e m kraak schreef op donderdag 22 april 2010, 16:42:


ik niet, ik was er zelfs goed in,
zolang het fun om te doen is, gaat het in ontspanning
van zodra kompetitie de kop opsteekt
komt de spanning en het tandengeknars
dan haak ik af,
of nee, ik vermijd het gewoon
bij paarden is het net zo

je kan dressuurkunstjes gebruiken om je kommunikatie op punt te stellen
maar wat gymnasticeren betreft, is terreinrijden een veel beter instrument
want dan krijg je pas echt "form follows function"
het lichaam (van paard én ruiter) doet wat het doel vereist
dat gaat on-voor-bedacht, intuitief
verlies je de intuitie door angst of leidings-d(w)(r)ang
dan komt de verkramping
alleen is alles hier zo hotferdomde plàt !
waar blijven die heerlijke glooiingen ?

Peter Donck schreef op donderdag 22 april 2010, 17:07:

Zakkuh!!!!

Wil schreef op donderdag 22 april 2010, 18:07:

Peter Donck schreef :

Precies. Dus kop in de lucht, staart omhoog en die berg op rammen.
Wie het eerste boven is........

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 22 april 2010, 21:56:


mij goed hoor, maar géén enkel paard gaat een steile helling op met zn kop omhoog
en zn staart in de lucht, tenzij er een ruiter aan hangt te hangen
en staarttonus is iets waar beter wat meer zou op gelet worden....

Peter Donck schreef op donderdag 22 april 2010, 22:04:


BD gooit met al haar tentakels. Die kop kan overal zijn dan. De poten ook trouwens. En ik fladder daar achteraan....

Pien

Spirithorses schreef op donderdag 22 april 2010, 22:10:



nou dan was't niet steil genoeg !
jij met je kleine heuveltjes .....