Hennie van Oosten schreef op vrijdag 7 mei 2010, 10:22:


He wat akelig! Is het het paardje waarmee je 'hiernaast' op de foto staat.

Sterkte!!!

Ach Hennie wat verschrikkelijk

Heeft de dierenarts hem/haar getest op AM.

Hoe heb je het nu met de andere paarden opgevangen aangezien dit land nu besmet is.
Veel mensen denken bij AM vooral aan de herfst en vergeten dat de lente ook een risico draagt. Er wordt zo weinig geinformeerd over deze ziekte die zo slecht te behandelen is en zo een drastisch en verschrikkelijk verloop heeft.

Iedereen heeft het maar over de nieuwe ziektes die in NL nog helemaal niet geweest zijn en de farmaceutische industrie lekker aan kunnen verdienen met de vacinaties en maken zich heel weinig zorgen over AM terwijl afgelopen winter de teller al op 315 paarden stond en dit zijn enkel nog maar de geregistreerde.

Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies.

Hennie van Oosten schreef op vrijdag 7 mei 2010, 10:22:


wat verschrikkelijk, afschuwelijk....

Jeetje.....Veel sterkte hoor, vreselijk is dat!

Hennie van Oosten schreef op vrijdag 7 mei 2010, 10:22:


jeetje wat erg!!! heel veel sterke toe gewenst...

Hennie van Oosten schreef op vrijdag 7 mei 2010, 10:22:


Owh nee, Henny wat erg! Kun je er meer over vertellen? Hoe weet je dat het AM is, wat waren de omstandigheden?

Gatsiedarrie, ik vind dit heel erg voor je
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 7 mei 2010, 11:24:


Zou er ook graag meer over willen weten....
Vind het vreselijk.....

Monique

Aafke schreef op vrijdag 7 mei 2010, 9:34:


Ja, ik denk dat dat niet verkeerd is, voor het moment. Lange termijn is misschien een ander verhaal. Voedingsdeskundigen en orthomoleculair artsen (mbt mensen) en dierenartsen (mbt paarden en andere dieren) zijn het er over eens dat bij een verminderde weerstand het verstandig is om tijdelijk vitamines en mineralen over te doseren. Een teveel van een bepaald mineraal of vitamine is óók niet goed - integendeel! - maar als het aan meerdere zaken mogelijk ontbreekt of niet duidelijk is wát eventueel ontbreekt, dan beter álles geven in ongeveer de juiste verhoudingen dan gokken op één.


Ik probeer hetzelfde te doen door kruiden, maar omdat door de lange en strenge winter al weken lang nergens meer betrouwbaar natuurhooi te koop is en ons hooi dit jaar veel eerder op was dan ingecalcureerd, geef ik nu een kleine hoeveelheid Equifyt/Agrobs Herbs én Equifyt Red Horse. Aan allemaal, met het verschil dat m'n suiker-gevoelige paarden 80% Herbs krijgen en 20% Red Horse en m'n andere dieren 50% / 50%. De hoeveelheid is klein: 2x daags 250 gram, waarvan dus een flink deel Herbs is voor Donna, Joris en Jomanda, de helft daarvan voor Juul en nog minder voor Joris.

Die Herbs (ik week ze even) zorgen niet alleen voor verschillende kruiden, maar zorgen ook dat de paarden relatief lang doen over het opeten van hun portie en dwingt ze om goed te kauwen.


Ik snap je zorgen heel goed. Sterker nog; ik heb ze denk ik mede aangewakkerd .
Maar ik vind dat krachtvoer echt serieuze nadelen heeft; naast voordelen.. Ik bericht #201402 schreef ik (omdat ik dat in het kader van deze discussie zo belangrijk vind, plaats ik hier nogmaals):
___

Ik geloof dat heel veel problemen zijn te verhelpen, of op z'n minst zijn te verminderen, door goede voeding. En hoe meer ik over voeding in relatie tot gezondheid leer, hoe meer ik denk dat de opvattingen zoals die hier op de PN site staan te kort door de bocht zijn.

Ik bedoel niet dat een paard krachtvoer nodig zou hebben (!), maar de zwart-wit opvatting alleen gras + hooi = genoeg, dat vind ik veel te simpel gesteld. Ligt er maar aan, wát voor "gras" (en hooi). Ten dele is dat ook aan de orde gekomen in de discussiedraad "is gras wel zo gezond voor een paard", een paar maanden geleden.

De gevaren van eenzijdige voeding worden nmm door veel PN'ers/ NH'ers, onderschat. Ook het gevaar van langdurig Magnesium suppletie geven wordt m.i. onderschat.
En de gevaren van krachtvoer worden m.i. vaak juist óverschat. Ik ben het ermee eens dat krachtvoer dat rijk is aan snelle suikers slecht is voor paarden! Maar (goed) krachtvoer biedt wel meer variatie in de voedingsstoffen waaraan een paard behoefte kan hebben.

De kunst is denk ik om, zónder suikerrijk krachtvoer, "the best of both worlds" te verenigen.
______

Ik denk dat "the best of both worlds" betekent dat je ruwvoer geeft dat zeer gevarieerd (soortenrijk) is. Met goed natuurhooi geef je automatisch al kruiden.

Als je in het grasseizoen geen hooi voert en het grasland eenzijdig is, dan kun je kruiden - al dan niet vers - boomtakken etc. bijvoeren om dezelfde variatie te bereiken. Of je zo ook voldoende aan de behoefte aan essentiele (omgega) vetzuren voldoet, daarop ben ik nog aan het puzzelen...

Karen

Ook hier even het artikel van de GD ( http://www.gddeventer.com/ )

-----------------------

Atypische Myopathie Spierbevangenheid bij paarden in voorjaar en herfst
Onlangs werd op het pathologisch laboratorium van GD bij een gestorven Shetland-pony voor de eerste keer dit najaar de diagnose Atypische Myopathie gesteld: Een dodelijk verlopende uitgebreide spierafbraak die in het late najaar of in het vroege voorjaar sporadisch optreedt. Eerder dit jaar (april) werd dezelfde diagnose gesteld bij twee ter sectie aangeboden paarden. Vorig jaar gebeurde dat drie keer: een keer in april en twee keer in december. In het najaar van 2006steldede GD voor het eerst deze voor Nederland nieuwe oorzaak van sterfte bij in de herfst weidende paarden vast.

Hel ziektebeeld lijkt sterk op dat van Maandagsziekle, ook wel Tying Up genoemd. Maandagsziekte is een spierbevangenheid die veroorzaakt wordt door een voeding op de rustdag (zondag) die rijk is aan koolhydraten, waarbij er te veel zetmeel in de spieren wordt opgeslagen. Bij het hervatlten van de zware arbeid op maandag wordt dit zetmeel ineens afgebroken waardoor de spieren zo ernstig "verzuren" dat zij als het ware kapot barsten. Deze sterke spierafbraak wordt spierbevangenheid of Myopathie genoemd. De paarden of pony's staan ineens stil met sterk verkrampte spieren. Het ergste dat kan worden gedaan is de paarden te dwi ngen door te lopen. Dan leidt de kwaal niet zelden tot de dood

Typisch 'Atypisch'
Bij de genoemde sterfgevallen die bij GD werden aangeboden voor sectie leek het ziektebeeld sterk op Maandagsziekte, maar was er geen sprake van overmatige suikerrijke voeding gevolgd door intensieve arbeid. De ziekte trad op bij paarden die gewoon in de weide stonden en niet werden bijgevoerd. Daarom wordt dit ziektebeeld dan ook 'Atypische Myopathie' genoemd. Bij sectie vall vooral de donkerbruine koffieachtige inhoud van de urineblaas op. In de spieren zijn bleke vlekken te zien. Bij micrscopisch onderzoek bleek dat er spierkleurstof in de nierbuisjes aanwezig was en de bleke plekken werden veroorzaakt door de degeneratie van de spiervezels in hart en skeletspieren.

Vóórkomen
Arypische Myopathie is een vrijwel altijd dodelijk verlopende spierziekte die vooral voorkomt bij paarden
die in het late najaar of vroege voorjaar dag en nacht buiten lopen zonder te worden bijgevoerd. Dankzij onderzoek (dr.Comelie Westerman) weten wij nu dat de ziekte wordt veroorzaakt door een acute verstoring van de vetstofwisseling in de spieren. De oorzaak daarvan is waarschijnlijk een gifstof die in de late herfst of het vroege voorjaar in of op het gras voorkomt. De ziekte komt maar sporadisch voor, maar als deze voorkomt in een bepaald perceel is het verloop dramatisch, gezien het grote aantal zieke en dode paarden. Zo zijn op een bedrijf in Duitsland in 1995 in de hefst 111 van de 115 paarden overleden; in Frankrijk 56 van de 67 (herfst 2002); en in België 14 van de 14 (herst 2000) In 2006 werden bij het internationale meldpunt van Atypische Myopathie van de Universiteit van Luik 45 gevallen gemeld. De sterfte door de ziekte is zeer hoog met bijna 90%.

Verschijnselen
De verschijnselen van de ziekte zijn plotselinge spierzwakte of spierstijfheid. De dieren weigeren te bewegen en blijven verkrampt staan of gaan plat liggen.
Het klinische beeld is te vergelijken met Maandagsziekte of Tying up. De dieren zijn ook benauwd en ademen te snel als gevolg van de aantasting van de tussenrib- en middenrifspieren.
De ernsige benauwdheid is meestal aanleiding voor euthanasie. Opvallend is dat de dieren verder geen zieke indruk maken en een normale eetlust hebben. De opvallende koffiekleurige urine is, wanneer die wordt waargenomen, een sterke aanwijzing voor de diagnose Myopathie.

Maatregelen
Omdat er geen behandeling mogelijk is, is de meest aangewezen maatregel het meteen opstallen van de paarden. Verder moet meteen de dierenarts ingeschakeld worden voor ondersteunende behandeling. De prognose is echter ongunstig.

Oorzaak
Doordat de ziekte altijd slechts op een enkel perceel weiland wordt gezien, op een enkel bedrijf bij paarden die alleen herfstgras te eten krijgen, is de meest waarschijnlijke oorzaak een vergiftiging vanuit de weide. Gedacht wordt aan vergiftiging door de gifstoffen (toxinen), geproduceerd door schimmels of bacteriën die in grasland of afgevallen takken voorkomen. Omdat ook giftige paddestoelen eigenlijk alleen maar grote schimmels zijn, vallen deze ook onder deze mogelijke oorzaken. Vergiftiging door de toxinen van per abuis rauw gegeten paddestoelen, is bij mensen beschreven als oorzaak van een dodelijk verlopende spierafbraak. In een enkel geval werden inderdaad paddestoelen in het weiland gevonden. In andere gevallen was dat echter niet het geval.

Verwarring met andere ziekten
Er zijn verschillende ziekten die verward zouden kunnen worden met Atypische Myopathie. In de eerste plaats uiteraard Maandagsziekte. Bij US Quarter Horses moet gedacht worden aan de erfeiijke ziekten HYPP (verstoring kaliumhuishouding van spieren) en PSSM (verstoring suikerstofwisseling spieren). Ook kan spierafbraak worden veroorzaakt door seleniumgebrek en/of vitamine E-gebrek.
Het typische optreden bij paarden met 24 uur weidegang, het voorkomen in de herfst of het voorjaar en het onafhankelijk optreden van de verschijnselen van inspanning, geven vaak wel uitsluitsel. Bij bloedonderzoek vallen de hoge gehalten aan spierenzymen op in combinatie met normale vitamine-E en seleniumgehalten. De duidelijksteaanwijzing vormt de donkerbruine urine.

dr. Kees Kalis, dierenarts paardengezondheid bij de GD

De Paardenkrant 7 november 2008, woensdag 26 november 2008

Ik denk dat hierin wel veel zit, kijk goed naar je paard (het individu), gebruik je boerenverstand! goed voeren is een hele kwestie omdat er zoveel over gezegd en geschreven wordt je daardoor de bomen het bos niet meer ziet, en omdat het zo aan het individu gebonden is! t dus niet zo zwart-wit!

maar er zijn zeker een aantal basis princiepes waar je denk vanuit moet gaan, we kennen ze allemaal geloof ik wel en vanuit daar zou je moeten gaan kijken! mja het wordt lastig als je geen analyses van weiland/hooi hebt dan moet je lastigere dingen af gaan....

Ik geloof dat Christel het al door gegeven heeft: www.voergezond.nl staat veel in.

Hennie van Oosten schreef op vrijdag 7 mei 2010, 10:22:


Jeetje Hennie.... een bericht als een bom! Verschrikkelijk zeg!
Had het al elders gelezen dat er weer overal paarden gestorven waren...
Zou mooi wezen als eindelijk de oorzaak hiervan gevonden wordt, dan weet je als eigenaar tenminste wat je zou kunnen doen...

Hennie, sterkte hiermee!!!!

Hennie, ik ken je niet, maar het is verschrikkelijk wat jouw paardje overkomen is, ik wens je heel veel sterkte.

Zeven paarden overleden hier in de Betuwe begin deze week, bij 1 kliniek bekend, ik vraag me af waar de teller nu op staat.

ja, zeg dat wel, ben er ook helemaal kapot van.
Een oersterke beer van een haflinger waar ik altijd eindeloze ritten mee deed.
Nooit ziek, altijd buiten. En wij hebben hier in het noorden van Friesland nauwelijks bomen dus daar denk je al helemaal niet aan.
Maar wat ik nu van de dierenarts hoorde kan het overal gebeuren, ook buitendijks was het hier al voorgekomen.
Ik kan het nog steeds niet geloven dat hij er niet meer is.

Het begon heel plotseling met door zn achterbenen zakken. Vlak daarvoor speelde hij nog vrolijk met de andere 2.
Binnen een paar minuten lag hij op de grond en kon niet meer overeind komen.
Dierenarts meteen gebeld, en het vermoeden was meteen in de richting van AM.
Bloedmonster genomen, maar de waaarden leken niet heel raar .(moet tussen 10-300 liggen en hij had 2000)
Maar omdat zn blaas ook verlamd was durfde de dierenarts niet te spoelen en het leek hem ook niet nodig gezien de "lage"waarden.
Ook bleef Melle eten en goed drinken. De dierenarts dacht dat hij een lichte vergiftiging had en binnen een paar dagen wel weer op de been was.
We hadden de andere twee uit voorzorg meteen verhuisd, en die leken gelukkig gezond.
Maar het duurde niet heel lang toen hij opeens slechter werd en we de dierenarts er weer bij riepen. En voor we konden besluiten dat het misschien beter was hem een spuitje te geven( je zag duidelijk dat het hopeloos was) blies hij zn laatste adem al uit.
Ongelofelijk hoe snel dit een kerngezond paard kan "vernietigen"
Daarom is het ook zo moeilijk te bevatten. Zo heb je een super paard en zo is ie dood!!
Ik besef nog nauwelijks dat het gebeurt is en hoeveel ik hem ga missen.

De waarden van het bloed , genomen vlak voor hij dood ging , waren 510000 !!

Waarschijnlijk was het bij die eerste meting ook al zo hoog maar dit monster was onderzocht in de kliniek hier en die apperatuur kan hogere getallen niet aan of zoiets. Het tweede bloedmonster was naar de Gez.dienst v. dieren gestuurd.
Door die hoge waarden weten ze zeker dat het AM is.
Ze gaan het ook bij een meldpunt aangeven.
Maar volgens de DA kan het dus overal voorkomen en niet alleen op weitjes met bomen en bladeren enz.
Er lag geen blaadje in het land, ik heb er speciaal op gelet .