Yvette Moleman schreef op zaterdag 1 mei 2010, 22:36:


Je hebt helemaal gelijk dat je de ijzers er onder laat zitten, totdat je een ander plan hebt.
Schoenen zijn een goed idee, met of zonder inleg zolen. Heeft ze grote voeten?, zo ja, dan zal je ze inderdaad op maat moeten laten maken, helaas.

Als nodig kan je haar met schoenen in de wei zetten, op dagen dat de grond zo hard is, dat ze niet comfortabel is, bijvoorbeeld.
Verder kan ik je alleen maar op het hart drukken een echte goede bekapper te vinden. Met veel ervaring.
Eventueel je er zelf zo in verdiepen, dat jij de expert bij uitstek wordt voor jouw eigen paard. En dus zelf haar kan bekappen en ziet wat er gedaan moet worden en wanneer.

Stalrust ben ik zelf een tegenstander van, die hoeven moeten bewegen. Niet perse onder de ruiter, maar wel lekker rondsloffen in de wei.
Probeer haar altijd op het droge te houden met haar hoeven. En geef haar beweging met mate, jij kan zelf het best inschatten hoeveel. Dan hebben jullie nog jaren samen.

Het is een beetje verwarrend, zie ik nu, jij denkt dat ze last heeft van haar schouder en Utrecht zegt dat het in de hoeven zit?
En daarom ijzers?

Als het een schouderblessure is, dan kan dat rustig een jaar duren, en bij tijd en wijlen terugkomen.

Arthrose van hoefbeen etc. zijn hoefschoenen een betere optie omdat die schokdempend werken itt ijzers.

Ook voor schouderblessure zijn ijzers niet bevorderlijk, maar dat had je zelf ook al bedacht.

Mijn paard heeft heel ernstige vorm van arthrose in haar beide voorhoeven, verbeend kraakbeen, verzin het maar, maar ze danst nog altijd, ik rij haar nog, ook zonder schoenen, en zeker zonder ijzers.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 1 mei 2010, 14:40:


Hoi Els,

Wat je zegt is inderdaad helemaal waar: Ik weet niet waar ze nu last van heeft: De arthrose, een irritatie door de arthrose of wat anders...
En daar hebben ze mij in utrecht dus ook geen duidelijk antwoord op kunnen geven zonder dat ze weet ik veel wat allemaal in de gewrichtskapsels en dergelijke zouden moeten spuiten.
Omdat ik weet dat hier allerlei extra risico's aan vastzitten en ik al even uit het veld genoeg geslagen was, heb ik besloten dit allemaal toen niet te doen en het dus alleen bij orthopedisch beslag gelaten.
Ik hoor mijzelf nog tegen die d-arts roepen dat hij het voorstelde: "Dat soort onzin moet ik allemaal niet, dat werkt toch niet!" En toch heb ik mij over laten halen....maar goed.
En zoals ik al eerder aangaf: Het doet niet wat ze zeiden dat het zou moeten doen, maar ik zie wel íets verlichting, waardoor ik het er ook niet, nu ik nog geen andere "oplossing" heb, gelijk af wil trekken....
Ze gaat vanaf 1 juni ook weer 24/7 het hele jaar door de wei op, dit plekje heb ik echt lang naar moeten zoeken en gelukkig op precies het goede moment gevonden, en ook al het besluit genomen haar daar dan even rust te geven. (Ze heeft tot sept. vorig jaar 's zomer 24/7 en 's winters minimaal altijd minimaal 16u per dag buiten gestaan in groepsverband, dus ze staat voor haar doen gewoon helemaal niet zoals ze het altijd gewend was. Maar goed, dat is weer een ander onderwerp. )
De reden dat ik haar nu dus elke dag laat lopen/stappen is dat ze nu nog verplicht bijna de hele dag op stal staat, kan daar niet anders, en ik weet hoe slecht dit is.
Vanaf 1 juni is daar dus ook op een heel positieve manier verandering in.
Dank je wel iig voor ook jouw bemoedigende bericht!!
Gr,

Yv

Isabel van der Made schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:00:


en toch voorlopig lekker dat beslag laten zitten?
Kun je me één goede reden geven?
Aan de slág met dat paard! Goed laten bekappen en werken aan dat lijf!

Piet schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:04:


Dat beslag een maand langer of korter zal geen verschil maken.
Het paard staat veel op stal.
Het paard lijkt minder pijn te hebben met ijzers.
Mogelijkheid bestaat dat paard meer pijn krijgt als ijzers eraf gaan, voordat ze 24/7 op de wei kan, en het rechtricht-verhaal is geheel nieuw voor Yvette, dus geef haar even de kans om aan dat idee te wennen.

Hoi Piet,

Ik laat dat beslag zeker niet "lekker" zitten en zal mij er zeker in verdiepen om te werken aan haar scheefheid.
Vergeet niet: ik wend mij tot een site als deze om dus (z.s.m.) op een goede manier een andere oplossing te vinden op een zo natuurlijk mogelijke manier.
Maar ik ben dit topic, wanneer ik geloof gisteren of eergisteren begonnen, dus ik ben geloof ik zeker wel bezig om zo sneeeeeeeeel mogelijk met Tink aan de slag te kunnen met een andere/betere oplossing.
Maar ik ga mij niet zomaar impulsief en omdat andere zeggen dat ik het "moet" doen morgen een afspraak maken met de eerste de beste (natuurlijke) bekapper zonder dat ik eerst info en raad ingewonnen heb. En mij aanmelden voor de eerste de beste clinic van AdB of MdJ of wie dan ook.
Mij is altijd geleerd: Haastige spoed, is zelden goed.
En omdat ik niet wil dat het nog erger wordt heb ik liever dat dit beslag er nog een paar dagen extra onder zit, dan dat ik misschien wel de verkeerde persoon nog meer kapot laat maken dan er al is.
Snap je wat ik bedoel?
Geloof me, als ik niet wat wil ondernemen om dit z.sm. aan te pakken, dan zou ik mijn verhaal gedumpt hebben en volgende week nog eens hebben gekeken wat ik voor reacties zou hebben. En zoals je ziet, doe ik dat niet, maar grijp ik mijzelf er in vast om ook echt z.s.m. een andere/betere oplossing voor Tink te vinden.
Groetjes,

Yv

Ik lees hier best wat goeie raad als het gaat om die arthrose, maar er word toch wat voorbijgegaan aan de verbening van het hoefkraakbeen.
Dit is volgens mij het ergste probleem, dat is onomkeerbaar en het is enorm pijnlijk.

Koen

Koen Theys schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:20:


Volgens sommige bronnen is verbening hoefkraakbeen wel degelijk omkeerbaar. Ik ga nu niet zoeken, maar heb jij bij de hand waarop je baseert dat het onomkeerbaar is?

Dit klinkt kortaf, maar vriendelijk en normaal geinteresseerd bedoeld.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:00:


Hoi hoi,

Ja die verwarring had ik dus ook.
Maar na het verdoven van haar onderbeen was de kreupelheid weg en was het dus voor de dierenarts zo klaar als een klontje en wordt volgens hem haar kreupelheid veroorzaakt door een irritatie die waarschijnlijk veroorzaakt is door de draai. En die irritatie houdt volgens hen weer verband met de arthrose, zeggen ze daar....
Al met al, ze loopt denken ze (nu nog) niet kreupel door de arthrose, want daar had ze tot dan toe nooit last van, maaaaaar het houdt allemaal wel verband met elkaar en is ook de reden dat het herstel zo lang duurt.
Snap jij hem nog?...
Maar ik wilde dit er niet ook nog allemaal bijzetten omdat het dan nog ingewikkelder wordt, joe snep?
Ze heeft overigens grote voeten, maar als het op hoefschoenen uitdraait heb ik het laten aanmeten er meer dan voor over hoor!!
Ik ben erg opgelucht to horen dat jou paard het nog zo goed doet en stemt mij zeker positief!!
Gr,

Yv

Dank je wel!

Isabel,

Ik baseer mij nu vooral op dissectie van aardig wat hoeven, waaronder ook met verb. kraakbeen.
In een aantal gevallen zijn de kraakbeentakken gewoon afgebroken door de actie van het kroonbeen, dit lijkt me sterk dat zoiets weer heelt.

Koen

Koen Theys schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:32:


Ja, dat laatste lijkt me lastig.
Hangt er dus misschien van af in hoeverre verbeend, of proces omkeerbaar is?

Isabel van der Made schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:23:


Hier wil ik dan ook graag een kopie van!! (Vooral van het verhaal dat het wél omkeerbaar is. )

Yvette Moleman schreef op zaterdag 1 mei 2010, 23:36:


Ik zal me proberen te herinneren hoe/wat/waar.
Zoals je je kan voorstellen ben ik ook als een dolle tekeer gegaan toen mijn paard verdoemd werd. Maar dat is nu alweer een poossie geleden, dus allemaal wat weggezakt.