Cindy Helms schreef op woensdag 14 april 2010, 11:56:


Je hebt een heel groot hart, Cindy. Voor paarden en voor mensen!



Karen

joop schreef:

Nee, leuk is het niet en ik trek het me ook wel aan als ik dat dier zo zie liggen (gisteren) tijdens de castratie. Want IK ben degene geweest die het erdoor heeft gedrukt om Isko te castreren, zo'n dier heeft daar niet om gevraagd. Voor Jack en Evy hoefde het (nog) niet direct. Maar ik dacht al op de langere termijn en dan is nu het moment, vóór hij helemaal hengst is geworden, vóór het vliegenseizoen.
En dan zegt Jack ook terecht ; 'wij hebben hem bewust geboren laten worden en hem leven gegeven, dan moeten wij ook de gevolgen op ons nemen en zorgen dat hij voldoende levenskwaliteit heeft'. Is natuurlijk ook weer waar.
Het gaat goed met Iskander, hij is monter, lijkt weinig tot geen pijn te hebben, rommelt wat rond op z'n veldje, heeft veel te zien en krijgt natuurlijk alle aandacht nu. Op de Perenweide, waar hij anders altijd is, is veel minder te beleven. Ik heb serieus de indruk dat hij hier niet onder lijdt.

Overigens, Joop (en Ans); komende dinsdag gaan we Spirit zijn sarcoïd weg opereren, het is te groot geworden om met Aldara zalf of BCG te behandelen en nu is het nog goed uit te snijden.
Twee DA's gevraagd, beiden gaven het advies om niet meer te wachten omdat het op een bewegingsgevoelige plek zit en erg grillig van vorm is. Het groeit ook vrij snel nu. Ik heb foto's gemaakt die ik vanavond online zal zetten. (Moet zo weer weg).

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 12:44:


Ik vrees dat Puzzle er ook aan moet geloven.
Nu zijn winterhaar weg is en zijn sarcoïd weer helemaal zichtbaar, is duidelijk dat dat ding deze winter weer aardig in omvang is toegenomen.

Ans Jondral schreef op woensdag 14 april 2010, 12:53:


Ik ben er de afdgelopen dagen veel mee bezig geweest omdat het ding bij Spirit ook flink gegroeid is deze winter. Het zijn nu twee tumortjes van 3 á 4 cm doorsnede. Ze zitten vlak boven zijn linkervoorbeen/overgang naar zijn borst. Gelukkig liggen ze in één lijn dus zal het een lange smalle wond worden. Er moet aan weerszijden ca 1 centimeter extra huid worden meegenomen. Wachten we langer dan wordt de wonde te groot en kan het niet goed sluiten door de beweging die daar door het lopen op het weefsel komt. Het zijn echte bloemkooltjes aan het worden die te grillig van vorm zijn om met zalf te bahendelen. Voorstel van de twee DA's is de tumoren weg te snijden, te laten onderzoeken of het omliggende weefsel gezond is maar als het dan toch nog terug zou komen gelijk met Aldara zalf te beginnen. Van Cindy hoorde ik dat Aldara zalf best brandt en dat is pijnlijk, bovendien moet je langdurig behandelen en zal het paard dit niet als leuk ervaren. Dus dan liever wat rigoreuzer en zijn we er in één keer (een tijd) vanaf.

Dus heb ik de knoop vandaag maar doorgehakt en onze DA gebeld voor een afspraak.
De operatie zal zo'n 160,- gaan kosten (dan weet je dat alvast).

Groet, Pien

Maria Delavega schreef op woensdag 14 april 2010, 9:59:


Ik hou ook van merrie's, altijd anders, nooit vervelend
En wij hebben er twee saaie en twee speelvogels. Mel en Sela amuseren zich elke ochtend toch gemakkelijk een uurtje met elkaar uitdagen/achternazitten/bokken/springen...

Indy en Couscous doen dan heel deftig of ze ergens anders een afspraak hadden en negeren het hele gedoe

Marianne

Voila, dag 2 deze week in de hoop uitdagingen tegen te komen.
Bare Back erop en "vastgesjord". Niets reactie, maar dat wist ik al wel.
Dan gaan we hertjes opzoeken ... die waren niet thuis vandaag
Naar de vijver dan maar ... daar had een gezin met visgerief en kinders hun eigen buitenverblijf van gemaakt
Ok, dan gewoon km's, bergjes doen en zoveel mogelijk vreemde paarden opzoeken om eens te kijken hoe hij op elk één gaat reageren.
Veel gehinnik vandaag, veel gebral, af en toe een gekke bokkesprong of even omhoog gegaan ... maar zeer zeker niets stoutmoedig eerder puberaal enthousiasme. Bergop in de mulle zand doet hem toch wel wat
Als ik hem even aangeef dat ik het niet zo op prijs stel dat hij een beetje opdringerig dicht bij me komt, heeft hij het snel begrepen en gaat hij niet meer popperen. Ik hou niet zo van warme ademlucht in mijn hals. Al helemaal niet van eentje die ook nogal eens graag de lucht inspringt of een lekker-mensenvlees-fetisch heeft.
Vosse shetters met verschrikkelijke hanentred was hij van zijn leven nog nooit tegengekomen, dat was duidelijk. Voor alle anderen ging hij rustig op wolkjes stappen, hals hoog, hoofd gekruld ... alsof hij koning te rijk was. Tja een beetje imponeren in de hoop dat het geloofwaardig overkomt ... Njet dus. En dan wilde hij eigenlijk ook niets liever dan bij hen blijven staan. Nope nope, wij gaan naar huis en ook jij gaat mee
Af en toe las ik even een graspluk moment in om alles in zijn hersenpan te laten bezinken. Uiteindelijk is hij nog jong voor zoveel nieuwe externe factoren in 1 keer.
Maar hij doet het goed hoor. Mij hoor je niet klagen.

Cindy Helms schreef op woensdag 14 april 2010, 14:59:


Leuk om te lezen Cindy. Ik zie de stukjes wandeling die je beschrijft en hoe Invierno dan doet helemaal voor me !

Karen

Foto's van het sarcoïd: http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1205

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 18:46:


Moeilijk hoor, het opereren is vaak zonder succes omdat de sarcoides terug komen. Ik zie hier toch een vergelijking met de sarcoides van Gigi, en daar heb ik succes met afbinden en de aw4 ludes. Bij opereren blijft dilema: wond sluiten of niet. Niet sluiten werkt beter maar geeft meer risico op infectie. Maar je DA zal het het beste weten. Sterkte ermee.

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 12:44:


Vandaag is de kleine Pipi ook onder het mes gegaan. erg jammer maar ik weet geen raad met zo'n klein hengstje, hoe krijg je hem ooit geplaatst? Het is een belhamel en hij speelt de hele dag met Max (Eperon), het grootste paard dat ik ooit opving (1.75) Pipi is nu 1 m ongeveer.
pipi, onderaan een wat recentere foto.
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=752

De 2 gehandicapte hengst ponies die ik heb zijn al bijna 20, en worden niet meer gecastreerd, maar niemand zal ze ooit willen opnemen, 2 gehandicapte hengsten. Voorlopig houden ze zich redelijk, al denken we wel eens dat het einde nabij is.

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 13:34:


Ik weet het niet hoor, dat wegsnijden.
Een goede vriendin van mij haar verzorgpaard is op die manier gestorven.
Pony van een jaar of 9 met een sarcoïd in zijn lies. Weggesneden, teruggekomen, weer weggesneden maar ondertussen was dat agressiever teruggekomen en kon het niet geheel meer verwijderd worden. Dat ding zat al veel te diep. Door dat wegsnijden stond er ook al een aardige druk op de wonde. Dus toen het de 3de keer verscheen, barstte het open. Opereren kon niet meer. En de pony heeft nog een klein jaar met een open wonde rond gelopen. Dan hebben ze hem afgemaakt.
(Ok, ook wel omwille van keuzes van de eigenaren uiteraard. de financiën speelden wel mee. Maar dat beestje is dus wel dood, alleen om zo'n stomme sarcoïd.) En één van Puzzle zijn sarcoïden zit op nagenoeg dezelfde plek.

Werden jou echt geen andere opties voorgesteld?

Een een centimeter marge aan elke kant?
Ola, dan zit die van mij al met een wonde van 10 cm op 10 cm ofzo.
En het ligt ook niet allen op de huid zoals bij Spirit. Bij de mijne zit het grootste stuk onderhuids.

groetjes
Ans
(En nu ga ik stoppen met arme Cindy haar topic te vervuilen )

Ans Jondral schreef op woensdag 14 april 2010, 19:59:


Open anders een nieuw topic, want ik vind dit best interessant om mee te lezen, maar met Invierno heeft het, gelukkig voor hem, niets te maken

Anja Seijn schreef op woensdag 14 april 2010, 20:11:


Neen, die heeft gelukkig genoeg als veulen enkel maar een zware wrattenplaag meegemaakt, met nog enkele restantjes aan zijn navelbuikje