Ik raak niet snel in paniek, maar vanavond dan toch wel.
Voor het bijvullen van de hooi bakken, zet ik eerst alle rooster overeind. Op de bodem liggen dan nog uitgevallen zaden enz. Woody en Olly vinden die lekker. Terwijl ik de bakken aan het vullen was, hoor ik ineens een raar gepiep, alsof je ademnood hebt. En jawel, Woody stond er apathisch bij!
Eerst begreep ik niet wat er aan de hand was, tot het bij mij door drong, Slokdarm verstopping !!!
Hemel, WAT MOET IK DOEN?? Wrijven?? Na tien seconden, nog geen verbetering, DA BELLEN!! Werkt mijn gsm in eens niet zoals het moet, wrijven, naar binnen rennen en de vaste telefoon halen, terug naar buiten .......... PANIEK sloeg mij om het hart, ik heb staan huilen, janken, Woody laat me niet in de steek!!
Binnen 20 minuten was de DA hier en de slokdarm weer open, nog voor dat de DA iets heeft hoeven doen en stond Woody weer te peuzelen van het nieuwe hooi.
Pien, wanneer was die EHBO cursus?
Zulke minuten wil ik niet nog eens mee maken, is niet goed voor mijn hart , dus kan ik maar beter weten wat te doen.
Pfff

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef :


19 juni

Serieus, zo'n slokdarmverstopping is echt schrikken, ik heb het hier nu al een paar keer meegemaakt en gelukkig ging dat dan ook weer vanzelf over. Nu weet je dat Woody dat niet moet eten.
Ik hoop voor je dat het nooit meer gebeurt.

Groetjes, Pien

OK, Dan zijn we terug van het weekendje TREC te Nunspeet, heb je nog plaats?
Jemig, dat was schrikken, mijn DA wist toch te zeggen, dat het bijna nooit heel ernstig is, maar dat het ook weer niet te lang moet duren. Brrrrrrr

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Heb het hier ook 2x meegemaakt bij het paard dat soms nogal wil schrokken. De 1e keer schrok ik me ook rot, belde de DA die zei dat als het na een half uur nog niet over was ik hem terug moest bellen. Je kan zelf helpen door de slokdarm wat te masseren tijdens het wachten, m'n paard werkte lekker mee door terug te duwen als ik op een bepaalde plek zat. Meteen daarna was het in mijn gevallen over. Een vriendin van me die DA is heb ik gevraagd wat te doen in zo'n geval; ze zei toen inderdaad masseren, dat dat ook zou zijn wat zij zou doen in 1e instantie. Als het dan toch veel ernstiger is zou ze de slang erin stoppen.
Ik ben erg blij dat het snel weer over gegaan is bij Woody, verschrikkelijk dat soort paniekmomenten!

Jeetje, da's schrikken, Nils .

Ik heb het nog nooit gezien en nooit meegemaakt en dat wil ik graag zo houden. Ik hoop dat het voor jou ook eens maar nooit weer was!

Twee van onze paarden hebben het ook gehad, er zat compactgras klem in de slokdarm. De eerste keer leek het wel of mijn paard stikte ik was zó bang.....

De tweede keer kreeg de DA het niet los en moesten we naar Utrecht, ook niet leuk (compact gras dus forever de prullenbak in!)

Ze blijven er ook gevoelig voor als het eenmaal gebeurd is. Later hebben die twee paarden het nog gehad met gewoon gras. Omdat dat gladder is, kun je het zelf wegwrijven.

Dat moet je echt wel HARD doen, anders werkt het niet. Krijg je het dan nog niet los, schraap dan keihard met jouw schouder over het paard zijn keel richting de maag en 'omarm' hem om de nek zodat je goed af kan zetten.

Martina schreef op woensdag 21 april 2010, 8:55:


De slang erin stoppen... Hoe/wat, precies?
Slang in de slokdarm en dan water door de slang spuiten? Of maakt dat het evt. juist erger, omdat de prop door water mogelijk verder opzwelt?

Of de slang gebruiken om de prop los te duwen? Of....

Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt maar zou graag weten wat te doen als stevige massage niet helpt en de DA (te) lang onderweg is... !

Karen

ook het hoofd laag houden om te voorkomen dat er speeksel of viezigheid in de longen loopt.

Ik heb het ook al een behoorlijk aantal keer meegemaakt met mijn paard. De eerste keer schrik je je kapot. Maar als je het eenmaal herkent dan raak je niet meer zo snel in paniek. Zelfs mijn paard weet dan hoe laat het is. Hij raakte de eerste keer echt in paniek, maar sindsdien zie je hem heel rustig worden. Hij blijft heel rustig staan en keert echt in zichzelf. Alsof je hem ziet denken "oké, hoe los ik dit nou op". Het blijft natuurlijk een naar gezicht als je vanalles uit de neus ziet komen.

Mijn dierenarts zegt ook dat een slokdarmverstopping vaak vanzelf over gaat. Het is in de meeste gevallen niet iets "fataals". Het wordt steeds gebruikelijker om wat langer af te wachten, i.p.v zo'n slang erin te stoppen die daarbij het nodige beschadigd binnenin. Vaak wordt er een spierontspanner ingespoten waardoor de prop al gauw los komt.

Maar ik heb ook meegemaakt dat de verstopping na 3x met de slang erin niet los kwam. Mijn paard moest naar de kliniek en kreeg een endoscopie. De verstopping was toen gauw opgelost, maar zijn slokdarm was over een lengte van 30 cm verlamd. Hij kon dus niet meer slikken, en de slokdarm stond gewoon wagenwijd open. Je keek gewoon rechtstreeks in de maag.
Na 1 dag bleek hij gelukkig weer in orde te zijn. Waarschijnlijk kwam de verlamming door de medicatie of doordat de slangen zo'n slagveld hadden aangericht (was goed te zien op de endoscopie ) dat zijn lichaam zelf de boel even stil had gelegd. Ik kan er vergif op innemen dat hij weer een slokdarmverstopping krijgt wanneer hij biks krijgt. Dus die krijgt hij sindsdien al jaren niet meer. Het is overigens geen schrokker, en hij had geen inkepinkjes in de slokdarmwand die ook voor verstoppingen kunnen zorgen (ben ff de term kwijt). Bij hem is nooit een oorzaak gevonden, maar sinds hij alleen gras en hooi krijgt heeft hij er geen meer gehad.

Groetjes Jolanda

Dank je Cindy en Jolanda. Jullie berichten helpen me om te begrijpen wat te doen in het geval dat, én stellen me redelijk gerust.

Karen

Unartica schreef op donderdag 22 april 2010, 9:47:


Die tijdelijke verlamming kan ev. ook door de langdurige druk van de voedselbolus op het weefsel zijn geweest, waardoor zenuwbeschadiging opgetreden is.