Mijn merrie kreeg haar eerste veulen 's nachts in de wei. Al direct na de geboorte kwam mijn 5-jarige merrie kijken en ging stampen en schrapen bij het nog liggende veulen. De moeder stond toen al. Ik heb de 5-jarige toen aan het halster genomen, zodat moeder en kind konden binden. Toen het veulen stond, maar nog niet gedronken had, kwam mijn 31-jarige merrie ertussen. Toen heb ik moeder en kind maar in het andere weiland gezet, naast de 2 anderen. Na 2 dagen probeerde ik ze weer bij elkaar te zetten. De 31-jarige hield zich afzijdig, maar de 5-jarige rende erop af, draaide zich om en begon naar moeder en veulen te meppen (Het veulen stond tussen de merries in, dus ik schrok me wild). Ik rende naar binnen om een halster te halen. Toen ik buiten kwam, stond het veulen naast de 5-jarige, met de moeder aan de andere kant. De 5-jarige stond er dus tussen. Gelukkig was niemand gewond, dus was het meer imponeren dan agressie, maar ik heb ze toch maar weer apart staan en wil wachten, tot het veulen groot en stevig genoeg is, om weg te rennen en zelf weer naar zijn moeder te komen.
Heeft iemand dit ook meegemaakt en hoe is dit dan opgelost?
Overigens waren moeder en de 5-jarige voor de bevalling hele dikke vriendinnen, dus ik vermoed, dat de 5-jarige zich in de steek gelaten voelt en jaloers is. Vreemd is, dat moeder altijd de dominante merrie was, waar iedereen plaats voor maakte.
Ik hoop, dat iemand wat tips heeft voor mij.

Josephina schreef op vrijdag 7 mei 2010, 16:15:


Ik quote even je hele bericht.... Wat er gebeurd is toch een vorm van jalouzie.
2 dikke vriendinnen... en ineens heeft 1 partij iets heel belangrijks te doen.
Ik heb het ook meegemaakt, bij een niet drachtige 3-jarige merrie.... de net bevallen merrie was weliswaar ervaren met veulens, maar nogal timide t.o. van de 3-jarige.
Geen meppen... maar het veulen 'dronk' bij beiden!
Heel apart dat dit kan he?? Enfin, op een gegeven moment vond de moeder het prima, en dit veulen had dit twee moeders die op hem pasten.
Ik denk dan: als beide merries content zijn.... wie ben ik dan om in te grijpen?
Wij hebben het dus zo gelaten.

Ik denk... dat je eventjes een paar dagen geduld moet hebben en ze gescheiden moet houden. Dit omdat jouw merrie dus wél mept, da's een groot risico.
Probeer het over een week of 2 nog eens?

Hier net een ander verhaal wat zich vorige week af heeft gespeeld. Moeder trapt eigen 'kind' wat inmiddels 1 jaar de dood in omdat zij een nieuw veulen heeft. Jaarling was zo kreupel dat men het in moest laten slapen...

Aafke schreef op vrijdag 7 mei 2010, 17:14:


Jeetje, wat erg! Dit is toch niet normaal? Mag ik weten wat de situatie was? Kudde, ruimte en dergelijke?

Josephina schreef op vrijdag 7 mei 2010, 16:15:


Ja, ik heb het probleem al een paar keren gezien en het nu zelf ook exact als jij meegemaakt.

Vorig jaar bij een van mijn eigen merries, BD, die Aphra gewoon in de weide geboren had laten worden. 2 minuten later was er vreselijk tumult toen een paar andere merries moeder en kind wilden scheiden door ertussenin te gaan staan en ze uit elkaar te drijven, op BD gingen lopen intrappen die notabene een van de hoogste (dè hoogste) merries in rangorde was. Ik denk dat ze gebruik gemaakt hebben van haar kwetsbaarheid op het moment van geboorte. Het waren twee laag in rangorde staande merries die dit deden.
Ik vind het raar en het zinde me ook niet. Ik heb me bedacht dat Blue (die dit deed) wellicht zelf een veulen wilde hebben. We hebben BD en Aphra uit de groep gehaald, enkele dagen apart gehouden en toen BD weer haar sterke zelf was terug in de groep laten gaan.
Er was gelijk geen probleem meer toen.

Misschien wat langer wachten voor je ze weer bij elkaar zet en de kuddeleden één voor één introduceren?

Groet, Pien

Aafke schreef op vrijdag 7 mei 2010, 17:14:


Dat is dan per ongeluk geweest want een normale moeder trapt haar jaarling echt niet de dood in.
Gewoon op een verkeerde plaats geraakt met fatale gevolgen vrees ik.

Hier was het ook zo dat Alegría plaats moest maken voor haar nieuwe zusje Aphra.
Dat heeft welgeteld een halve minuut geduurd en toen was het duidelijk voor Gría.
Daar heeft ze geen seconde onder geleden hoor.
En nu is het een drietal, BD met haar twee dochters. Altijd samen, alhoewel beide dochters al lang en breed gespeend zijn.

Groet, Pien

Anja Seijn schreef op vrijdag 7 mei 2010, 17:17:


Gewoon logica ,kleine komt voor de rest .Wilde ni luisteren ,moete voelen .En vooral als je niet kan gaan lopen op een zakdoekweide .Shit happens , by the way

Het kuddetje bestaat uit 3 merries, 1x D- en 2x E-pony's. Ik heb een hectare land. Ik heb het "modderstuk" met de hooibakken afgesloten. Ze stonden samen op ongeveer een kwart hectare kale wei. Daar staan de 2 veulenloze merries nu en moeder met kind staan in het hoge gras (ook een kwart hectare) achter de prikpaaltjes.
De 31-jarige ervaren merrie (heeft zelf veel veulens gehad bij vorige eigenaar, is weer in haar gewone doen. De 5-jarige is nog wat van slag, maar begint ook rustiger te worden. Moeder zelf is nog onrustig. Ze laat zich bijna niet benaderen, zoals toen ze 5 jaar geleden bij ons kwam. Normaal laat ze zich nu makkelijk pakken en gaat graag met je mee.
Ik hoorde inmiddels van een vriendin, dat op haar pensionstal, de boer de merries met veulen altijd een paar weken apart zet, voor er anderen bij mogen. Ik probeer daar maar naar te streven, al is het niet zoals ik het me had voorgesteld.

Josephina schreef op zaterdag 8 mei 2010, 20:47:


Merries proberen inderdaad elkaars veulen te stelen soms , gaan zelfs spontaan melk produceren !Is gekend hoor .Tijd geven aan veulen en moeder om bij te sterken , dan stilletjesaan terug in de kudde . Gebeurt in het wild ook zo , alhoewel kortere periode dan

Dank voor de reacties!