Koen Theys schreef op vrijdag 9 april 2010, 22:33:
> Karen Koomans schreef op vrijdag 9 april 2010, 21:55:
>> Maar dat is niet nieuw, toch? Immers
HB komt bij bepaalde rassen veel meer
>> voor dan bij andere rassen. Dus is er een genetische component die zorgt
>> dat een paard wel of niet heel gevoelig/vatbaar is voor
HB.
> Die "Dus" vind ik een beetje voorbarig.
> Het is toch niet noodzakelijk dat het een 'rasgebonden'-gen hoeft te zijn?
Nee, het betreffende gen - of een combinatie van genen - hoeft inderdaad niet uitsluitend bij bepaalde rassen voor te komen. Maar dat het bij bepaalde rassen méér voorkomt, dat is niet nieuw, toch? En dat duidt dus op een genetische aanleg.
Het is m.i. ook logisch dat de paardenrassen die extra gevoelig zijn voor
HB, rassen zijn die oorspronkelijk uit schrale gebieden komen (zoals IJsland en de Shetland Eilanden). Die paarden zijn genetisch bezien vooral geschikt voor de verwerking van schraal, vezelrijk voer. Dus een overdaad aan snelle koolhydraten komt bij die rassen - gemiddeld bezien - harder aan dan bij bijvoorbeeld een KWPN'er. Wat niet wil zeggen dat een KWPN'er niet
hoefbevangen kan raken, maar de kans is minder groot.
> Overigens was het voor mij toch nieuw dat er een link word gemaakt naar de
> mens in het verband met (fragiele?) X-syndroom en diabetes.
Insuline Resistentie, EMS, Hypoglycemie, Hyperglycemie,
HB, Pre-Diabetes en Diabetes Type 2; het is allemaal meestal een gevolg van ondermeer te veel "fast food", in combinatie met de genetische aanleg om daar ziek van te worden. Bij paarden en bij mensen. En naar mijn overtuiging ook bij andere dieren die van nature hun schrale kostje bij elkaar moeten zoeken, maar door mensen op vooral raaigras,
biks en
muesli's worden gezet. Varkens bijvoorbeeld, en geiten.
Naast voeding en genetische aanleg spelen nog meer factoren een rol in de kans dat je daadwerkelijk ziek wordt van koolhydraatrijk voer, zoals je algehele weerstand. Is je weerstand laag door welke oorzaak dan ook, door fysieke en/of mentale stress, dan word je eerder ziek. Ook de mate van beweging is een factor van belang, als het gaat om de kans op het ontwikkelen van
IR /
HB / EMS / Diabetes.
> Prelaminitic-syndrome (voorbestemdheid?) in link met het vrouwelijke
> geslacht is denk ik ook nog maar vrij recent onderzocht.
> Zover ik weet toch?
Ik vraag me af of er enig verschil is tussen (pre)-IR en Prelaminitic Syndrome (ik denk dat er geen verschil is). Pre-Diabetes is ook hetzelfde (nmm).
Wat ook voor mij nieuw is, is dat de onderzoekers vermoeden dat de genetische gevoeligheid voor ziek worden van snelle koolyhydraten, mogelijk X-chromosoom gebonden en dominant is.
Als dat zo is, dan zou dat betekenen dat de moeder dat gen kan doorgeven aan zowel dochters als zonen, maar de vader vererft het dan niet aan zonen maar wel aan dochters. En de vader kan zelf wel degelijk ziek worden omdat hij dat gen wél kan hebben (maar niet kan doorgeven aan zijn mannelijke nageslacht).
Wat we hébben aan die kennis is maar zeer de vraag. Op termijn kan het nuttige info zijn, maar in de huidige tijd ontbreekt nog zoveel kennis over
IR en
HB bij de gemiddelde paardenbezitter... Met de genetische aanleg voor
IR /
HB rekening houden in het fokbeleid, dat is vrees ik nog verre toekomstmuziek. De meeste fokkers van de meeste paardenrassen hebben immers het vererven van gezondheid bepaald niet als prioriteit nummer 1. Plús het ontbreekt nog aan algemene kennis mbt die ziektes en de genetische factor ervan
Karen
Warboel
