dagelijks leven. De meeste mensen hebben geen paard in huis. Een paard staat bij andere paarden in de wei, en wij mensen brengen hoogstens een paar uur per dag intensief of passief door bij onze paarden. Ik vind het heel begrijpelijk dat mensen dit niet allemaal zo normaal vinden.

Karen Koomans schreef op dinsdag 6 april 2010, 2:42:

.

De opluchting doet hem dit niet, de doorbraak zit daarvoor.
Het paard komt tot een andere gedachte/beoordeling, "het monster is er niet meer".
Dat is een mentale verandering. En die mentale verandering is niet de oorzaak van de shift maar is inderdaad wel heel belonend.

Ik werk hier heel veel mee. Neem nu een route conflict. Luna blijft dan staan en kijkt in haar voorkeur richting. Ik stuur niet met haar mee (anders was het geen conflict) en geef haar de tijd om zelf een andere beslissing te maken. Hier spelen herinneringen mee, aan voorgaande route conflicten. Er speelt mee, de redenen waarom ze een andere richting wil. De grootste beloning ligt in de toekomst, om weer op één lijn met mij te zijn. Angst voor stuur correcties en angst voor langer blijven staan met de eigen nare conflict gevoelens, dat alles speelt mee. En ik help haar hier zo makkelijk mogelijk doorheen te komen. Bij elk paard is dat weer anders, verschillende karakters andere hulp. R+ speelt zich af bij élke mentale deeloplossing, R+ is meervoudig aanwezig altijd en is vooral een mentale beloning (ondersteunt door losse lijn, mijn rust en de gekregen wachttijd) De click met voedsel beloning op het moment van mijn richting kiezen is een symbolische toegift.


Ja hier kan bijna alles mee verklaard worden. Om paranormale zaken zoals telepathie hier te bespreken, roept sterke ongeloofwaardige reacties op, er zijn veel felle tegenstanders van dit idee hier. Die argumenten ken ik nu wel genoeg. De voorstanders van telepathie houden zich stiller hier op pn. Dat zullen gevoeliger naturen zijn.


Mee eens, ik heb nog veel steun aan de karakter beschrijving die ik heb laten maken toen Luna 1 1/2 jaar geleden hier kwam, een foto reading. Ik hoef er niet eens in te geloven, ik kreeg de reading cadeau. Het verhaal bewijst zichzelf in vergelijk met mijn eigen waarnemingen in de loop van tijd. En een neutrale positie hierbij innemen helpt natuurlijk ook om dit ook objectief te kunnen beoordelen.


Nee niet zonder lichaamstaal, ik ben enkel concreet bezig, als we samen zijn, en lichaamstaal is dan altijd een spontaan gegeven. Ik ben me wel bewust dat alles zich afspeelt in onze mind, wat wil jij, wat wil ik, hoe reageren we op elkaar? Ik vind het fijn om me bewust te zijn, van waar Luna zich bewust van is en daar op te reageren, meestal door dat ook te waarderen. Een paard moet zijn aandacht bij mij hebben, is gewoon een gegeven dat heeft ze wel, als dat nodig en zinvol is. De aandacht bij de omgeving (samen) vind ik nog leuker. Het boek van Carolyn speelt zich inderdaad vooral af tussen de oren van een paard en haar, hoe paarden op haar reageren tijdens de avonturen die ze samen doormaken.


Ik ken dit nog niet, ik zal eens kijken.
Groet, Michiel

Het nadeel met deze readings is, dat je in elke karakterbeschrijving wel iets van je paard kan herkennen. Het is vaak zo algemeen en mensen interpreteren het ook op de manier dat het voor hen uitkomt. Het is eigen invulling.
Zo is er het experiment van Darren Brown. Ook een reading met verschillende groepen en deze mensen moesten dan in een enveloppe een foto en een persoonlijk voorwerp steken. Darren zou dan voor ieders op basis van de foto en het voorwerp een gedetailleerde karakterbeschrijving enz... maken. De mensen die nadien hun reading lazen, waren versteld over hoe nauwkeurig hij hen wel niet had gelezen. Maar wat bleek later, alle proefpersonen hadden dezelfde brief ontvangen. Op youtube is er ook nog ergens een filmpje over te vinden

e m kraak schreef op dinsdag 6 april 2010, 0:03:


Sorry Egon, verkeerd begrepen.

Michiel schreef op maandag 5 april 2010, 21:56:


Hier het achtergrond verhaal van de eigenaar (cutting horse world champion) van dit schitterende paard en zie je het ook door haar bereden. Wel met bit.

Dit is de link;
http://www.youtube.com/watch?v=Dk3nQp0eN2k

Michiel schreef op vrijdag 9 april 2010, 10:24:


even goed kijken hoe haar paard loopt, roeien met de voorbenen. Dat is toch ongelooflijk, deze mensen zijn hun hele leven met paarden bezig maar zien niet eens dat hun paard niet goed loopt! Bitje, ijzertje en jammer voor het paard.

joop schreef op vrijdag 9 april 2010, 12:52:


Ik denk wel eens hoe meer maaier hoe fraaier.
Anda's en andere zuiderburen, Friezen etc. als er maar veel behang op zit.

Sommige goeroes zijn echter altijd gek op dit soort paarden (ik hoef hopelijk geen namen te noemen) hengst, bravour veel behang en waarschijnlijk in de jeugd al zo "netjes" opgevoerd dat je maar hoeft te kijken en ze wijken al. Makkelijk scoren, met een trekpaard merrie ziet het plaatje er heel anders uit.