Wat ik geleerd heb is 1 longeerlijn van de ene kant hoofd naar de andere kant. Dan erachter lopen. Ga zo maar door de bak, en de hoeken nemen. Je paard eraan laten wenen dat je erachter loopt en toch aanwijzingen blijft geven. Halt houden en weer stappen, middenlijn een wending lopen. Ook de lijn over de rug kunnen leggen en achter de achterbenen, daar kunnen sommige paarden gek op reageren. Daarna kan je eens gaan denken aan schouder buiten, wijken en traver.
Het is toch handig om dat in ieder geval een aantal keer met een instructeur te doen, omdat het toch handig is te weten waar je moet lopen, en heb je uberhaupt ervaring met oefeningen rijden op het paard, zo niet, dan is het helemaal handig om een begeleider te hebben. Heel veel komt n.l. overeen met het rijdend opvragen (dan ook voelen).
Sommige paarden lopen van huisuit flijtig, en ook nog relaxt. Als je een lauw paard hebt, die ook niet zo aantreed, heb je weer werk aan de winkel, kwa flijtig maken en aktief achter. Dat heb je nodig om ze opwaarts te krijgen, een goed werkend achterbeen.
Je moet dus met je paard kunnen schakelen. flijtig voorwaarts welke gang dan ook en flijtig terug.
Ga lekker in stap oefenen, om handigheid te krijgen en vertrouwen vh paard dat je er achter loopt, dat kan je misschien mooi zelf al gaan ondernemen,
Ga in het beging toch maar met 2 lijnen erachter, dan kan je meer afstand houden achter je paard, je weet nooit hoe ze reageren. Ik liep op een gegeven moment een meter achter het paard aan door het dorp, zij was er helemaal relaxt mee. In het begin is het even uitvogelen hoe ze reageren.
Kwa belonen is het misschien handig met een clicker, omdat het vaak op afstand is. Maar je hebt je handen ook al vol aan het werken met de lange lijnen, het is "even" een handigheid
Anita

Anita Cats schreef op zaterdag 1 mei 2010, 11:00:


Bedankt Anita, maar ze heeft deze winter bij Amazon gestaan en ze kan dus al aan de dubbele lange lijnen lopen. Ze pikt alles terug goed op nu, maar let idd wel op voor reactie's. Ze is ideaal, dus alert (zit beetje in het ras, ze werkt graag), ontspannen en veel evenwicht van nature. Alleen durft ze soms wat heftig enthousiast zijn door de andere paarden, dus let wel op.
Piet, je hebt volkomen gelijk natuurlijk, maar ik was nieuwsgierig naar theorie ...(alhoewel me ook nooit iemand heeft leren racen op circuit maar ik veel geleerd heb door het gewoon te doen
Ik las van HC dat hij het beter vond om via operante conditionering het paard z'n zwaartepunt meer naar achter te krijgen naar achterhand en meer verzameling te vragen (vooraleer je haar beleerd onder zadel), had ik dat niet gelezen, had ik er ook geen moeite voor gedaan. Vond ik super goed gezien van hem: dat je via druk, dus teugeldruk, een spanningsveld oproept en het dus beter is om dit te leren via operante conditionering (vroeger deden we dat gewoon met de teugels en het bit )...maar hoe doe je dat?
Is nieuw voor mij en wil eerst graag eens weten hoe dat gedaan wordt, ik volg dan wel les ook natuurlijk. Ik weet wel van vroeger dat veel overgangen maken goed is daarvoor.
Ik heb nu de boeken van Solinski, staat ook veel interessants in, maar is in Duits ....moet veel woordjes opzoeken en gaat traag...

't Is ok, heb advies en trainers gevonden op een ander forum die gespecialiseerd zijn in bitloos dressuur

Maria Delavega schreef op zaterdag 1 mei 2010, 15:20:


Nou laat horen , ik ben benieuwd............
Anita

Maria Delavega schreef op zaterdag 1 mei 2010, 11:50:


Ik zou geen zwaartepunt naar achteren willen vragen door teugeldruk, ongeacht of dat operant geconditioneerd of non-operant geconditioneerd is. Teugeldruk REMT en wel aan de voorkant. Teugeldruk verstikt de achterhand en verhindert het bekken te kantelen. En die achterkant wilde je nu juist wakker maken!
Gewicht naar achteren plaatsen is een kwestie van jaren en het begint met heel veel zij- en overgangen op een laag tempo. De hand doet niet meer dan stelling vragen -als nodig- en even begrenzen wanneer het paard naar voren valt.

Christel Provaas schreef op zaterdag 1 mei 2010, 16:59:


De hele idee in de hippische dressuur dat het gezamenlijk evenwichtspunt zich naar de achterhand verplaatst is nmm onjuist. Dat gebeurt niet of nauwelijks (is gemeten).
De werkelijke bedoeling is een andere houding waarbij de kont van het paard iets zakt, tezamen met een grotere hoeking van het skelet in de achterhand, hetgeen een "opwaarts" gevoel aan de ruiter geeft.

Pas in veel extremer geval verplaatst zich werkelijk gewicht naar de achterbenen, maar het paard komt dan nauwelijks of niet meer vooruit omdat alle actie verticaal is. Heel wendbaar, geen snelheid whatsoever!

Die ietwat meer "zittende" houding is r+ te belonen. Dat is het LEERaspect.
De vaardigheid dit vol te houden is een TRAINaspect.

Uit bovenstaande volgt inherent, denk ik, dat bedressuurde bewegingen als passage en piaffe, etc. heel wel zonder die "zittende" houding kunnen. Dan is dat volgens degenen die een klassiek plaatje volgen onjuist, terwijl de FEI jury's het klaarblijkelijk prima vinden... beetje duidelijk zo?

e m kraak schreef op zaterdag 1 mei 2010, 17:13:

Misschien is gewicht verplaatsen wel een verkeerde term, en hoort het te zijn: accent verplaatsen.


Het schijnt dat de schoft van tussen de schouderbladen uit ook nog enigszins omhoog kan komen. Jean Claude Racinet (Saumur) heeft dat in een van zijn boeken beschreven.

Wendbaar? Hoezo?

Klopt. Het bekkenkantelen is een kwartje dat bij het paard moet vallen, dus aanleerbaar en dat gaat uitstekend met r+. Deze stand langere tijd vasthouden kost kracht en moet met beleid getraind worden.

Ook al vinden FEI juries het prima, dan nog is het geen correcte piaffe. Een goed uitgevoerde piaffe is herkenbaar aan een aantal criteria, die ook door de FEI als zodanig benoemd zijn zoals nek als hoogste punt, neus voor de loodlijn, hankenbiegung, takt etc, iig jouw "zttende" houding. Dat de juries die richtlijnen aan hun laars lappen en de FEI dit gedrag niet sanctioneert, is geen rechtvaardiging dat de oefening DUS correct is uitgevoerd. Die blijft net zo fout.

Piet schreef op zaterdag 1 mei 2010, 19:10:

Leuk inzichtelijk filmpje.
Dit tekkelmodel paard met ook nog eens een horizontale hals is heeeeel erg gebaat bij achterhandtraining. Juist door zijn bouw trekt dit paard zich aan zijn boeg omhoog bij de "levade", maar bekkenkanteling is aanwezig. Jammer dat je door het stadium van erge onderhals (en dus rug wegdrukken) heen moet, maar dat is gewoon een krachttekort, nog.
Vraagt zij zelf bij de draf op het eind om 'hoofd laag'? Dat zou ik persoonlijk niet doen, aangezien het paard al erg op de voorhand gaat; dat wil je dan niet extra gemakkelijk maken.

Christel Provaas schreef op zaterdag 1 mei 2010, 17:42:


héél juist !
maar toen was de wereld nog plat ook
alhoewel.......
hou het maar bij schijnen

Peter Donck schreef op zaterdag 1 mei 2010, 21:17:


Alej Pieje en de ge...chelde van de Notre Dame dan

.

Hier schrijf je naar mijn idee toch duidelijk dat je het paard wilt laten leren lopen aan de langen lijnen
Vandaar mijn uitleg, daarover.