Hoi, ik heb een vraagje.
Ik heb net sinds een paar weken een nieuw paardje erbij gekocht.
Ze is een dravermerrie, en in mei word ze 9 jaar oud.
Nu is ze bij de vorige eigenaar zeer weinig gereden, zo 2 a 4 x per maand gemiddeld maar.
Nu is mijn vraag hoe bouw ik het op?
Ga ik meteen de polder in met haar en 1 a 2 uren rijden?
Doe ik dit elke dag of om de dag, Of kan ze dat niet aan?
Ze is daar met bit gereden wat ik weet.
Ik rij mijn paardje dus bitloos, en heb meteen voor haar een Beta Nurtural hoofdstel gekocht.
Daar reageerd ze dus goed op na een paar x rijden ermee.
Dus wat is jullie advies??
Ze staat buiten 24/7 met mijn andere 2 paardjes.
Dat heeft ze bij de vorige eigenaar ook gestaan.
Dus ze heeft de vrijheid van zelf bewegen.

Savannah! Amber! en Cheyenne!

Niemand wat te zeggen, hierover?

Savannah! Amber! en Cheyenne!

zeeuwtje schreef op zaterdag 1 mei 2010, 13:44:


Nogal retorische vraag. Wat denk je zelf?

Christel Provaas schreef op zaterdag 1 mei 2010, 19:42:


Ja ik denk zelf zo om de dag een uurtje of 1 a 2 in de polder.
Dus lekker veel rechtuit, maar soms heb ik bevestiging nodig hoe andere dat aanpakken.
Vandaar mijn vraag.
Ik heb nl 3 paardjes waarvan er nu 1 eerst onderzocht moet worden door een osteopaat.
Zodat ik er nu 2 te rijden heb.
Ik wil er eigenlijk 1 in de ochtend gaan rijden en 1 in de middag.
Maar ja het weer zit ook niet altijd mee hier.
Ik werk niet, dus buiten mijn hh heb ik tijd genoeg voor de paardjes.
Vandaar ook de keuze van 3 ipv 2 paardjes.
ivm de onrust als ik met 1 weg ben, en de ander alleen zou moeten staan.
Luxe ik weet het, maar ik leef maar 1x voor zover ik weet.

Savannah! Amber! en Cheyenne!

zeeuwtje schreef op zaterdag 1 mei 2010, 20:05:


Ik ben even in verwarring.
Vorig jaar heb je hier (en op Bokt) een topic geopend dat je te veel paarden/pony's had (je had er 4) en niet voldoende tijd voor ze had. Zie bericht #161558.
Intussentijd heb je er dus 2 weggedaan en er nu weer eentje bij gekocht?

Peet schreef op zondag 2 mei 2010, 12:17:


Ja dat kwam omdat ik toen met 3 jonge paardjes zat, die ook niet met mekaar in de wei konden. Ze werd er letterlijk en figuurlijk uit getrapt.
Zodat ik voor de ene de andere wei ook ingebruik had, en voor haar een shetje bij moest lenen. Omdat ze niet alleen kon staan.
Dus geen wei had om bij te laten komen.
Nu heb ik een ouder paardje, wat meteen lekker bereden kan worden, en die samen in de groep past. Dus vandaar.
En vrije tijd heb ik nu meer als voorheen. Ben werkeloos en heb dus alle tijd nu voor ze.
De andere zijn inmiddels ook wat ouder, zodat ik die ook mee kan nemen op een lange buitenrit.
Snap je het nog?

Savannah! Amber! en Cheyenne!

zeeuwtje schreef op zondag 2 mei 2010, 13:38:


Nee, eerlijk gezegd snap ik het niet. Of je moet bedoelen de rest van je leven werkloos te willen blijven?

Ja eigenlijk wel mijn vriend heeft een akkerbouw bedrijf, en daar help ik ook op mee.
Dus echt werkeloos ben ik niet, maar daarnaast heb ik genoeg tijd voor de paardjes.
We hebben eigen weilanden en eigen hooi enz..
Dus daar ook geen probleem, en de laatste heb ik gekocht voor als ik met de 1 ga rijden en de ander niet alleen achter blijft.
Nu staan ze dus samen als ik weg ga, met de 1.
En eerst had ik een beetje een dipje, die is nu totaal verdwenen.
Menselijk toch?
Maar ik ga mezelf nu zitten verdedigen, waarom eigenlijk.

Savannah! Amber! en Cheyenne!

mm. nee dat snap ik ook nog niet helemaal ...
Volgens mij neem je met een dier een verantwoording op je voor zijn welzijn, tot aan de dood, maar er zijn er toch veel die daar anders over denken.
Je kan ze altijd weer verkopen ???

Marlies Sanders schreef op zondag 2 mei 2010, 13:48:


Dit slaat kant nog wal.
heb je wel gelezen waarom die ene weg is gegaan??
nee zeker he!
Leuk hoor als je paard letterlijk de wei uit word getrapt door de andere 2.
Fijn leven voor zo'n dier ja toch??

Savannah! Amber! en Cheyenne!

Marlies Sanders schreef op zondag 2 mei 2010, 13:48:


Dit is absoluut niet persoonlijk bedoeld ...
Je hebt gelijk, Marlies, asiels zitten vol met probeersels ... alles willen wij naar onze hand zetten, onze persoonlijke situatie is bepalend (dan heb ik het niet over echte calamiteiten, financieel of gezondheidsredenen, want daar kan ik me nog wel wat bij voorstellen) ... dieren moeten in ons plaatje passen en het mag niet al teveel aanpassing van onze zijde vragen ... schrale troost, dit zie je ook vaak met kinderen gebeuren ... we nemen een kind en komen er dan achter "kut" wat gaat daar veel vrije tijd in zitten

Ja zo klinkt het ook wel weer logisch hoor...
Maar dat wist je een jaar geleden nog niet? Ik weet als geen ander dat het heel raar kan lopen in je leven ... het komt alleen wat raar over zonder al die achtergrondinfo.
nou ja, het is toch altijd anders dan wij denken en ieder moet doen waar die zich goed bij voelt...

op het moment dat ik dit schreef had ik dat nog niet gelezen nee in jou bericht van vorig jaar stond dat niet...

Precies Anja, als je dan jaren in zon asiel gewerkt heb(vrijwillig) dan krijg je wel een (voor?) oordeel...En t is toch vaak degene met problemen die "gedumpt" wordt.

Er is zoveel veranderd in die tijd met mij, met bv de weilanden die nu groter zijn gemaakt Inloopstallen erbij gezet, bak vergroot met goed zand.enz..
Nu gaat het gewoon super in de groep deze trapt van zich zelf af, de vorige deed dat nl niet.
Die werd eruit getrapt door de andere 2.
En deze 3 blijven ook tot aan hun dood hier, net als mijn honden.

Savannah! Amber! en Cheyenne!