eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 27 april 2010, 18:46:


Die kans is groot ja. Nou... na dat weekje was zowat alles weer normaal hoor.. maar die tijd moeten ze wel krijgen.

Namkje is weer 'thuis'.
Het heeft wel even geduurd , maar gisteren merkte ik opeens dat ze er weer was.

Ze is wel magerder geworden , een fries waar je de ribben bij kan zien is niet echt normaal.
Ze mag extra uurtjes grazen in de wei , haar grootste hobby.
Vanmorgen met zadelpassen was ze ook gewoon haarzelf weer.
Ongeveer een half uur gereden , en daarna moest ze het weer even verwerken , maar zonder zich af te sluiten.

Maar nu....
Ik zou vanmiddag ook nog met haar naar Duitsland gaan , en ik durf het bijna niet , bang voor een terugval.
Toch ga ik het gewoon doen , en ik neem Tekla wel mee. Misschien helpt dat wel...
En is ook leuk voor Tekla!

Verslag volgt nog wel...

Gr Esther

Nou , volgens mij was dit erg slim van mij om te doen.
Namkje op de trailer , Tekla ernaast en hop naar Duitsland.
Ze konden daar samen even op een paddock staan , even bijkomen van de reis.
Daarna met beide gaan trainen.
Tekla zit aardig vast in haar nek , maar donderdag komt de ostheopaat langs.
Daarna een grote wandeling gemaakt , naast het paard.
Namkje vond het allemaal wel best , Tekla wond zich enorm op.
En toen weer op de trailer naar huis.
Zoals Namkje zich net nog liet zien , was ze ook weer thuis.
En eigenlijk heeft ze ook continu contact gehad met Thuis , omdat Tekla mee was.
Volgende week weer , gezellig met zijn drieen!
En de aankomende dagen eens kijken hoe Namkje zich houdt.

Gr Esther

Toch hou je ze maar liefst mager, IK zou er jaloers op zijn.

Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Nou , niks aan het handje!
Namkje is weer de ouderwetse bitch waar alles en iedereen voor moet wijken.
en dan direct met de oortjes naar voren naar ons toe komen.
Ik ben benieuwd of zich in de toekomst ooit nog eens zoiets afspeelt met haar.

Tekla is een heel ander verhaal.
Gillen als ik weg ga met een van de paarden , Maar als puntje bij paaltje komt , toch direct van Namkje en mij vandaan draven om naar een knappe vent toe te gaan , die ze nog maar 2 keer in haar leven op een afstandje heeft mogen bewonderen.
En gewoon uit zicht lopen he
Knollen , zal er nooit iets van snappen geloof ik....

Gr Esther