Wil schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:02:
> Elders las ik dat 1 van de triggers kennelijk het verschil is tussen de
> vrij koude nacht- en dagtemperaturen. Dus na een redelijk warme week
> ineens weer intredende koude.
> Dat zou kunnen verklaren waarom AM alleen tot nu toe in herfst- en nu
> voorjaarsperioden voorkomt.
Ja, dat klopt wel met het beeld dat ik gekregen heb door de info die
http://www.myopathieatypique.be geeft. Zij zeggen:
"- Adverse climatic conditions (low sunshine, strong winds, heavy rain…) favour outbreaks of atypical myopathy
- Outbreaks occur mainly with a minimum daily temperature between 0°C and 8°C (no heavy frost)"
Dat soort omstandigheden in het voorjaar, dat gaat vaak samen met een weeromslag (koude voorjaarsnachten maar geen echte vorst, dat is van dat weer dat we de afgelopen circa 1 1/2 week in NL hebben, met bakken met regen (behalve in Pekela...).
Weinig zonneschijn en harde wind hebben denk ik geen oorzakelijk verband met de ziekteverwekker; maar bij dat soort omstandigheden valt meestal veel regen. En vocht/nattigheid, in combinatie met een lage PH, dát zijn denk ik de omstandigheden waarin de ziekmaker kennelijk floreert.
Kaalgegraasde weides zijn een risico; ik denk dat dat is omdat paarden normaal gesproken vermijden om te eten op plekken die verzuurd zijn. Precies daarom ontstaan in paardenweides van die plekken waar het gras hoog blijft staan; dat zijn de vaste mestplekken vd dieren en dus vreten ze daar niet.
Maar als de wei kaalgevreten is en de paarden hebben honger / trek; dan zullen ze eerder geneigd zijn gras te eten dat eigenlijk niet zo smakelijk is. Dat kan zijn op of dichtbij mestplekken, of op plekken waar de grond verzuurd is door veel humus (bladafval). In een wei die vanwege de grondsoort (zoals veengrond) en/of door geen (kalk)bemesting tóch al zuur is, is de verzuring op mest- en humusplekken éxtra groot.
Had ik nu maar een Paddock Paradise! Die wil ik al een tijdje, maar door allerlei omstandigheden is het daadwerkelijk realiseren daarvan nog niet van de grond gekomen
.
Vanwege fructaangevaar staan onze paarden een groot deel vd tijd op een kaalgevreten weide. Het was me al opgevallen dat ze daar de plekken die ze vorig jaar nog onbegraasd lieten (mestplekken) nu wél afgrazen. Ik ben ivm fructaangevaar en gevaren van overgewicht en
IR dit (voor)jaar voor het eerst strenger dan ooit qua graasbeleid, voor m'n paarden. En hoewel ik dat strenge graasbeleid terécht vind (!), is het gevolg nu dat m'n ene wei zo kort enorm begraasd is dat-ie nu niet meer fructaangevaarlijk is, maar éxtra gevaarlijk in het licht van AM.
De andere wei, daar staat het gras zo dat dat wel prima kan om Fálki en Donna 's nachts op te laten als de nachttemp. 5 graden of meer is (die kunnen beter tegen wat fructaan en tegen aardig wat kilo's bij elkaar grazen dan de rest). Maar voor de ezels en shet Joris is die wei taboe (zeker als het langer is dan een uurtje of zo); véél te veel gras voor hun..
Maar juist 's nachts is het gevaar op AM besmetting groter dan overdag; dus om die reden staan Fálki en Donna op dit moment niet in die wei te grazen, maar lopen ze nu met Joris in de paddock bij de (inloop)stallen, met hooi.
Ook in andere opzichten zijn een aantal dingen die zorgen voor fructaangevaar juist tegengesteld aan de omstandigheden die zorgen voor AM-gevaar
. Bijv. nachtvorst en dan overdag stralende zon = veel fructaangevaar en weinig AM gevaar. En andersom geldt het ook: bewolkt weer met regen en 's nachts tussen de 5 en 10 graden is fructaanveilig, maar juist AM-gevaarlijk.
Onze ezels staan altijd al, zomer en winter, 's nachts in hun eigen paddock met inloopstal. Maar overdag lopen daar onze twee varkens... En de ezels en varkens samen is géén succes (zucht).
En o ja, al onze weides zijn verzuurd (hebben een te lage PH). Ik had dus beter moeten bemesten (kalk), veel efficienter mest moeten weghalen en eerder een PP moeten bouwen. Maar ja, da's een typisch geval van achteraf een koe in z'n kont kunnen kijken. Shit.
Ik moet nog even de opties en de gevaren/risico's rustig op een rijtje zetten (ik ben nu niet rustig, ik ben heel ongerust). Maar ik denk dat het er op neerkomt dat onze paarden niet meer de wei opgaan, totdat de nachttemp. 10 graden of meer is. Ondertussen bemesten (maar het duurt wel even voordat dat een goed effect heeft op de bodem), en een PP aanleggen. Nou, heb ik genoeg te doen de komende tijd
. En waar de paarden en ezels en varkens dán moeten lopen zonder dat ze elkaar letterlijk de hersens in slaan; dat weet ik nog niet. Misschien kan volgende week een loonwerker de kort-afgegraasde wei volledig omploegen, bemesten met vloeibare magnesium/kalk en daarna egaliseren. Niet ideaal, maar wel de snelste manier om zsm méér ruimte te hebben om m'n paarden op zand te laten lopen. En het gras dat dan uiteindelijk weer opkomt groeit dan op minder verzuurde grond.
Hoe zit 't qua zorgen bij andere forumdeelnemers? En qua omstandigheden (risicofactoren zoals ph van de weide, en hebben jullie voldoende paddocks of, zoals ik, vooral kort afgegraasd grasland)?
Ik hoop voor álle paarden en hun eigenaren dat deze kl*te ziekte zsm bestreden kan worden.
Karen
Warboel
